Αν θελήσετε να διαβάσετε το βιογραφικό της Κύπριας ευρωβουλευτού του ΔΗ.ΣΥ., φτιάξτε καφέ γιατί θα σας πάρει πολλή ώρα. Από πολύτεκνη οικογένεια, σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ, αποφοιτώντας με άριστα. Ειδικεύτηκε στη Γενική Χειρουργική στη Θεσσαλονίκη, ενώ παράλληλα φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή. Εξειδικεύτηκε στην Παιδοχειρουργική και την Παιδοουρολογία στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ. Επίσης, το διδακτορικό της βαθμολογήθηκε με άριστα, υπήρξε επίκουρη καθηγήτρια της Παιδοχειρουργικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, επί μία δεκαετία διευθύντρια της Παιδοχειρουργικής - Παιδοουρολογικής Κλινικής του Μακάριου Νοσοκομείου, ενώ παράλληλα δίδασκε Παιδοχειρουργική στην Ιατρική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου.
Χειρούργησε χιλιάδες παιδιά.
Είναι συγγραφέας επιστημονικών συγγραμμάτων Χειρουργικής και Παιδοχειρουργικής, αλλά και βραβευμένη ποιήτρια με πέντε ποιητικές συλλογές στο ενεργητικό της.
Τι άλλο να πω; Οτι το 1994 ίδρυσε το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο στο Ερεβάν της Αρμενίας; Να μιλήσω για τον ρόλο της στους Γιατρούς του Κόσμου, στο πλαίσιο των οποίων πήρε μέρος σε μεγάλο αριθμό ανθρωπιστικών αποστολών, παρέχοντας υπηρεσίες υγείας; Το 1982 στην πολιορκημένη Βηρυτό, το 1993-1999 στην Αρμενία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ, το 1995-96 στη Βοσνία, στη Βόρεια Ηπειρο και την Αλβανία μετά τα τραγικά γεγονότα του 1997, στο Κουρδιστάν το 1994-2000, στην Παλαιστίνη, στο Κοσσυφοπέδιο, στη Σερβία, μέχρι τη μακρινή Αϊτή το 1996, σε ένα νοσοκομείο στη ζούγκλα του Leogane, χειρουργώντας -όπως παντού και πάντα- πολλά παιδιά, χιλιάδες σε όλον τον κόσμο. Από την Ευρώπη και τη Μ. Ανατολή ως την Κεντρική Ασία, τη Σρι Λάνκα και τη Νότια Αμερική. Ανευ αμοιβής.
Κάτι έχει κάνει στη ζωή της, ε; Αμα μιλάει, ακούς, δεν της λες «κάτσε κάτω, ρε!».
Ομως, πάνω απ' όλα αυτά, εκτός από επιστήμονας, πανεπιστημιακός δάσκαλος, μάνα, εθελόντρια θεράπων του ανθρώπινου πόνου και ποιήτρια, η κ. Θεοχάρους είναι ένας ακάματος «στρατιώτης» του ελληνικού τρόπου. «Σκυταλοδρόμος» του ανθρωποκεντρισμού του ελληνικού έθνους και των αξιών του, με συνεχή δράση και παρεμβάσεις για το βασικό πρόβλημα της «μικρής Ελλάδας» του Νότου: το ζήτημα της εισβολής και κατοχής από τον Αττίλα.
Αν έχει και ελλαδική υπηκοότητα, θα ήταν πολύ πιο άξια υποψήφια για την προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας από τους διάφορους χλομούς και γκρίζους «καλαμαράδες» που ακούγονται.
Η κ. Θεοχάρους λοιπόν, ούτε λίγο ούτε πολύ, κατήγγειλε ότι κατά τη διάρκεια του τελευταίου Συμβουλίου Σύνδεσης της Τουρκίας με την Ε.Ε. η Αγκυρα κατέθεσε έγγραφο στο οποίο οι Τούρκοι, με τη γνωστή θρασύτητά τους, χαρακτηρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία, ένα μέλος της Ε.Ε., ως «εκλιπούσα»! Δηλαδή… μακαρίτισσα! Πάγιος στόχος τους, η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Επίσης, επισήμανε ότι η Αγκυρα δίνει βίζα στους κατόχους κυπριακών διαβατηρίων μόνο εφόσον δεχτούν εγγράφως τον όρο «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση Νότιας Κύπρου». Κλασική τουρκική ιταμή στάση και στις λεπτομέρειες...
Η κ. Θεοχάρους κατέληξε, λέγοντας με ειλικρίνεια:
Η αλήθεια, λεγόμενη μάλιστα δημόσια, είναι πάντα εθνικά επωφελής. Δεν θέλω δε να θυμίσω επί ποιας εποχής αναγκάζονταν Κύπριοι αξιωματούχοι να καταγγέλλουν πράξεις ή παραλείψεις Ελλαδιτών αξιωματούχων...
Ο κ. Βενιζέλος δεν είναι υπουργός Εξωτερικών του εαυτού του, δεν εκπροσωπεί την πάρτη του ούτε το κόμμα του στο κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας και όταν συναλλάσσεται με ξένους ως ΥΠΕΞ Εκπροσωπεί τη χώρα, η οποία έχει ανειλημμένες ηθικές και νομικές υποχρεώσεις και προς κάποιους Ελληνες εκτός ελλαδικού κράτους, και σταθερές στην εξωτερική πολιτική της.
Ως άτομο, ως πρόεδρος του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ, μπορεί να έχει όποιες απόψεις θέλει, να ανέχεται και να καταπίνει ό,τι του κάνει κέφι. Μπορεί να καταχωνιάζει και χαρτιά του πάλαι ποτέ κινήματος, να μην απαντάει και να σφυρίζει κλέφτικα.
Η χώρα όμως δεν είναι το σπίτι του ή το κόμμα του, και σίγουρα δεν είναι τσιφλίκι του. Εδώ, και κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με το κρισιμότερο ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής και του εθνικού συμφέροντος, κάποιος πρέπει να του θυμίσει τα αυτονόητα και ότι οφείλει να τηρεί μια πολύ συγκεκριμένη στάση, δίχως να μεταβάλλει σταθερές δεκαετιών στην εξωτερική πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου