ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ζήτω η «Ουραγουάη» - Δεν μας φτάνει η παράγκα που κακοποιεί το ποδόσφαιρο έχουμε και τους κρατικοδιαιτους ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥΣ που κακοποιούν τη γλώσσα καθώς το περιγράφουν !

Του ΣΩΚΡΑΤΗ ΤΣΙΧΛΙΑ

Δ​​εν υπήρξα αυτήκοος μάρτυς του λεκτικού επιτεύγματος προσκεκλημένου προπονητή σε μουντιαλική εκπομπή της ΝΕΡΙΤ, ο οποίος παράλλαξε ελαφρώς πλην καθοριστικώς το όνομα της Ουρουγουάης: αντικατέστησε το «ου» της δεύτερης συλλαβής με ένα μεγαλοπρεπές άλφα. Κι έτσι, για μία έστω στιγμή, η χώρα της Λατινικής Αμερικής έγινε ακόμη πιο εξωτική: «Ουραγουάη». 

Το διάβασα στη στήλη του αρθρογράφου της «Καθημερινής» Τάκη Θεοδωρόπουλου. Και αν το πρόβλημα της κάλυψης των αγώνων ήταν μόνο η «Ουραγουάη» και μερικά ακόμη σαρδάμ αθλητικών συντακτών, το πράγμα θα ήταν μέχρι και χαριτωμένο: συμβαίνουν αυτά στα... λάιβ.

 Ελα όμως που η κάλυψη του κορυφαίου αθλητικού γεγονότος στον κόσμο ήταν μέχρι στιγμής η πιο ανεπαρκής, η πιο πληκτική, στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. 

 Δεν είναι μόνο τα ελληνικά πού κακοποιούνται συστηματικά –η γλώσσα άλλωστε δεν ήταν ποτέ το δυνατό χαρτί των αθλητικών μεταδόσεων–, το όλο θέαμα, μετάδοση αγώνων, εκπομπές πριν και μετά τα ματς, συνεντεύξεις κ.λπ. χαρακτηρίζονται από τρομερή ανεπάρκεια. 

Δεν κοστίζει βέβαια καθόλου στην τηλεθέαση της ΝΕΡΙΤ η κακή επίδοση, καθώς η μετάδοση των αγώνων είναι μονοπώλιο. 

Υποτίθεται ότι μετά το άγαρμπο κλείσιμο της κρατικής τηλεόρασης όλες οι κακοδαιμονίες που τη μάστιζαν σταδιακά θα θεραπεύονταν. Πήραμε διαβεβαιώσεις πως η νέα οντότης θα διέπεται από υψηλό επαγγελματισμό και αξιοκρατία. Εως και υπουργικό χαρτοφυλάκιο δημιουργήθηκε ως θεματοφύλακας των αρχών του νέου εγχειρήματος. 

Το πρώτο μεγάλο τεστ της νέας κρατικής τηλεόρασης ήταν το Μουντιάλ. 

Η αποτυχία μέχρι στιγμής είναι πλήρης. 

Θα μου πείτε ότι βρισκόμαστε ακόμη σε μεταβατικό στάδιο, τα χρήματα είναι ελάχιστα κ.λπ. Σύμφωνοι, κανείς όμως από τους διακεκριμένους αθλητικούς συντάκτες δεν θα αρνιόταν για ένα μήνα να συνεργαστεί έναντι ελάχιστης αμοιβής με τη ΝΕΡΙΤ. Ολοι θα ήθελαν να είναι παρόντες στο μεγάλο αυτό γεγονός. Δεν θα μπω στον πειρασμό της ονοματολογίας, αλλά όπως συμφώνησε ο Σπυρόπουλος για τις μεταδόσεις της Εθνικής, το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί με πολλούς άλλους. Απλώς συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο: 

Κομματοκρατία, αναξιοκρατία, μετριότης, πασπαλισμένα με ρητορική εκσυγχρονισμού. 

Ζήτω, λοιπόν, η «Ουραγουάη».