ΚΥΠΡΙΑΚΟ: Σχέδιο Ανάν εν όψει

Του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Κ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗ 

Καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής Πάντειο Πανεπιστήμιο

Υπάρχει μια διάχυτη, εδραιωμένη καθημερινά άποψη στην κυπριακή δημοσιότητα, άλλα και στην Αθήνα, πως το περιβόητο Σχέδιο Ανάν του 2004 βρίσκεται καθ' οδόν επί τα χείρω, για να εκδηλωθεί ως πρωτοβουλία των Αμερικανών και αυτήν τη φόρα -υπό τον μανδύα πάντοτε του ΟΗΕ- και να επιχειρηθεί η επιβολή του, δηλαδή να επιτύχουν αυτό που δεν κατάφεραν με την αντίσταση του κυπριακού λαού την προηγούμενη φορά.
 

Υπάρχει η προετοιμασία του εδάφους, η οποία επέρχεται από την οργάνωση, κατασκευή και ανάπτυξη μιας πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στο κυπριακό πολιτικό σύστημα, η οποία δημιουργεί συνθήκες και προϋποθέσεις φόβου, ανησυχίας, που μπορούν να οδηγήσουν σε υποταγή. 

Εμείς σήμερα θέλουμε να επισημάνουμε την ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας του τόπου να λειτουργήσει αποτρεπτικά, δηλαδή να αποτρέψει την εκδήλωση της πρωτοβουλίας αυτής, που θα οδηγούσε τον κυπριακό Ελληνισμό σε πολύ μεγάλα και δύσκολα διλήμματα, όχι ως προς το τι θα αποφάσιζε, αλλά ως προς τις συνέπειες ενός νέου «όχι».
 
Η Πολιτική Επιστήμη μας διδάσκει πως η πολιτική ικανότητα σημαίνει την τέχνη της διαχείρισης των δημοσίων υποθέσεων με βάση το εθνικό συμφέρον. Η διαπίστωση και η υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος, με όρους ισχύος, αποτελεί το κλειδί της αξιόπιστης παρουσίας κάθε κράτους σε έναν άναρχο και συγκρουσιακό κόσμο, όπως αυτόν που βιώνουν οι λαοί, έθνη και κοινωνίες τις τελευταίες δεκαετίες.
 
Επομένως, η πολική ηγεσία ενός κράτους δεν υπάρχει για να διορίζει τους εκάστοτε ημετέρους και να λειτουργεί πελατειακά ή να κάνει πολιτικές επιλογές ιδεολογικο-κομματικού περιεχομένου, αλλά υπάρχει αποκλειστικά και μόνο για την υπεράσπιση και την προβολή του εθνικού συμφέροντος, της διεθνούς παρουσίας και της προοπτικής της χώρας. Εμείς, οι Έλληνες, καταφέραμε δύο κράτη του Ελληνισμού να τα διαλύσουμε και να τα καταποντίσουμε, ταπεινώνοντας καθημερινά ένα περήφανο ιστορικό έθνος. 

Τίποτα δεν έγινε τυχαία. Ούτε επιτρέπεται να αποδίδουμε τις ευθύνες της σημερινής μας κακομοιριάς και αποδυνάμωσης στους ξένους, παλαιότερα στους Αμερικάνους και σήμερα στους Γερμανούς. Προβάλλουμε κάθε φορά μια φρενίτιδα ανθελλήνων ξένων, οι οποίοι τα έχουν μαζί μας και θέλουν να μας εξοντώσουν. Όμως ξεχνάμε πως μια βασική αρχή που διέπει τη διεθνή πολιτική είναι πως ο κόσμος είναι άναρχος, δηλαδή δεν υπάρχει ένα ενιαίο σύστημα επιβολής του δικαίου και των κανόνων του, αλλά υπάρχει το δίκαιο της ισχύος, δηλαδή τα δυνατά κράτη επιβάλλονται στα αδύναμα, ανέτοιμα, απροετοίμαστα και ανίσχυρα από την ηγεσία τους. Αυτό είναι μια αρχή που όχι μόνο ισχύει διαχρονικά, αλλά μας τη δίδαξε ο πατέρας της ρεαλιστικής σχολής σκέψης στη διεθνή πολιτική, ο μέγας Θουκυδίδης.
 
Τι συμβαίνει λοιπόν σήμερα στην Κύπρο; 

 Οι πολιτικές ηγεσίες του τόπου, ιδιαίτερα η κυβέρνηση Χριστόφια, άφησαν την Κύπρο να οδηγηθεί με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου εντελώς απρόσμενα στην πτώση και την κατάρρευση, δηλαδή αφέθηκε η Κύπρος να χάσει τους στυλοβάτες της οικονομίας της, τους στυλοβάτες κάθε οικονομικού συστήματος, δηλαδή το τραπεζικό της σύστημα. Συνέβη κάτι που η παγκόσμια οικονομική ιστορία, αλλά και η ιστορία των κρατών το αναφέρει σε δύο περιπτώσεις. Η πρώτη ήταν η ναζιστική θηριωδία εναντίον των Εβραίων που ζούσαν στη Γερμανία και σε άλλες κατεχόμενες από τα ναζιστικά στρατεύματα χώρες και το κεμαλικό καθεστώς με Varlig Vergesi το 1942 εναντίον των Ελλήνων και των άλλων χριστιανικών πληθυσμών που ζούσαν στην Τουρκία.
 
Η Κύπρος όφειλε εγκαίρως, γνωρίζοντας το τι έρχεται, να πάρει μέτρα αποτροπής αυτής της ολέθριας εξέλιξης, η οποία δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ, αλλά θα έχει και πολιτικές επιπτώσεις υπαρξιακής υφής για το μέλλον του τόπου και ιδίως του Ελληνισμού. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι σήμερα η Κύπρος, εκτός από την οικονομική εξόντωση, οδηγείται αφεύκτως στην πολιτική υποδούλωση, που είναι ο απώτερος στόχος του σεναρίου οικονομικής κατάρρευσης. Αυτό που ετοιμάζεται τώρα προδήλως είναι ένα νέο Σχέδιο Ανάν, χειρότερο του προϋπάρχοντος και το οποίο θα θελήσουν να το υποβάλουν σε μία τελείως αποδυναμωμένη Κύπρο και ένα ανήμπορο να στηρίξει την Κύπρο ελληνικό κράτος.
 
Επειδή ορισμένοι συνηθίζουν να απαγγέλλουν το ιδεολόγημα του κάθε πέρσι και καλύτερα, πρέπει να τους πούμε πως κάθε φέτος και χειρότερα, εφόσον έχουμε ηγεσίες που δεν σχεδιάζουν και δεν διεκδικούν στόχους που συνάδουν στο εθνικό συμφέρον της χώρας εγκαίρως και όχι εκ των υστέρων. Οι ηγεσίες αυτές αναγνωρίζονται κυρίως από την προθυμία τους να ενδίδουν εκ των προτέρων και άνευ όρων στις πιέσεις των Δυτικών συμφερόντων, βλέπε Αγγλοαμερικάνοι εν προκειμένω.  

Σήμερα η ηγεσία του τόπου οφείλει, γνωρίζοντας το τι έρχεται, να προετοιμαστεί για να αποτρέψει την εκδήλωση του οποιουδήποτε σχεδίου για την επίλυση του Κυπριακού εν μέσω της βαθιάς κρίσης που διέρχεται ο τόπος και της αποδυνάμωσης της διαπραγματευτικής ικανότητας της Κύπρου σε όλα τα επίπεδα. Οφείλουμε να καθορίσουμε εμείς τον χρόνο και το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για την επίλυση του Κυπριακού, αφού πρώτα βελτιώσουμε τη διεθνή θέση της χώρας.