«Με μια ίλη τεθωρακισμένων, τα Σκόπια είναι
υπόθεση 20 λεπτών», είπε ο Πάνος Καμμένος.
«Ολοι σας και μόνος μου. Σας έχω...», βροντοφώναξε στους δημοσιογράφους ο Παύλος Πολάκης με το γνωστό στο πανελλήνιο ύφος του.
«Οσο είμαι περιφερειάρχης, οι πινακίδες στους δικούς μας δρόμους θα γράφουνε Σκόπια», ξεκαθάρισε ο Απόστολος Τζιτζικώστας.
Κάποτε μιλούσαμε για τα παλικάρια της αλλαγής και του εκσυγχρονισμού, σήμερα έχουμε τους λεβέντες του λαϊκισμού. Πριν προλάβουμε να συνέλθουμε απ’ τον έναν, χτυπάει ο άλλος.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η χώρα μας βρίσκεται στη δεύτερη θέση πανευρωπαϊκά ως προς το ποσοστό υποστήριξης απολυταρχικών λαϊκιστικών κομμάτων, σύμφωνα με τον φετινό δείκτη του σουηδικού Ινστιτούτου Timbro. Μας περνάει μόνο η Ουγγαρία του Ορμπαν κι εμείς βρισκόμαστε μία θέση πάνω από τον παράδεισο του λαϊκισμού, την Ιταλία.
Σύμφωνα με τον Δείκτη Απολυταρχικού Λαϊκισμού, ο οποίος μελετά δεδομένα από το 1980, «η Ελλάδα είναι μία από τις τέσσερις χώρες-μέλη της Ε.Ε. που η κυβέρνηση αποτελείται μόνο από λαϊκιστές, ενώ τα λαϊκιστικά κόμματα στη χώρα συγκέντρωσαν πάνω από το 50% των ψήφων στις τελευταίες εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015».
Θα μου πείτε, τον δείκτη περιμέναμε;
Οχι βέβαια. Απλώς επιβεβαιώνει με επιστημονικό τρόπο το γεγονός ότι είμαστε όλο και πιο εκτεθειμένοι, όλο και πιο ευάλωτοι στον ανεύθυνο και επικίνδυνο λαϊκισμό που εξαπλώνεται σαν μολυσματική ασθένεια, για την οποία δεν έχει βρεθεί ακόμη η δραστική θεραπεία που θα ανακόψει την πορεία της.
Αν κάτι σπουδαίο προσφέρει η συγκεκριμένη έρευνα, είναι η αποκάλυψη του επείγοντος. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά: ο απολυταρχικός λαϊκισμός έχει καθιερωθεί ως η τρίτη ιδεολογική δύναμη στην Ευρώπη, εξέλιξη που αναμένεται να διατηρηθεί και μετά τις φετινές ευρωεκλογές. Ενας στους τέσσερις Ευρωπαίους ψήφισε κάποιο απολυταρχικό λαϊκιστικό κόμμα στις τελευταίες εθνικές εκλογές.
Η υποστήριξη στα κόμματα αυτά φτάνει πανευρωπαϊκά το 22,2%, επίδοση-ρεκόρ για την Ευρώπη. Μία στις τρεις κυβερνήσεις στην Ευρώπη στηρίζεται από τουλάχιστον ένα απολυταρχικό λαϊκιστικό κόμμα. Ο δεξιός λαϊκισμός είναι σε έξαρση, με τον αριστερό λαϊκισμό να παραμένει στάσιμος. Εξαίρεση αποτελούν οι μεσογειακές χώρες, όπου τα λαϊκιστικά κόμματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχουν μεγαλύτερη επιρροή.
Είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσουμε τον κόσμο σήμερα, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά. Τα σύνθετα προβλήματα, την οικονομική ανισότητα και τις συνέπειές της, το ζήτημα της μετανάστευσης, τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής. Χρειάζεται κόπος και επιμονή, ανάλυση και σύνθεση. Κυρίως, όμως, χρειάζεται ...
να συμφωνήσουμε τουλάχιστον σε ένα: είτε αριστερός είτε δεξιός, ο λαϊκισμός είναι ένα μικρόβιο στην καρδιά της δημοκρατίας. «Ή θα μας τελειώσει ή θα τον τελειώσουμε».
«Ολοι σας και μόνος μου. Σας έχω...», βροντοφώναξε στους δημοσιογράφους ο Παύλος Πολάκης με το γνωστό στο πανελλήνιο ύφος του.
«Οσο είμαι περιφερειάρχης, οι πινακίδες στους δικούς μας δρόμους θα γράφουνε Σκόπια», ξεκαθάρισε ο Απόστολος Τζιτζικώστας.
Κάποτε μιλούσαμε για τα παλικάρια της αλλαγής και του εκσυγχρονισμού, σήμερα έχουμε τους λεβέντες του λαϊκισμού. Πριν προλάβουμε να συνέλθουμε απ’ τον έναν, χτυπάει ο άλλος.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η χώρα μας βρίσκεται στη δεύτερη θέση πανευρωπαϊκά ως προς το ποσοστό υποστήριξης απολυταρχικών λαϊκιστικών κομμάτων, σύμφωνα με τον φετινό δείκτη του σουηδικού Ινστιτούτου Timbro. Μας περνάει μόνο η Ουγγαρία του Ορμπαν κι εμείς βρισκόμαστε μία θέση πάνω από τον παράδεισο του λαϊκισμού, την Ιταλία.
Σύμφωνα με τον Δείκτη Απολυταρχικού Λαϊκισμού, ο οποίος μελετά δεδομένα από το 1980, «η Ελλάδα είναι μία από τις τέσσερις χώρες-μέλη της Ε.Ε. που η κυβέρνηση αποτελείται μόνο από λαϊκιστές, ενώ τα λαϊκιστικά κόμματα στη χώρα συγκέντρωσαν πάνω από το 50% των ψήφων στις τελευταίες εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015».
Θα μου πείτε, τον δείκτη περιμέναμε;
Οχι βέβαια. Απλώς επιβεβαιώνει με επιστημονικό τρόπο το γεγονός ότι είμαστε όλο και πιο εκτεθειμένοι, όλο και πιο ευάλωτοι στον ανεύθυνο και επικίνδυνο λαϊκισμό που εξαπλώνεται σαν μολυσματική ασθένεια, για την οποία δεν έχει βρεθεί ακόμη η δραστική θεραπεία που θα ανακόψει την πορεία της.
Αν κάτι σπουδαίο προσφέρει η συγκεκριμένη έρευνα, είναι η αποκάλυψη του επείγοντος. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά: ο απολυταρχικός λαϊκισμός έχει καθιερωθεί ως η τρίτη ιδεολογική δύναμη στην Ευρώπη, εξέλιξη που αναμένεται να διατηρηθεί και μετά τις φετινές ευρωεκλογές. Ενας στους τέσσερις Ευρωπαίους ψήφισε κάποιο απολυταρχικό λαϊκιστικό κόμμα στις τελευταίες εθνικές εκλογές.
Η υποστήριξη στα κόμματα αυτά φτάνει πανευρωπαϊκά το 22,2%, επίδοση-ρεκόρ για την Ευρώπη. Μία στις τρεις κυβερνήσεις στην Ευρώπη στηρίζεται από τουλάχιστον ένα απολυταρχικό λαϊκιστικό κόμμα. Ο δεξιός λαϊκισμός είναι σε έξαρση, με τον αριστερό λαϊκισμό να παραμένει στάσιμος. Εξαίρεση αποτελούν οι μεσογειακές χώρες, όπου τα λαϊκιστικά κόμματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχουν μεγαλύτερη επιρροή.
Είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσουμε τον κόσμο σήμερα, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά. Τα σύνθετα προβλήματα, την οικονομική ανισότητα και τις συνέπειές της, το ζήτημα της μετανάστευσης, τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής. Χρειάζεται κόπος και επιμονή, ανάλυση και σύνθεση. Κυρίως, όμως, χρειάζεται ...
να συμφωνήσουμε τουλάχιστον σε ένα: είτε αριστερός είτε δεξιός, ο λαϊκισμός είναι ένα μικρόβιο στην καρδιά της δημοκρατίας. «Ή θα μας τελειώσει ή θα τον τελειώσουμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου