Της Elisabetta Povoledo / The New York Times
Σε μια οικονομια που περνάει κρίση, η διδασκαλία στα δημόσια σχολεία της Ιταλίας
έχει γίνει «ένα πλοίο για να ανεβαίνει πάνω οποιοσδήποτε πνίγεται στη
θάλασσα» λέει η Λουίζα Ριμπόλτσι, ειδικός της εκπαίδευσης. Μόνο που το
τελευταίο πλοίο πέρασε το 1999. Ο χρόνος εκείνος ήταν η τελευταία φορά
που η Ιταλία οργάνωσε ανοιχτές εξετάσεις για την πλήρωση θέσεων
διδασκαλίας στα δημόσια σχολεία της. Οταν λοιπόν έγιναν και πάλι
εξετάσεις την περασμένη εβδομάδα, η συμμετοχή ήταν ενθουσιώδης:
υποβλήθηκαν πάνω από 321.000 αιτήσεις για 11.500 θέσεις.
Οι εξετάσεις θα έπρεπε να γίνονται κάθε τρία χρόνια. Ομως το υπουργείο Παιδείας ανέβαλλε συνεχώς αυτή τη δαπανηρή διαδικασία και προτιμούσε να προσλαμβάνει εκπαιδευτικούς με μερική απασχόληση.
Οι επικριτές της κυβέρνησης λένε ότι το σημερινό σύστημα πλήρωσης των θέσεων διδασκαλίας - που κάνει διάκριση ανάμεσα στις μόνιμες θέσεις εργασίας και τις ετήσιες συμβάσεις - δεν λειτουργεί. «Ουσιαστικά σκοτώνει τους νέους ανθρώπους» λέει ο Μάρκο Πάολο Νίτζι, γενικός γραμματέας της ένωσης καθηγητών. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θέλουμε να το αλλάξουμε». Οι ίδιες οι εξετάσεις - που για πρώτη φορά θα γίνουν με ηλεκτρονικό υπολογιστή - είναι σχεδιασμένες για να αξιολογούν τη λογική και την κατανόηση του υποψηφίου, καθώς και τις ικανότητές του στα Μαθηματικά και τη Γλώσσα. Οι ερωτήσεις κυμαίνονται από το «τι συμβαίνει όταν πατάς ταυτοχρόνως control, alt και shift στον υπολογιστή σου» μέχρι το αν είναι σωστό το «could» ή το «would» σε μια συγκεκριμένη φράση. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι εξετάσεις αγνοούν ικανότητες όπως το πάθος ή η αγάπη για τα παιδιά, οι οποίες δεν μπορούν να μετρηθούν.
«Είναι προσβλητικό αυτό το κουίζ για όσους από εμάς έχουμε εμπειρία στη διδασκαλία» λέει η 37χρονη Ρομίνα ντε Τσέζαρις (φωτογραφία), καθηγήτρια Ιστορίας και Φιλοσοφίας που εργάζεται εδώ και δέκα χρόνια στην Πεσκάρα με συμβάσεις ορισμένης διάρκειας. «Μπορείς να περάσεις και να μην έχεις τις διδακτικές ικανότητες να κάνεις μάθημα σε μαθητές». Μερικοί ειδικοί της εκπαίδευσης φαίνεται να συμφωνούν. Ενώ η αναλογία καθηγητών - μαθητών στην Ιταλία είναι από τις καλύτερες στην Ευρώπη, αυτό δεν έχει μεταφραστεί σε καλύτερη εκπαίδευση και η Ιταλία είναι κάτω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ.
Η 34χρονη Βαλεντίνα ήταν μία από εκείνους που δοκίμασαν την τύχη τους την περασμένη εβδομάδα. Σπουδάζει νομικά στη Ρώμη τα τελευταία οκτώ χρόνια χωρίς να έχει καταφέρει να προσληφθεί με πλήρη απασχόληση σε κάποια εταιρεία. Ξεσκόνισε λοιπόν τα βιβλία της και έδωσε εξετάσεις, χωρίς να τρέφει πολλές ελπίδες. Αν περάσει τις προκαταρκτικές εξετάσεις και στη συνέχεια μια γραπτή και μια προφορική εξέταση, θα εξασφαλίσει μία από τις 118 θέσεις σε νηπιαγωγεία της περιοχής του Λάτσιο, όπου βρίσκεται και η Ρώμη. Ο μισθός της θα κυμαίνεται γύρω στα 1.200 ευρώ. Ενώ χιλιάδες σαν κι αυτήν χαίρονται με την ευκαιρία που τους προσφέρεται να ασχοληθούν με τη διδασκαλία, πολλοί άλλοι διαμαρτύρονται γιατί το υπουργείο Παιδείας άρχισε αυτή τη διαδικασία τη στιγμή που χιλιάδες δάσκαλοι εξακολουθούν να περιμένουν τον διορισμό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου