Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
Να διατηρηθεί το προοίμιο του Συντάγματος, «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», ή να αφαιρεθεί;
Να υπάρξει αναθεώρηση του άρθρου 3 και η Ελλάδα να γίνει κράτος με «θρησκευτική ουδετερότητα»;
Να καταργηθεί ο θρησκευτικός όρκος;
Να καταργηθεί ο θρησκευτικός όρκος;
Να υπάρχουν εικόνες στις αίθουσες των δικαστηρίων και στις σχολικές τάξεις;
Να καταργηθεί η πρωινή προσευχή των μαθητών;
Να προχωρήσει ο διαχωρισμός Kράτους – Εκκλησίας ή έστω να υπάρχουν διακριτοί ρόλοι;
Η συζήτηση επανέρχεται κάθε φορά που τίθεται θέμα συνταγματικής αναθεώρησης. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι η συζήτηση. Το πρόβλημα είναι η υποκρισία και οι ιδεοληψίες των εμπλεκομένων στη συζήτηση.
ΤΟ μεγαλύτερο πρόβλημα της Δικαιοσύνης είναι πως απαιτούνται πέντε έως επτά χρόνια για να τελεσιδικήσουν απλές υποθέσεις, ενώ πολύ συχνά αποκαλύπτονται παραδικαστικά κυκλώματα. Θα λυθούν αυτά τα τεράστια ζητήματα είτε αν υπάρχουν εικόνες είτε αν κατέβουν από τις αίθουσες των δικαστηρίων;
ΤΟ επίπεδο της εκπαίδευσης από το δημοτικό έως το λύκειο φθίνει διαρκώς όσο περνούν τα χρόνια. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός πως πλέον έχει γίνει «μόδα» ακόμα και το φροντιστήριο για μαθητές δημοτικού. Παράλληλα όσο τα παιδιά προχωρούν προς τις πανελλαδικές εξετάσεις πηγαίνουν στο σχολείο απλά για να μη μείνουν από τις απουσίες και τα μαθήματά τους τα διδάσκονται… μόνο στα φροντιστήρια. Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση εκπαιδευτικών, ενώ οι υποδομές των σχολικών μονάδων παρουσιάζουν σημαντικές ελλείψεις. Θα λυθούν αυτά τα τεράστια προβλήματα είτε τα παιδιά προσεύχονται κάθε πρωί είτε καταργηθεί η προσευχή τους ή με το αν θα υπάρχουν οι εικόνες στις σχολικές αίθουσες;
ΕΙΤΕ προχωρήσει ο διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας είτε παραμείνει η σχέση ως έχει, δυστυχώς, η χώρα δεν πρόκειται να κάνει βήματα προς τα εμπρός. Γιατί δεν υπάρχει καμία βούληση και από κανένα κόμμα ώστε να υπάρξει ο διαχωρισμός κράτους – κυβέρνησης!
Η εκάστοτε κυβέρνηση για να έχει την «εξουσία» θεωρεί ότι πρέπει να… εξουσιάζει το κράτος. Να μπορεί να διορίζει τους διοικητές των οργανισμών αλλά και να κάνει αθρόες προσλήψεις ψηφοθηρικού χαρακτήρα. Να μπορεί να διαπλέκεται με την επιχειρηματική ελίτ για όλους τους διαγωνισμούς δημόσιων έργων.
ΚΑΙ επειδή ακούγονται πολλά και γραφικά και από τις δύο πλευρές, ας δούμε την πραγματικότητα. Κανείς δεν πρόκειται να καταργήσει ούτε τα Χριστούγεννα ούτε το Πάσχα. Ούτε βέβαια θα αλλάξει η μορφή του κράτους ακόμα κι αν γίνει κάποια στιγμή στο μέλλον πραγματικός διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε ότι ακόμα και ο Αλέξης Τσίπρας, που δηλώνει… άθεος, ξήλωσε τον Φίλη από υπουργό και ενημέρωσε τον Αρχιεπίσκοπο πριν από τους πολιτικούς αρχηγούς για το Σκοπιανό!
Από την άλλη η Εκκλησία και οι υπέρμαχοι του θρησκευτικού κράτους θα έπρεπε να προβληματιστούν για το γεγονός ότι οι πιστοί γιορτάζουν τα Χριστούγεννα όχι στις εκκλησίες αλλά στα mall και θα έπρεπε να σκεφτούν σύγχρονους τρόπους για να ξυπνήσουν και πάλι το θρησκευτικό αίσθημα των πολιτών.
ΑΣ προσπαθήσουν, λοιπόν, τα κόμματα να λύσουν πρώτα τα σημαντικά προβλήματα, να θεραπεύσουν τις παθογένειες, να αλλάξουν τη νοοτροπία της χώρας.
Τότε...
με ή χωρίς συνταγματική αναθεώρηση, ο καθένας θα αποκτήσει τον διακριτό ρόλο που του αρμόζει: το κράτος, η κυβέρνηση, η Εκκλησία και οι πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου