Toυ ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ
Λίγες ώρες μετά την αποχώρηση του Σταύρου Δήμα
από το Μέγαρο Μαξίμου, οι αριθμοί και οι πιθανότητες δεν είναι με την
κυβερνητική επιλογή. Και σε πρώτη ανάγνωση, η συγκέντρωση 180 βουλευτών
δείχνει πολύ δύσκολη ως αδύνατη. Αν μάλιστα η ΔΗΜΑΡ «συγχωνευτεί» με τον
ΣΥΡΙΖΑ, τότε η κυβέρνηση χρειάζεται μεγάλο σκορ στους ανεξάρτητους
βουλευτές και θεαματικό διεμβολισμό των ΑΝ.ΕΛ. Δύσκολο. Και, μεταξύ μας,
η επιλογή Δήμα δείχνει ότι Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν επίγνωση της
πραγματικότητας που οδηγεί σε εκλογές.
Ο Σταύρος Δήμας έχει μεν ένα αξιοπρεπές προφίλ προς την κοινωνία, δεν είναι, όμως, το πρόσωπο που θα επέτρεπε στην κεντροαριστερά να τηρήσει συναινετικά προσχήματα. Ο Δήμας απευθύνεται σε δεξιό και κεντρώο ακροατήριο. Μέχρι εκεί.
Αν, λοιπόν, οι δύο της συγκυβέρνησης γνώριζαν εκ των προτέρων ότι η επιλογή τους είναι μία κίνηση χωρίς ανταπόκριση, τότε ο πολιτικός τους σχεδιασμός οδηγεί στην έκθεση του ΣΥΡΙΖΑ στον δυνατό άνεμο της πραγματικότητας. Άλλωστε ήδη εκτίθεται στα αντανακλαστικά των αγορών. Αυτή τη στιγμή η λογική λέει ότι τον Φεβρουάριο ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι πρωθυπουργός σε μία κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, στη μέση ενός ναρκοπεδίου. Και θα έρθει εκείνη η αμήχανη στιγμή που τα λιοντάρια θα εξημερωθούν για να γίνουν γάτες μπροστά στην αλήθεια. Δεδομένης της παράτασης του μνημονίου, ο Τσίπρας θα αναλάβει τη χώρα χωρίς να υπάρχει συμφωνία με τους δανειστές. Μέσα σε λίγες μέρες θα κληθεί να αποδείξει την αλήθεια όσων υποστήριζε τα τελευταία δύο χρόνια. Αυτός θα διαπραγματευτεί για μέτρα, τέλος του προγράμματος και επόμενη μέρα.
Η Μέρκελ θα χτυπήσει τα νύχια στο τραπέζι και θα χαμογελάσει. Και ίσως στείλει, με την ευκαιρία, ένα έντονο μήνυμα στους Podemos και σε όποιους άλλους, τέλος πάντων, ισχυρίζονται ότι τα πράγματα αλλάζουν μαζί με τις σημαίες και τα χρώματα.
Από εδώ και πέρα θα ακούμε το λόγο του ΣΥΡΙΖΑ να αλλάζει:
Αν είχε σχήμα, θα έχανε τις γωνίες του. Ήδη εδώ και καιρό ο Τσίπρας δεν σκίζει μνημόνια. Και η Μέρκελ δεν ξορκίζεται πλέον ως δαίμονας, αλλά ως μία κυρία η οποία μπορεί σύντομα να μας σερβίρει τσάι στο γραφείο της.
Ο Σταύρος Δήμας έχει μεν ένα αξιοπρεπές προφίλ προς την κοινωνία, δεν είναι, όμως, το πρόσωπο που θα επέτρεπε στην κεντροαριστερά να τηρήσει συναινετικά προσχήματα. Ο Δήμας απευθύνεται σε δεξιό και κεντρώο ακροατήριο. Μέχρι εκεί.
Αν, λοιπόν, οι δύο της συγκυβέρνησης γνώριζαν εκ των προτέρων ότι η επιλογή τους είναι μία κίνηση χωρίς ανταπόκριση, τότε ο πολιτικός τους σχεδιασμός οδηγεί στην έκθεση του ΣΥΡΙΖΑ στον δυνατό άνεμο της πραγματικότητας. Άλλωστε ήδη εκτίθεται στα αντανακλαστικά των αγορών. Αυτή τη στιγμή η λογική λέει ότι τον Φεβρουάριο ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι πρωθυπουργός σε μία κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, στη μέση ενός ναρκοπεδίου. Και θα έρθει εκείνη η αμήχανη στιγμή που τα λιοντάρια θα εξημερωθούν για να γίνουν γάτες μπροστά στην αλήθεια. Δεδομένης της παράτασης του μνημονίου, ο Τσίπρας θα αναλάβει τη χώρα χωρίς να υπάρχει συμφωνία με τους δανειστές. Μέσα σε λίγες μέρες θα κληθεί να αποδείξει την αλήθεια όσων υποστήριζε τα τελευταία δύο χρόνια. Αυτός θα διαπραγματευτεί για μέτρα, τέλος του προγράμματος και επόμενη μέρα.
Η Μέρκελ θα χτυπήσει τα νύχια στο τραπέζι και θα χαμογελάσει. Και ίσως στείλει, με την ευκαιρία, ένα έντονο μήνυμα στους Podemos και σε όποιους άλλους, τέλος πάντων, ισχυρίζονται ότι τα πράγματα αλλάζουν μαζί με τις σημαίες και τα χρώματα.
Από εδώ και πέρα θα ακούμε το λόγο του ΣΥΡΙΖΑ να αλλάζει:
Αν είχε σχήμα, θα έχανε τις γωνίες του. Ήδη εδώ και καιρό ο Τσίπρας δεν σκίζει μνημόνια. Και η Μέρκελ δεν ξορκίζεται πλέον ως δαίμονας, αλλά ως μία κυρία η οποία μπορεί σύντομα να μας σερβίρει τσάι στο γραφείο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου