Toυ Γ. Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
Πρόοδος σημαίνει ότι το αύριο
πρέπει – διαρκώς – να είναι καλλίτερο του χθες. Τίποτε Άλλο (!).
Ήδη το έναυσμα παρέχει η Μάλτα. Κατά μίμηση,
κυρίως, των Ιρλανδίας και Λουξεμβούργου (και η Μάλτα) καταρρακώνει τους φόρους.
Έτσι συγκεντρώνει δισεκατομμύρια από την Ευρώπη. Αλλά και από τον κόσμον όλο.
Δεν
νοείται εθνική οικονομία υγιής εάν, αυτή, στηρίζεται σε εισαγωγή των αναγκαίων προς
συντήρησή της. Και αυτό, κυρίως, όταν, ταυτόχρονα, απασχολεί τον πληθυσμό της στην
παροχή υπηρεσιών (και δη δημοσίων) που αδυνατεί, μάλιστα, να πληρώσει (!!!).
Τέτοια οικονομική εκδοχή μοιραία πνίγει κάθε προοπτική
ανάπτυξης. Αυξάνει την ανεργία. Άγει, κατ΄ανάγκη, σε υπερφορολόγηση. Αυτή
αρχικά χαρακτηρίζεται “έκτακτη”. Έπειτα μονιμοποιείται. Έτσι, οι αξίες
(αντικείμενα του φόρου) εξουθενώνονται. Οι συναλλαγές πλήττονται. Τελικά
παγώνουν. Αυξάνονται μόνον: φτώχεια και απελπισία. Εξουθενώνεται η λογική των
εκλογέων. Επωφελούνται τα άκρα του πολιτεύματος. Διακυβεύεται, τελικά, το ίδιο
το πολίτευμα.
Προοδευτική επιλογή είναι
(αυτονοήτως) ο ορθολογισμός. Και αυτό στον δημόσιο τομέα σημαίνει ραγδαία
συρρίκνωση. Θα ελαφρυνθεί το κρατικό ταμείο από το κόστος των υπεραρίθμων.
Αντίστοιχα θα τονωθεί η παραγωγή, μάλιστα, η πρωτογενής. Αυτό με την εκεί
επιστροφή όσων πελατειακώς έχουν διορισθεί πλεοναστικά.
Η Ελβετία είναι χώρα
πλουσιωτάτη. Αντιλαμβανόμενη την αξία της πρωτογενούς παραγωγής, επιδοτεί
γεωργούς και κτηνοτρόφους της. Η Ελβετία, βέβαια, δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα
επισιτισμού. Η Ελλάς “καίγεται” από την εισαγωγή τροφίμων. Και, ο νοών νοήτω
(!!!).
Είναι μαθηματικά φανερό ό,τι οφείλει
να πράξει η Ελλάς για να σωθεί. Να προσαρμόσει, δηλαδή, τον δημοσιοϋπαλληλικό της
πληθυσμό, σ’ εκείνον της αναλόγου μεγέθους Σουηδίας. Εάν αυτό συμβεί και εδώ θα
επέλθει η καταρράκωση της φορολογίας. Για τα υπόλοιπα έχει φροντίσει ο “Θεός
τηςΕλλάδος”:
Έχουμε θεσπέσιο κλίμα, μαγευτικέςακτογραμμές, δεσπόζουσα θέση στην αρχαιότητα
και στον παγκόσμιο πολιτισμό. Όλα αυτά θα καταστούν διεθνές προσκλητήριο
πλούτου. Επιχειρήσεις, ναυτιλιακές, ασφαλιστικές, χρηματοοικονομικές κλπ. θα
κατακλύσουν την Επικράτεια. Ο τόπος μας θα μεταβληθεί σε κόμβο διακίνησης παγκόσμιας παραγωγής. Θα υπερβούμε όχι μόνον
την Ευρωζώνη, αλλά και τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (Ε.Ο.Χ.).
Η Ελλάς δυνατόν να
είναι πολλαπλά θελτικότερη και από το Monaco και από την Ελβετία.
Το αίτημα είναι και εθνικό. Η
ήδη δεκαπλάσια Τουρκία, γεωπολιτικά αναβαθμίζεται σε παράγοντα παγκόσμιου
κύρους. Προαλείφεται ως μόνη χερσαία δύναμη αναχαίτισης του ριζοσπαστικού
Ισλάμ. Αντιστοίχως σ’ εμάς μειώνονται οι γεννήσεις (!!!). Ο συρμός των
κινημάτων αυτονομίας απειλεί και την χώρα μας, με ακρωτηριασμό. Περιοχές της
Θράκης είναι άκρως επίφοβες. Στρατιωτικά η Τουρκία δεν αντιμετωπίζεται. Τα της
Κύπρου μαρτυρούν. Η ανάδειξη της Ελλάδας σε Ελβετία της “Μεσογείου” εγείρει
(και) προστατευτικό πολιτικό ανάχωμα (!!!).
Ουδέποτε είναι αργά για κάτι
καλό. Επί τέλους, όποιος πέφτει μαχόμενος ξανασηκώνεται, συνήθως. Ο
αγωνιζόμενος διατηρεί ελπίδες. Όχι ο φυγομαχών
ΕΣΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου