Mια μέρα η Νουσράτ Μότσι από το Πακιστάν έφυγε από το πατρικό της για να
πάει στη δουλειά της και δεν γύρισε ποτέ. Εφυγε τρέχοντας για να
αρχίσει τη νέα της ζωή με τον άνδρα που επέλεξε η ίδια και όχι οι γονείς
της. Από τότε τούς κυνηγάει η οργή τους.
Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που η 25χρονη σήμερα Νουσράτ και ο
27χρονος σύζυγός της Αμπάς Μπατί κλέφτηκαν, έχουν μετακομίσει δύο φορές
λόγω των απειλών που δέχονται διαρκώς για τη ζωή τους. Ακόμη και σήμερα,
που ζουν μαζί με τα δύο μικρά παιδιά τους, προσπαθούν να μη μάθει
κανείς πού μένουν. Και επειδή φαίνεται πως οι απειλές δεν ήταν αρκετές,
οι γονείς τής Νουσράτ άσκησαν και δίωξη εναντίον του άνδρα της με την
κατηγορία ότι απήγαγε την κόρη τους.
«Δεν νοιάζομαι για τους γονείς
μου», λέει η Νουσράτ κρατώντας με στοργή το μωρό της. «Πώς θα μπορούσα,
όταν εκείνοι στέλνουν ανθρώπους να με σκοτώσουν;». Η ιστορία του
ζευγαριού είναι τυπική των συγκρούσεων που αντιμετωπίζουν οι Πακιστανές
οι οποίες τολμούν αυτό που στο Πακιστάν λέγεται γάμος ελεύθερης
βούλησης. Η ιστορία τους είναι επίσης ενδεικτική τού πώς οι γυναίκες
διεκδικούν ολοένα και περισσότερο τα δικαιώματά τους και στρέφονται
ενάντια στις παραδόσεις που επιβάλλουν τα συνοικέσια και την απόλυτη
εξουσία των γονέων.
Τα περισσότερα ζευγάρια στο Πακιστάν εξακολουθούν να παντρεύονται με συνοικέσιο.
Βάσει ωστόσο ενός νόμου του 2003, οι γυναίκες έχουν το δικαίωμα να
παντρευτούν και χωρίς τη συναίνεση των κηδεμόνων τους. Ηταν μια αλλαγή
που άνοιξε τον δρόμο στις γυναίκες να απαιτήσουν την ανεξαρτησία τους. Η
μήνυση των γονιών της Νουσράτ, για παράδειγμα, τέθηκε στο αρχείο τον
περασμένο Απρίλιο.
«Τα πράγματα αλλάζουν. Τα κορίτσια γίνονται ατρόμητα,
κάνουν διαρκώς βήματα μπροστά και δεν φοβούνται να πεθάνουν»,
υποστηρίζει η Μαχνάζ Ραχμάν, διευθύντρια της οργάνωσης Aurat που
υπερασπίζει τα δικαιώματα των γυναικών στο Πακιστάν. «Είναι τα κορίτσια
της σύγχρονης εποχής», επισημαίνει και τονίζει πως «η τιμωρία στην
περίπτωση αυτών των γάμων δεν σχετίζεται ούτε με τον νόμο ούτε με τη
θρησκεία. Εχει να κάνει με τον πολιτισμό, με την έλλειψη παιδείας».
Ακόμη και αν οι δράστες συλληφθούν, συνήθως δεν φυλακίζονται.
Σύμφωνα με
τον ισλαμικό νόμο, οι κληρονόμοι ή οι συγγενείς των θυμάτων έχουν το
δικαίωμα να δώσουν χάρη στον δράστη με αντάλλαγμα χρηματική αποζημίωση.
Σύμφωνα με την ετήσια αναφορά της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του
Πακιστάν για το 2011, τουλάχιστον 943 γυναίκες υπήρξαν θύματα εγκλημάτων
τιμής εκείνη τη χρονιά, εκ των οποίων οι 219 επειδή ήθελαν να επιλέξουν
μόνες τους τον σύντροφό τους.
Αυτή η πραγματικότητα δεν αποθάρρυνε τη Νουσράτ. Την ημέρα που έφυγε από το σπίτι της,
θυμάται, ξεχείλιζε από οργή. Και το μόνο που έλεγε συνέχεια στον εαυτό
της ήταν: «Εγώ θα τον παντρευτώ κι ας μη μου το επιτρέπουν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου