ΕΠΙΣΤΗΜΗ - ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ - ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Ο εγκέφαλος αναγνωρίζει τον σύντροφο της ζωής μας

Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΡΙΚΚΗ

Οσα ξέρει ο εγκέφαλος δεν γνωρίζει η καρδιά. Οι παλμοί της μπορεί να χτυπούν δυνατά όταν δύο ερωτευμένοι άνθρωποι βρίσκονται μαζί, όμως η δραστηριότητα του εγκεφάλου είναι εκείνη που φανερώνει αν η σχέση θα είναι το ίδιο δυνατή και ύστερα από πολλά χρόνια.

 

Τουλάχιστον αυτό πιστεύουν επιστήμονες που… μπήκαν στο μυαλό ανθρώπων την περίοδο που βρίσκονταν στην αρχή ενός σοβαρού - όπως όλα έδειχναν - δεσμού. Μελέτησαν τους εγκεφάλους ερωτευμένων ανθρώπων και πρόσεξαν ότι κάθε φορά που ο ένας από τους δύο σκεφτόταν τον άλλο, τότε ο εγκέφαλός του παρουσίαζε έντονη ηλεκτρική δραστηριότητα. Αυτή η ξαφνική εγρήγορση κρύβει, σύμφωνα με τους ειδικούς που έκαναν την έρευνα, πληροφορίες για τη  μακροβιότητα ή όχι της νέας σχέσης.

 

Οι ειδικοί με επικεφαλής τον Ξιαομένγκ Χου, που είναι καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Brown της Νέας Υόρκης, χρησιμοποίησαν απεικονιστικές τεχνικές εγκεφάλου για να διαπιστώσουν πώς αντιδρούσαν οι νευρώνες των ανθρώπων όταν κοίταζαν φωτογραφίες των συντρόφων τους και ανακαλούσαν στη μνήμη τους στιγμές που έζησαν μαζί, το χρονικό διάστημα που διαρκεί η σχέση τους.

 

«Οι εθελοντές που συμμετείχαν στην έρευνά μας ήταν πολύ ερωτευμένοι με τους συντρόφους τους και το γεγονός αυτό αποτυπώθηκε στις μαγνητικές τομογραφίες των εγκεφάλων», ανέφερε ο δρ Αρθουρ Αρόν, μέλος της ερευνητικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο Stony Brook. Για την έρευνά τους οι ειδικοί στηρίχθηκαν στη συμμετοχή δώδεκα εθελοντών, επτά εξ αυτών γυναίκες, οι οποίοι είχαν ερωτευτεί με πάθος τον σύντροφό τους και η σχέση τους συμπλήρωνε ήδη έναν χρόνο ζωής.

 

Κάθε φορά που εξέταζαν τον εγκέφαλο ενός εθελοντή με μαγνητικό τομογράφο, του έδειχναν φωτογραφία του συντρόφου του ζητώντας παράλληλα να ανακαλέσει μνήμες από στιγμές που έζησαν μαζί. Επιπλέον, οι ερευνητές έδειχναν στους εθελοντές φωτογραφίες από κάποιους γνωστούς τους, με τους οποίους δεν είχαν κάποια ερωτική σχέση.

 

Οταν πέρασαν τρία χρόνια από τότε που εξέτασαν τους εθελοντές με τον μαγνητικό τομογράφο, οι ειδικοί ζήτησαν να μάθουν την εξέλιξη που είχε ο δεσμός καθενός εξ αυτών χωριστά. Διαπίστωσαν ότι οι μισοί από τους εθελοντές εξακολουθούσαν να είναι ερωτευμένοι με το ταίρι τους. Οι υπόλοιποι είχαν διακόψει τις σχέσεις τους.

 

Κοιτώντας λοιπόν οι επιστήμονες τις μαγνητικές τομογραφίες των ανθρώπων που η σχέση τους συνεχιζόταν, διαπίστωσαν ότι οι εγκέφαλοί τους παρουσίαζαν (τρία χρόνια πριν) υψηλότερα επίπεδα δραστηριότητας από εκείνων που οι δεσμοί τους τερματίστηκαν. Η δραστηριότητα εντοπιζόταν σε μια περιοχή του εγκεφάλου που παράγει συναισθηματική αντίδραση στη θέαση ενός όμορφου αντικειμένου και η οποία λέγεται κερκοφόρος ουρά του εγκεφάλου.

 

Επιπλέον, οι άνθρωποι που εξακολουθούσαν να είναι ερωτευμένοι, παρουσίαζαν χαμηλότερα επίπεδα δραστηριότητας στα κέντρα των εγκεφάλων που συνδέονται με την εξάρτηση και την αναζήτηση επιβράβευσης.

 

Μικρότερη εγκεφαλική δραστηριότητα παρατηρήθηκε και στον μετωποκογχικό φλοιό, γεγονός που σημαίνει, κατά τους ειδικούς, ότι οι άνθρωποι αυτοί ασκούσαν λιγότερη κριτική και ήταν και λιγότερο επικριτικοί απέναντι στους συντρόφους τους.

 

Ο δρ Αρθουρ Αρόν, που μαζί με τους συνεργάτες του δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους στο «Neuroscience Letters», λέει ότι τα ευρήματά τους μπορεί μελλοντικά να τους βοηθήσουν να καταλαβαίνουν αν ένας άνθρωπος είναι πραγματικά συνδεδεμένος με κάποιον άλλο, ανεξάρτητα με το τι ο ίδιος πιστεύει.