Το μεγάλο πρόβλημα με τα κόκκινα δάνεια στις
τράπεζες δεν το δημιουργούν τα χαμηλότερα οικονομικώς στρώματα που
αδυνατούν να πληρώσουν. Γι’ αυτούς οι πιστωτές (που παλιά λέγονταν
«τρόικα», μετά έγιναν «θεσμοί» και τώρα –αφού βγήκαμε από τα μνημόνια–
ίσως πρέπει να λέγονται «μεταθεσμοί») δείχνουν κατανόηση. Ετσι κι
αλλιώς, τα σπίτια τους έχουν μικρή εμπορική αξία και το τελευταίο που
θέλουν οι τράπεζες είναι να φορτωθούν τη διαχείρισή τους.
Το πρόβλημα πιστωτών και τραπεζών κ.λπ. είναι οι λεγόμενοι «στρατηγικοί κακοπληρωτές», αυτοί που μπορούν αλλά δεν θέλουν να πληρώσουν, που κρύβονται ανάμεσα στους πολλούς αδύναμους.
Βεβαίως αυτοί βρίσκουν και κάνουν. Κάποιες φορές μάλιστα έχουν και το ελεύθερο της Δικαιοσύνης. Μια απόφαση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης πρέπει να μας προβληματίσει:
Οπως διαβάζουμε στο dikastiko.gr «Η εφοριακός υπάλληλος είχε λάβει στεγαστικό δάνειο ύψους 130.000 ευρώ από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Τις δανειακές δόσεις τις κατέβαλε από το 2003 καθώς γινόταν απευθείας παρακράτηση από τον μισθό της και το αρχικό κεφάλαιο είχε μειωθεί περίπου στις 93.000 ευρώ, ενώ ήδη είχε υπαχθεί στο καθεστώς του “νόμου Κατσέλη” (νόμος 3869/ 2010). Ομως, η εφοριακός επρόκειτο να συνταξιοδοτηθεί και σύμφωνα με ρήτρα της δανειακής σύμβασης που είχε υπογράψει, τα 3/4 του εφάπαξ, έπρεπε να πάνε για την αποπληρωμή του στεγαστικού δανείου, μέσω του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, στο funds του Λονδίνου που το είχε αγοράσει (...) Τον Μάιο του 2018 με προσωρινή διαταγή του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης διετάχθη και η “μη μεταβολή της περιουσίας της”. (...) “λόγω της ανυπαίτιας περιέλευσής της σε αδυναμία πληρωμής, η οποία οφείλεται στη μείωση των μισθών της, αλλά και των συντάξεων σε σχέση με τις προσδοκώμενες λόγω πολιτικών δημοσιονομικής προσαρμογής και προς εκπλήρωση του σκοπού των ενδίκων ρυθμίσεων απαιτείται η διατήρηση της υπάρχουσας περιουσίας της, ώστε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για τη ρύθμιση των χρεών της και την απαλλαγή της από αυτά...”» (12.02.2019).
Να σημειώσουμε εδώ ότι όλοι οι Ελληνες είναι «ανυπαίτιοι» για την κρίση, που μας χτύπησε κατακούτελα, και τη μείωση των εισοδημάτων. Η απόφαση δημιουργεί καινούργια και εκ των πραγμάτων καθολική νομολογία. Η Δικαιοσύνη δεν προστατεύει πια μόνο τους αδύναμους, αυτούς που δεν μπορούν να πληρώσουν. Προστατεύει ακόμη και την «ακεραιότητα της περιουσίας», ασχέτως αν ο ίδιος ο κάτοχός της είχε υπογράψει κατά τη λήψη του δανείου ρήτρα σύμφωνα με την οποία τα 3/4 του εφάπαξ έπρεπε να πάνε για την αποπληρωμή του δανείου.
Κατόπιν όλων αυτών...
υπάρχει άνθρωπος που πιστεύει ότι θα λυθεί το πρόβλημα των κόκκινων δανείων χωρίς προηγούμενη κατάρρευση των τραπεζών;
Το πρόβλημα πιστωτών και τραπεζών κ.λπ. είναι οι λεγόμενοι «στρατηγικοί κακοπληρωτές», αυτοί που μπορούν αλλά δεν θέλουν να πληρώσουν, που κρύβονται ανάμεσα στους πολλούς αδύναμους.
Βεβαίως αυτοί βρίσκουν και κάνουν. Κάποιες φορές μάλιστα έχουν και το ελεύθερο της Δικαιοσύνης. Μια απόφαση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης πρέπει να μας προβληματίσει:
Οπως διαβάζουμε στο dikastiko.gr «Η εφοριακός υπάλληλος είχε λάβει στεγαστικό δάνειο ύψους 130.000 ευρώ από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Τις δανειακές δόσεις τις κατέβαλε από το 2003 καθώς γινόταν απευθείας παρακράτηση από τον μισθό της και το αρχικό κεφάλαιο είχε μειωθεί περίπου στις 93.000 ευρώ, ενώ ήδη είχε υπαχθεί στο καθεστώς του “νόμου Κατσέλη” (νόμος 3869/ 2010). Ομως, η εφοριακός επρόκειτο να συνταξιοδοτηθεί και σύμφωνα με ρήτρα της δανειακής σύμβασης που είχε υπογράψει, τα 3/4 του εφάπαξ, έπρεπε να πάνε για την αποπληρωμή του στεγαστικού δανείου, μέσω του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, στο funds του Λονδίνου που το είχε αγοράσει (...) Τον Μάιο του 2018 με προσωρινή διαταγή του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης διετάχθη και η “μη μεταβολή της περιουσίας της”. (...) “λόγω της ανυπαίτιας περιέλευσής της σε αδυναμία πληρωμής, η οποία οφείλεται στη μείωση των μισθών της, αλλά και των συντάξεων σε σχέση με τις προσδοκώμενες λόγω πολιτικών δημοσιονομικής προσαρμογής και προς εκπλήρωση του σκοπού των ενδίκων ρυθμίσεων απαιτείται η διατήρηση της υπάρχουσας περιουσίας της, ώστε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για τη ρύθμιση των χρεών της και την απαλλαγή της από αυτά...”» (12.02.2019).
Να σημειώσουμε εδώ ότι όλοι οι Ελληνες είναι «ανυπαίτιοι» για την κρίση, που μας χτύπησε κατακούτελα, και τη μείωση των εισοδημάτων. Η απόφαση δημιουργεί καινούργια και εκ των πραγμάτων καθολική νομολογία. Η Δικαιοσύνη δεν προστατεύει πια μόνο τους αδύναμους, αυτούς που δεν μπορούν να πληρώσουν. Προστατεύει ακόμη και την «ακεραιότητα της περιουσίας», ασχέτως αν ο ίδιος ο κάτοχός της είχε υπογράψει κατά τη λήψη του δανείου ρήτρα σύμφωνα με την οποία τα 3/4 του εφάπαξ έπρεπε να πάνε για την αποπληρωμή του δανείου.
Κατόπιν όλων αυτών...
υπάρχει άνθρωπος που πιστεύει ότι θα λυθεί το πρόβλημα των κόκκινων δανείων χωρίς προηγούμενη κατάρρευση των τραπεζών;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου