"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ - ΤΟΥΡΚΙΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Ασύμμετρος πόλεμος η αποστολή από την Άγκυρα προσφύγων και λαθρομεταναστών στα νησιά του Αιγαίου

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Πρέσβυς ε.τ.


Η Ελλάδα διέπραξε, με τη σημερινή κυβέρνηση, καίριο σφάλμα, πολύ επικίνδυνων διαστάσεων, όταν απεφάσισε πανηγυρικά, με αρμόδια υπουργό την Τασία Χριστοδουλοπούλου, να πρωτοστατήσει στην εφαρμογή της πολιτικής των ανοικτών συνόρων, που συστήνεται ομολογουμένως από την Ευρωπαϊκή Οδηγία για το Άσυλο. 


Είναι γνωστό ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι αυτή που έκανε πρώτη την αρχή. Ο αρχέκακος σ’ αυτό το θέμα, όπως και σε πολλά άλλα, που έφεραν στη χώρα μας την καταστροφή, είναι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.
 

Από τα μέσα ήδη της δεκαετίας του ’90, ο Κώστας Σημίτης, ως πρωθυπουργός, έγινε ο ανταποκριτής στην Ελλάδα της πολιτικής της παγκοσμιοποιήσεως, που είχε εγκαινιάσει στις ΗΠΑ ο πρώην Πρόεδρος Κλίντον. Το γεγονός ότι οι Ευρωπαϊκές ηγεσίες και κυρίως ο υπερεθνικός πυρήνας των Βρυξελλών έσπευσαν να ταυτισθούν με την παγκοσμιοποίηση και να ταυτίσουν μάλιστα μ’ αυτήν την Ευρωπαϊκή ιδέα επέτρεψε στον Κώστα Σημίτη να συνδέσει και στην Ελλάδα την Ευρωπαϊκή ενοποίηση με την παγκοσμιοποίηση και να προβάλλει την προπαγάνδα ότι αφού η Ελλάδα εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αναπόφευκτο να εφαρμόζει και τις πολιτικές αυτές.
 
Τότε άρχισε η προπαγάνδα για την πολυπολιτισμική κοινωνία σε μια χώρα που είχε 97% εθνική συνοχή. 


Ο πολύς κόσμος δεν αντελήφθη το πραγματικό νόημα της προπαγάνδας αυτής. Πολλοί μάλιστα νόμιζαν ότι αυτό σημαίνει πολύ πολιτισμό. Προφανώς, όμως, η μετάλλαξη μιας εθνικής κοινωνίας σε πολυπολιτισμική συνεπάγεται άνοιγμα των συνόρων και μαζική είσοδο στη χώρα ξένων εθνικών και θρησκευτικών ομάδων.

 
Η πολιτική Σημίτη μακροημέρευσε. Οι κυβερνήσεις που τον διαδέχθηκαν, περιλαμβανομένης της κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας, συνέχισαν την ίδια πολιτική. Η εξήγηση βρίσκεται στο γεγονός ότι η παγκοσμιοποίηση και τα ιδεολογήματα της εκπορεύονταν από το κραταιό κέντρο της Ουάσινγκτον και συγχεόταν επιπλέον με τις Ευρωπαϊκές πολιτικές. Άρχισε επίσης να υποστηρίζεται από ένα νέφος ΜΚΟ και διάφορα άλλα κέντρα, με γνωστότερο και εμφανέστερο τη λεγόμενη «Ανοικτή Κοινωνία» του Τζορτζ Σόρος. Ως παρακολούθημα, σύμβολο και ιδεολογικό εργαλείο της πολιτικής αυτής, άρχισε να αναπτύσσεται και να προωθείται δυναμικά η προπαγάνδα για «το διαφορετικό», την «πολυπολιτισμική κοινωνία» και τον «ρατσισμό». Αιφνιδίως, οι Έλληνες, που δεν είχαν ποτέ μια τέτοια επίδοση και θα ήταν παράλογο άλλωστε να έχουν, εφόσον αποτελούσαν μια συμπαγή εθνική ομάδα, άρχισαν να κατηγορούνται και να εγκαλούνται ως ρατσιστές!
 
Απεδείχθη γρήγορα ότι ο πραγματικός στόχος ήταν η προληπτική ιδεολογική τρομοκρατία για την αποτροπή οποιωνδήποτε αντιδράσεων στο προωθούμενο άνοιγμα των συνόρων και στη σχεδιαζόμενη εθνική αποδόμηση και μετάλλαξη της κοινωνίας.
 
Η Ελλάδα βρίσκεται στην πιο δύσκολη γεωγραφική θέση σε σχέση με τα κύματα των προσφύγων και λαθρομεταναστών που έρχονται από την Ασία και τη σπαρασσόμενη Μέση Ανατολή


Έχει επίσης ως γείτονα μια χώρα η οποία επιβουλεύεται την ασφάλειά της με τις γνωστές αμφισβητήσεις και διεκδικήσεις που εγείρει. 


Βρίσκεται επίσης στο επίκεντρο των ανταγωνισμών των μεγάλων δυνάμεων στα Βαλκάνια. Η υψηλή στρατηγική των ΗΠΑ επιδίωκε, τουλάχιστον μέχρι τώρα, τη γεωπολιτική αναδιάρθρωση των Βαλκανίων με στόχο να αποτρέψει την επιστροφή στα Βαλκάνια της Ρωσικής επιρροής και να παγιώσει τις νέες γεωπολιτικές ισορροπίες που διαμορφώθηκαν μετά την επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. Η Ορθοδοξία υπολαμβάνεται, μέσα από το πρίσμα αυτό, ως φιλο-Ρωσικός παράγων.
 
Με άλλα λόγια, η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο τριών στρατηγικών, που επηρεάζουν άμεσα την εθνική συνοχή και την ασφάλειά της: 


α) Της παγκοσμιοποιήσεως, που επιδιώκει γενικότερα την εθνική αποδόμηση ως μέρος της στρατηγικής της για τη δημιουργία μιας ενιαίας παγκόσμιας αγοράς. 


β) Της Αμερικανικής γεωπολιτικής, που επιδιώκει την αναδιάρθρωση των Βαλκανίων και τη μείωση του ρόλου και της επιρροής του Ορθόδοξου παράγοντα. Ενδέχεται να αλλάξει κάτι σε σχέση μ’ αυτό μετά την εκλογή Τραμπ, που θέτει σε πρώτη μοίρα τον κίνδυνο του ακραίου Ισλαμισμού. 


γ) Του Τουρκικού αναθεωρητισμού και επεκτατισμού, που επιδιώκει την εγκατάσταση Μουσουλμανικών πληθυσμών στον Ελληνικό χώρο και τη διάσπαση της εθνικής συνοχής της χώρας.
 
Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου αποτελούν, από την άποψη αυτή, πρώτο στόχο για την Άγκυρα. Ήδη έχει δημιουργηθεί σ’ αυτά μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, με προοπτική να επιδεινωθεί, σε ασύλληπτο βαθμό, ανάλογα με τους σχεδιασμούς και τις αποφάσεις της Άγκυρας, εάν η Ελλάδα εξακολουθήσει να εφαρμόζει την ίδια ολέθρια πολιτική των ανοικτών συνόρων.
 
Η πολιτική αυτή δεν μπορεί να εφαρμόζεται από την Ελλάδα, που είναι η πιο εκτεθειμένη στο πρόβλημα, εάν δεν υπάρχει αναδοχή των συνεπειών της και από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Ήδη όμως η Γερμανία απεφάσισε την απέλαση 60.000 Αφγανών παρανόμων μεταναστών, εν όψει των προσεχών εκλογών για την καγκελαρία. Η καγκελάριος Μέρκελ επιδιώκει να αντισταθμίσει την έντονη κριτική που δέχεται για την πολιτική των ανοικτών συνόρων που ακολούθησε το προηγούμενο έτος. Όλες οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, που βρίσκονται σ’ επαφή με τον λεγόμενο Διάδρομο των Βαλκανίων, οικοδομούν φράχτες και εντείνουν τους συνοριακούς ελέγχους, ιδιαίτερα μετά τις απειλές της Άγκυρας να στείλει στην Ευρώπη 4 εκατ. πρόσφυγες και λαθρομετανάστες, εάν δεν της δοθούν όσα ζητά ως αντάλλαγμα για τη συνεργασία της στον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών.
 
Η Ελλάδα έχει τρεις βασικούς λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να παραμείνει απαθής ενώπιον αυτών των προοπτικών:


Ο πρώτος είναι το γεγονός ότι αυτή θα υποστεί άμεσα τις μεγαλύτερες συνέπειες μιας νέας μαζικής επελάσεως προσφύγων και λαθρομεταναστών.
 
Ο δεύτερος είναι ο άμεσος κίνδυνος που δημιουργείται στην εθνική της ασφάλεια από τη σύνδεση του θέματος των προσφύγων και λαθρομεταναστών με την ένταση στις Ελληνο-Τουρκικές σχέσεις. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα μετά την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης από τον Τούρκο Πρόεδρο και τις εμπρηστικές δηλώσεις του Αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου για «κατοχή» δήθεν από την Ελλάδα 18 μικρών νησιών του Αιγαίου. 


Ο τρίτος λόγος είναι η διαφαινόμενη κατάρρευση των Ισλαμιστών στο Χαλέπι και η ενδεχόμενη προσπάθεια πολλών από αυτούς να διαφύγουν στην Ευρώπη ως «πρόσφυγες» και «λαθρομετανάστες».
 
Για τους παραπάνω λόγους, όπως επίσης για διαφύλαξη της εθνικής συνοχής και της εσωτερικής σταθερότητας και ασφάλειας της χώρας, η Ελλάδα πρέπει κατεπειγόντως να επανεξετάσει την πολιτική της και να επαναφέρει τον εθνικό έλεγχο στα θαλάσσιά της σύνορα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: