ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ξαναμμένε Πολακooligan, έχεις πρόβλημα (Επιστολή - καταπέλτης στους οπαδούς του Παύλου Πολάκη)

Του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

 

Ξαναμμένε Πολακooligan,
 

Δεν έχει τύχει να γνωριστούμε, οπότε δεν μπορώ να φανταστώ ακριβώς πώς είσαι. Αλλά είμαι σίγουρος ότι θα σε έχω συναντήσει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της μέρας.  

Μπορεί να είσαι ο διπλανός μου στο Μετρό. Ή εκείνος που αισθάνεται απελπισμένος στο μποτιλιάρισμα επειδή κάποιος έχει παρκάρει στη δεξιά λωρίδα και κλείνει τον δρόμο. Βλέπεις, όσο δεν έχεις κάποιο διακριτικό, σαν το κασκόλ για παράδειγμα που έχουν οι οπαδοί στο γήπεδο για να ξεχωρίζουν –αφού οπαδός είσαι κι εσύ– μπορείς να είσαι οποιοσδήποτε.
 

Ούτε είμαι σίγουρος ότι συμπεριφέρεσαι σαν το πολιτικό σου είδωλο στην κανονική ζωή. Βλέπεις, συνήθως όσοι συντάσσονται πίσω από κάτι τέτοιες προσωπικότητες, προτιμούν να τους υποστηρίζουν και να τους ενθαρρύνουν από μια απόσταση ασφαλείας. Όπως το Facebook. Εκεί είστε όλοι μαζεμένοι και νιώθεις μια σχετική ασφάλεια. Κι έτσι μπορείς να ξεσπάσεις άνετα. Γράφοντας στον «Παυλάρα» σου ένα ενθουσιώδες «επάνω τους, ξεσκέπασέ τα λαμόγια, μην κωλώνεις σε τίποτα!».

 

Το ίδιο έκαναν παλιά και οι πρόγονοί σου, οι αυριανιστές. Τους ξέρεις;  

Ήταν και αυτοί σαν εσένα. Ή σαν τους οπαδούς του Καμμένου. Παρίσταναν τους παθιασμένους ζορμπάδες κάνοντας καθημερινό bullying σε ό,τι δεν γούσταραν. Ή σε ό,τι και όποιον τους έφερνε αντίρρηση. Πετώντας λάσπη όπου έβρισκαν… Απλώς τότε τα είχε ακούσει ο Χατζηδάκις. Τώρα τα ακούει ο Σαββόπουλος.  

Ξέρω, μικρή διαφορά, αφού για σένα είναι το ίδιο όλοι τους. «Κουλτουριαρέους» τους έλεγαν οι πρόγονοί σου. «Ελίτ» τους λέτε εσείς. Ή «ταϊσμένους από τα media της διαπλοκής»... Βλέπεις, κάθε εποχή έχει και τις λέξεις της αλλά στην πραγματικότητα δεν αλλάζει τίποτα.

 

Ξέρω ότι δεν έχει νόημα να προσπαθήσω να σε πείσω για τίποτα. Εσύ έχεις χωρίσει τον κόσμο πολύ βολικά σε καλούς και κακούς. «Καλοί» είναι όσοι λένε ότι βρίσκονται με το μέρος σας. Και κακοί όλοι οι άλλοι. Ξεκάθαρα πράγματα. Ντόμπρα. Σαν τα λόγια του Παυλάρα, ε; Άσε που όλοι αυτοί, για να μην είναι με το μέρος σας, σίγουρα κάτι κακό έχουν κάνει. Κάτι θέλουν να κρύψουν. Αλλιώς δεν έχουν λόγο να σας πολεμάνε. Οπότε, καλά τους κάνει ο δικός σας. Και να μην ξέρεις εσύ ακριβώς, σίγουρα ξέρει εκείνος. Αυτό δεν σκέφτεσαι; Αυτό δεν είναι που σε κάνει έξαλλο κάθε φορά που ακούς να του κάνουν κριτική;

 

Γι’ αυτό δεν πατάς μανιωδώς like κάτω από κάθε ανάρτηση του αγαπημένου σου;  

Τον βλέπεις σαν εκδικητή που κατέβηκε από τα βουνά της Κρήτης για να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να βάλει τους εκπροσώπους του συστήματος στη θέση τους, έτσι δεν είναι; Σαν ένα πρωτόγονο σταυροφόρο της κάθαρσης που εμφανίστηκε από το πουθενά για να πάρει εκδίκηση και να σκορπίσει τον τρόμο σε όλους τους «παπαγαλόφλωρους». Σαν έναν ατρόμητο αρχηγό των ατάκτων, που με τις στοίβες στοιχεία και με όπλο το δίκαιο, περνάει πάνω από τους νόμους και τους κανόνες όπως οι οπλαρχηγοί του ’21. Μερικές φορές μάλιστα σκέφτεσαι ότι του αξίζει να τον ζωγραφίσει κάποιος στους τοίχους με ένα φωτοστέφανο. Και ένα όπλο στο χέρι, φυσικά. Και το τσιγάρο στο στόμα. Έτσι, για να σκάει από το κακό του αυτός ο Ευρωπαίος που του έκανε παρατήρηση. Άλλωστε, όλοι ξέρουμε πως οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τη λέξη «φιλότιμο». 


Έλα, παραδέξου το. Αυτόν το ζορμπαδο-κολοκοτρωνέικο ιδεασμό έχεις και εσύ για τον εαυτό σου. Όπως και ο οπαδός στις κερκίδες που βγάζει το άχτι του βρίζοντας τον διαιτητή. Και στην πραγματικότητα βρίζει ό,τι τον καταπιέζει. Και είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να τα κάνει «πουτάνα όλα». Για εκδίκηση σε όσους τον εμπόδισαν να γίνει αυτό που του άξιζε. Ακόμα και τους κανόνες. Ή, μάλλον, διορθώνω: ειδικά τους κανόνες. Και τους νόμους. Στο κάτω-κάτω τι μας χρειάζεται η προανάκριση, όταν αυτή βοηθάει να μην μπουν φυλακή αυτοί που πρέπει;

 

Τώρα σε φαντάζομαι να προβληματίζεσαι… Πώς γίνεται να τα καταλαβαίνω όλα αυτά και να μην είμαι κι εγώ συστρατευμένος στο ασκέρι των Πολακοoligans; Πώς γίνεται να μην γελάω με τις μαντινάδες του που κοροϊδεύουν όλους τους πολιτικάντηδες; 

Μα είναι απλό: η «κατσαπλιάδικη» πόζα του φαίνεται από μίλια μακριά ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια πόζα. Αρκεί να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να το δεις ψύχραιμα.

 

Βλέπεις, αυτή είναι η λέξη-κλειδί. Το «ψύχραιμα». Και αν δεν είχες μασήσει μέσα στον θυμό σου όλο αυτό το παραμύθι του παράφορου, ορεσίβιου και αγνού λεβεντο-Κρικρί, θα το καταλάβαινες κι εσύ. Σε αυτόν τον θυμό ποντάρει και εκείνος για να σου πουλήσει το «εμπόρευμά του». Και να σε πείσει ότι έχετε κοινούς εχθρούς. Γιατί οι Πολάκηδες, από πάντα, δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς εχθρούς. Και όταν δεν τους βρίσκουν, τους κατασκευάζουν. Έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι για λίγο καιρό ακόμα δεν θα λειτουργούν οι εντατικές.


Στο κάτω-κάτω, τι σημασία έχουν μερικοί νεκροί μπροστά στην επανάσταση; 

Μην το κάνουμε και θέμα. Δεν συνέβη δα και καμία τραγωδία. Λόγια δικά του δεν είναι αυτά; Για να απαντήσει σε κάποιους εχθρούς που απλώς του επισήμαναν την πραγματικότητα.  

Αλλά θα μου πεις, για τον Πολάκη και η πραγματικότητα εχθρός είναι. Διαπλεκόμενη και αυτή με τα συμφέροντα. Αλλιώς δεν θα έβγαιναν λάθος τα νούμερα των ελλειμμάτων του ΚΕΕΛΠΝΟ. Καταστρέφοντας μια καραμέλα χρόνων…

Οπότε...

 καλά ξεμπερδέματα. 

Αλλά και να τελειώσει κάποια στιγμή ο Πολάκης, κάποιον άλλον θα βρεις. Δεν σε φοβάμαι.

 

Υ.Γ.: Αλήθεια, ποιον πραγματικό λεβέντη ξέρεις που ενώ γνώριζε για νεκρούς στο Μάτι, θα συμμετείχε σε μια σύσκεψη θέατρο, κάνοντάς το μεγαλοπρεπώς γαργάρα σαν το τελευταίο λαμόγιο που κατηγορεί;