Toυ ΣΠΥΡΟΥ ΚΙΤΣΙΝΕΛΗ
1. Ελληνική γενναιοδωρία
Ο γενναιόδωρος άνθρωπος, ο ανοιχτοχέρης. Ο γενναιόδωρος Έλληνας που τσακώνεται με τον ξάδελφο για το ποιος θα πληρώσει τα παϊδάκια και τις μπριζόλες. Που από την γενναιοδωρία και τον αλτρουισμό θα είχε πρωτιές σε αιμοδοσία και δωρεά οργάνων και δεν θα ήταν τελευταίος στην Ευρώπη. Που δεν θα πάτωνε σε δείκτες διαφθοράς επειδή ζητά φακελάκι σε όποιο πόστο και αν δουλεύει. Τι και αν χάνεται το γεροντάκι στο νοσοκομείο…τι και αν γεννά η φτωχή κοπέλα…τι και αν θέλει το δίπλωμα του ο νεαρός φοιτητής. Ο μισθός ποτέ δεν έφτανε, ούτε στις καλές μέρες. Γιατί πάνω από τον μισθό είναι μια ιδέα…να τα αρπάξει αυτός πριν τα αρπάξει άλλος και τον πουν κορόιδο. Αχ γενναιόδωρε Έλληνα, μην με περιμένεις στη διασταύρωση και μην μου παραχωρείς τη θέση στην ουρά…μη με σκλαβώνεις διαρκώς και προχώρα εσύ πρώτος. Σου κάνω εγώ παραχώρηση γιατί είμαι σαν εσένα…γενναιόδωρος Έλληνας.
2. Ελληνική φιλοξενία
Μη μας κοιτάς τώρα που γεμίσαμε με εκατομμύρια μετανάστες και μας χτύπησε η κρίση. Μην μας κοιτάς τώρα που μας προκαλεί η Τρόικα και μας πορώνει η ακροδεξιά. Πήγαινε πιο πίσω για να καταλάβεις τι σημαίνει Ελληνική φιλοξενία. Τότε που η οικογένεια δίπλα μας από την Αλβανία ήταν ενσωματωμένη όσο οι μαύροι πριν μισό αιώνα στον αμερικάνικο νότο αφού μας έπιασε η πραγματικότητα απροετοίμαστους. Τότε που ο ξένος στα χωράφια μας έπαιρνε…ας το πούμε ανταγωνιστικούς μισθούς. Τότε που η αντιμετώπιση που είχε ήταν…ας το πούμε σκληρή αγάπη. Τότε που το αλλοδαπάκι τιμούσε τη γλώσσα μας και έβγαινε πρώτο στο σχολείο και εμείς αντί να χαιρόμαστε και να το αγκαλιάζουμε, το απειλούσαμε αν τολμούσε να σηκώσει τη σημαία μας. Τόσο φιλόξενοι και τόσο έξυπνοι στην εθνική μας πολιτική. Τότε που νομίζαμε ότι η φιλοξενία κρατά όσο οι διακοπές και ξένος επισκέπτης είναι μόνο αυτός που έχει δολάρια ή μάρκα για πέταμα. Τότε που ο ταξιτζής έκανε Αεροδρόμιο Ελληνικού - Σύνταγμα όσο έκανα εγώ Κηφισό - Κόρινθο και χρέωνε ανάλογα. Σαν τώρα το θυμάμαι…νεαρός ήμουν σε ελληνικό νησί και είδα μπροστά μου να πουλάνε το ίδιο φιλμ που αγόρασα σε τριπλάσια τιμή στον ξένο τουρίστα δίπλα μου…τόσο άνετα και ξεδιάντροπα λες και ήταν το εθνικό μας μυστικό. Και πριν λίγα χρόνια που συνόδευα τον κολλητό μου Άγγλο και τη γυναίκα του στο λιμάνι ο νεαρός ταξιτζής με ρώτησε ποιος θα πληρώσει για να ξέρει πόσα παραπάνω θα χρεώσει. Δεν ξέρω τι άνθρωπος ήταν αλλά φιλόξενος ως Έλλην φαινόταν. Αλλά ίσως φταίω και εγώ που πέφτω πάνω στις εξαιρέσεις.
3. Ελληνικό φιλότιμο
Προσπαθώ να φανταστώ τον φιλότιμο άνθρωπο…τον φιλότιμο Έλληνα. Είναι αυτός ο άνθρωπος που σε βλέπει ταλαιπωρημένο και θέλει να σε εξυπηρετήσει όσο πιο καλά μπορεί…όχι ο θυμωμένος ή βαριεστημένος υπάλληλος που σε κάνει να τρέμεις από άγχος ή νεύρα όποτε πας σε υπηρεσία. Αυτός που ακόμα και αν λείπει το αφεντικό είναι σωστός και συνεπής με τα καθήκοντα του…όχι με την τράπουλα ανοιχτή στην οθόνη ούτε σε δική του δουλειά αφήνοντας το πόστο του…όχι γιατί έτσι θα αλώνιζαν ληστές μέχρι και στα μουσεία. Αυτός που βάζει το δίκιο πάνω απ’ όλα και όχι το συμφέρον της ομάδας και της συντεχνίας του. Αυτός που δεν παρκάρει πάνω στις ράμπες για τα καρότσια και δεν βρωμίζει τον δημόσιο χώρο. Ο φιλότιμος δεν θέλει βούρδουλα για να κάνει το αυτονόητο. Ούτε χιλιάδες αστυνομικούς θέλει για να δει έναν αγώνα ούτε θα πάρει ψεύτικες συντάξεις και επιδόματα αν νομίζει ότι μπορεί. Αυτά είναι για όσους τα έχουν ανάγκη και όχι για τον φιλότιμο Έλληνα. Ο φιλότιμος φορά ζώνη στη γυναίκα για να την προστατεύσει και όχι για να μην τον γράψουν. Αφήνει το κινητό την ώρα που οδηγεί μόνο αν δει αστυνομία γιατί δεν θέλει να του αμφισβητήσει το φιλότιμο κανένα όργανο. Φιλότιμο ρε…ελληνική λέξη που δεν μεταφράζεται!!!
4. Οι Έλληνες που διαπρέπουν έξω
Δεν έχεις ακούσει για τους Έλληνες μεγαλοεπιστήμονες και μεγαλοεπιχειρηματίες που διαπρέπουν στο εξωτερικό; Εγώ ξέρω και έναν και δύο και τρεις….μα τι λέω….ξέρω τουλάχιστον εκατό Έλληνες που έχουν διαπρέψει στην Αμερική σε κάθε τομέα. Μπορεί να είναι εκατομμύρια οι Έλληνες έξω και η συντριπτική πλειοψηφία να ασχολήθηκε επί δεκαετίες με εστιατόρια και λάντζα αλλά δεν μας νοιάζουν αυτοί…μας νοιάζει αυτός που συμβολίζει το μεγαλείο μας. Και τι έγινε αν έχουν διαπρέψει τόσοι και τόσοι από τη διασπορά άλλων λαών….οι δικοί μας μετράνε στη δική μας μυθολογία.
5. Ελληνικό δαιμόνιο
Αχ, ελληνικό δαιμόνιο πού θα ήταν η χώρα τώρα αν δεν σε είχαμε. Χωρίς δαιμόνιο πώς θα βρίσκαμε σωστές λύσεις για τόσα μύρια τεχνολογικά και κοινωνικά προβλήματα. Να μας βλέπουν οι απλοί στο μυαλό ξένοι για να καταλάβουν πώς στήνονται εταιρίες πάνω σε νέες καινοτόμες ιδέες και όχι να στριμώχνονται για μια θέση στο δημόσιο. Να βλέπουν πώς με λίγα πράγματα φτάνεις στο διάστημα και στα Νόμπελ και πώς ενώ ο πλανήτης χρεωκοπεί εσύ αντέχεις γιατί μέσα σου έχεις ως υπερδύναμη το αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο που σε κάνει ανεξάρτητο και δυνατό χωρίς καμιά βοήθεια από κανέναν για τίποτε. Αχ με όλα αυτά θυμήθηκα πάλι το ιερό DNA των ντοπέ αθλητών μας.
6. Ιερή Ελληνική οικογένεια
Λίγες φορές γίνεται επιθετικός ο Έλληνας και αυτό συνήθως γίνεται όταν θα χρειαστεί να προστατεύσει τα παιδιά του. Ειδικά αν μάθει ότι του τα ψεκάζουν. Γιατί ο ψεκασμός μαζί με το τσιγάρο μέσα στο αμάξι που κάνει ο ίδιος όταν τα πάει στο σχολείο πάει πολύ. ‘Η αν μάθει ότι οι πολυεθνικές του πουλάνε κακής ποιότητας φαγητά….σου λέει δεν τα έκανα εγώ τα παιδιά μου τα πιο παχύσαρκα στην Ευρώπη για να μου πεις τώρα ότι αυτά που μου έδινες να τα μπουκώσω δεν ήταν καλής ποιότητας. Ή όταν τα ταΐζει ο κάθε καναλάρχης σκουπίδια….έμαθε που έμαθε από εμένα να βρίζω είτε είμαι στο τιμόνι είτε σε μια υπηρεσία είτε τσακώνομαι με τη μάνα του…να δει και Μέγκα το παιδί, πάει θα χαλάσει. Εμείς οι Έλληνες θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν έξυπνα και τρανά σαν εμάς…με μεγάλες καριέρες. Και ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχουμε αυτό είναι ο δοκιμασμένος…η πλύση εγκεφάλου από μικρά ώστε να κάνουν και να πιστεύουν ακριβώς τα ίδια. Ίδια κόμματα, ίδια ρουσφέτια, ίδιες θρησκοληψίες, ίδια στερεότυπα για τον υπόλοιπο κόσμο, ίδια αντιμετώπιση των μειονοτήτων, ίδιο κόμπλεξ στον δίπλα μας. Το ιερό δεν πρέπει να το ακουμπάς και να το αλλάζεις.
Ο γενναιόδωρος άνθρωπος, ο ανοιχτοχέρης. Ο γενναιόδωρος Έλληνας που τσακώνεται με τον ξάδελφο για το ποιος θα πληρώσει τα παϊδάκια και τις μπριζόλες. Που από την γενναιοδωρία και τον αλτρουισμό θα είχε πρωτιές σε αιμοδοσία και δωρεά οργάνων και δεν θα ήταν τελευταίος στην Ευρώπη. Που δεν θα πάτωνε σε δείκτες διαφθοράς επειδή ζητά φακελάκι σε όποιο πόστο και αν δουλεύει. Τι και αν χάνεται το γεροντάκι στο νοσοκομείο…τι και αν γεννά η φτωχή κοπέλα…τι και αν θέλει το δίπλωμα του ο νεαρός φοιτητής. Ο μισθός ποτέ δεν έφτανε, ούτε στις καλές μέρες. Γιατί πάνω από τον μισθό είναι μια ιδέα…να τα αρπάξει αυτός πριν τα αρπάξει άλλος και τον πουν κορόιδο. Αχ γενναιόδωρε Έλληνα, μην με περιμένεις στη διασταύρωση και μην μου παραχωρείς τη θέση στην ουρά…μη με σκλαβώνεις διαρκώς και προχώρα εσύ πρώτος. Σου κάνω εγώ παραχώρηση γιατί είμαι σαν εσένα…γενναιόδωρος Έλληνας.
2. Ελληνική φιλοξενία
Μη μας κοιτάς τώρα που γεμίσαμε με εκατομμύρια μετανάστες και μας χτύπησε η κρίση. Μην μας κοιτάς τώρα που μας προκαλεί η Τρόικα και μας πορώνει η ακροδεξιά. Πήγαινε πιο πίσω για να καταλάβεις τι σημαίνει Ελληνική φιλοξενία. Τότε που η οικογένεια δίπλα μας από την Αλβανία ήταν ενσωματωμένη όσο οι μαύροι πριν μισό αιώνα στον αμερικάνικο νότο αφού μας έπιασε η πραγματικότητα απροετοίμαστους. Τότε που ο ξένος στα χωράφια μας έπαιρνε…ας το πούμε ανταγωνιστικούς μισθούς. Τότε που η αντιμετώπιση που είχε ήταν…ας το πούμε σκληρή αγάπη. Τότε που το αλλοδαπάκι τιμούσε τη γλώσσα μας και έβγαινε πρώτο στο σχολείο και εμείς αντί να χαιρόμαστε και να το αγκαλιάζουμε, το απειλούσαμε αν τολμούσε να σηκώσει τη σημαία μας. Τόσο φιλόξενοι και τόσο έξυπνοι στην εθνική μας πολιτική. Τότε που νομίζαμε ότι η φιλοξενία κρατά όσο οι διακοπές και ξένος επισκέπτης είναι μόνο αυτός που έχει δολάρια ή μάρκα για πέταμα. Τότε που ο ταξιτζής έκανε Αεροδρόμιο Ελληνικού - Σύνταγμα όσο έκανα εγώ Κηφισό - Κόρινθο και χρέωνε ανάλογα. Σαν τώρα το θυμάμαι…νεαρός ήμουν σε ελληνικό νησί και είδα μπροστά μου να πουλάνε το ίδιο φιλμ που αγόρασα σε τριπλάσια τιμή στον ξένο τουρίστα δίπλα μου…τόσο άνετα και ξεδιάντροπα λες και ήταν το εθνικό μας μυστικό. Και πριν λίγα χρόνια που συνόδευα τον κολλητό μου Άγγλο και τη γυναίκα του στο λιμάνι ο νεαρός ταξιτζής με ρώτησε ποιος θα πληρώσει για να ξέρει πόσα παραπάνω θα χρεώσει. Δεν ξέρω τι άνθρωπος ήταν αλλά φιλόξενος ως Έλλην φαινόταν. Αλλά ίσως φταίω και εγώ που πέφτω πάνω στις εξαιρέσεις.
3. Ελληνικό φιλότιμο
Προσπαθώ να φανταστώ τον φιλότιμο άνθρωπο…τον φιλότιμο Έλληνα. Είναι αυτός ο άνθρωπος που σε βλέπει ταλαιπωρημένο και θέλει να σε εξυπηρετήσει όσο πιο καλά μπορεί…όχι ο θυμωμένος ή βαριεστημένος υπάλληλος που σε κάνει να τρέμεις από άγχος ή νεύρα όποτε πας σε υπηρεσία. Αυτός που ακόμα και αν λείπει το αφεντικό είναι σωστός και συνεπής με τα καθήκοντα του…όχι με την τράπουλα ανοιχτή στην οθόνη ούτε σε δική του δουλειά αφήνοντας το πόστο του…όχι γιατί έτσι θα αλώνιζαν ληστές μέχρι και στα μουσεία. Αυτός που βάζει το δίκιο πάνω απ’ όλα και όχι το συμφέρον της ομάδας και της συντεχνίας του. Αυτός που δεν παρκάρει πάνω στις ράμπες για τα καρότσια και δεν βρωμίζει τον δημόσιο χώρο. Ο φιλότιμος δεν θέλει βούρδουλα για να κάνει το αυτονόητο. Ούτε χιλιάδες αστυνομικούς θέλει για να δει έναν αγώνα ούτε θα πάρει ψεύτικες συντάξεις και επιδόματα αν νομίζει ότι μπορεί. Αυτά είναι για όσους τα έχουν ανάγκη και όχι για τον φιλότιμο Έλληνα. Ο φιλότιμος φορά ζώνη στη γυναίκα για να την προστατεύσει και όχι για να μην τον γράψουν. Αφήνει το κινητό την ώρα που οδηγεί μόνο αν δει αστυνομία γιατί δεν θέλει να του αμφισβητήσει το φιλότιμο κανένα όργανο. Φιλότιμο ρε…ελληνική λέξη που δεν μεταφράζεται!!!
4. Οι Έλληνες που διαπρέπουν έξω
Δεν έχεις ακούσει για τους Έλληνες μεγαλοεπιστήμονες και μεγαλοεπιχειρηματίες που διαπρέπουν στο εξωτερικό; Εγώ ξέρω και έναν και δύο και τρεις….μα τι λέω….ξέρω τουλάχιστον εκατό Έλληνες που έχουν διαπρέψει στην Αμερική σε κάθε τομέα. Μπορεί να είναι εκατομμύρια οι Έλληνες έξω και η συντριπτική πλειοψηφία να ασχολήθηκε επί δεκαετίες με εστιατόρια και λάντζα αλλά δεν μας νοιάζουν αυτοί…μας νοιάζει αυτός που συμβολίζει το μεγαλείο μας. Και τι έγινε αν έχουν διαπρέψει τόσοι και τόσοι από τη διασπορά άλλων λαών….οι δικοί μας μετράνε στη δική μας μυθολογία.
5. Ελληνικό δαιμόνιο
Αχ, ελληνικό δαιμόνιο πού θα ήταν η χώρα τώρα αν δεν σε είχαμε. Χωρίς δαιμόνιο πώς θα βρίσκαμε σωστές λύσεις για τόσα μύρια τεχνολογικά και κοινωνικά προβλήματα. Να μας βλέπουν οι απλοί στο μυαλό ξένοι για να καταλάβουν πώς στήνονται εταιρίες πάνω σε νέες καινοτόμες ιδέες και όχι να στριμώχνονται για μια θέση στο δημόσιο. Να βλέπουν πώς με λίγα πράγματα φτάνεις στο διάστημα και στα Νόμπελ και πώς ενώ ο πλανήτης χρεωκοπεί εσύ αντέχεις γιατί μέσα σου έχεις ως υπερδύναμη το αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο που σε κάνει ανεξάρτητο και δυνατό χωρίς καμιά βοήθεια από κανέναν για τίποτε. Αχ με όλα αυτά θυμήθηκα πάλι το ιερό DNA των ντοπέ αθλητών μας.
6. Ιερή Ελληνική οικογένεια
Λίγες φορές γίνεται επιθετικός ο Έλληνας και αυτό συνήθως γίνεται όταν θα χρειαστεί να προστατεύσει τα παιδιά του. Ειδικά αν μάθει ότι του τα ψεκάζουν. Γιατί ο ψεκασμός μαζί με το τσιγάρο μέσα στο αμάξι που κάνει ο ίδιος όταν τα πάει στο σχολείο πάει πολύ. ‘Η αν μάθει ότι οι πολυεθνικές του πουλάνε κακής ποιότητας φαγητά….σου λέει δεν τα έκανα εγώ τα παιδιά μου τα πιο παχύσαρκα στην Ευρώπη για να μου πεις τώρα ότι αυτά που μου έδινες να τα μπουκώσω δεν ήταν καλής ποιότητας. Ή όταν τα ταΐζει ο κάθε καναλάρχης σκουπίδια….έμαθε που έμαθε από εμένα να βρίζω είτε είμαι στο τιμόνι είτε σε μια υπηρεσία είτε τσακώνομαι με τη μάνα του…να δει και Μέγκα το παιδί, πάει θα χαλάσει. Εμείς οι Έλληνες θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν έξυπνα και τρανά σαν εμάς…με μεγάλες καριέρες. Και ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχουμε αυτό είναι ο δοκιμασμένος…η πλύση εγκεφάλου από μικρά ώστε να κάνουν και να πιστεύουν ακριβώς τα ίδια. Ίδια κόμματα, ίδια ρουσφέτια, ίδιες θρησκοληψίες, ίδια στερεότυπα για τον υπόλοιπο κόσμο, ίδια αντιμετώπιση των μειονοτήτων, ίδιο κόμπλεξ στον δίπλα μας. Το ιερό δεν πρέπει να το ακουμπάς και να το αλλάζεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου