Ακόμα και ο ανεκδιήγητος κ. Φωτόπουλος, με όλα του τα κακά, επιτελεί ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο ρόλο υψίστης σημασίας. Το αστικό δημοκρατικό καθεστώς, το οποίο όπως λέει ο ίδιος τον καταδιώκει, προστατεύει τα εργατικά συνδικάτα με το ισχυρότερό του όπλο· το Σύνταγμα.
Παρόλα αυτά, πολύ φοβάμαι πως ο αρχισυνδικαλιστής της ΔΕΗ ξεπέρασε κάθε όριο. Έμπλεξε στο παιχνίδι του τους πεσόντες του ΕΛΑΣ, με τους οποίους νιώθει πως μοιράζεται κοινούς αγώνες ενάντια στο γερμανικό ζυγό.
Θα μου πείτε, και τι με αυτό; Ο καθένας μας μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι θέλει. Μία βόλτα προς το Δαφνί να πάει κανείς, μπορεί να βρει συμπολίτες μας που συστήνονται ως «Μέγας Αλέξανδρος», «Ναπολέοντας» ή «Μεγάλη Κατερίνα».
Προσωπικά, επειδή πιστεύω πως ο κ. Φωτόπουλος δεν απέχει πολύ από το να μας συστηθεί ως απόγονος του Σκόμπι ή ως ο νέος Μοντγκόμερι που θα τσακίσει το Γ΄ Ράιχ, δεν του επιρρίπτω ιδιαίτερες ευθύνες.
Οι πολιτικές δυνάμεις που τον υποστηρίζουν, όμως, δεν έχουν καμία δικαιολογία. Μετά και την τελευταία έκφανση της μεγαλομανίας του, πρέπει να τον αποκηρύξουν. Αυτόν προσωπικά, όχι τον αγώνα των υπόλοιπων συνδικαλιστών της ΔΕΗ.
Φτάνει πια με τα βίτσια του καθενός:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου