"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Χάρτινο διαστηµόπλοιο

Ποιος θα το πίστευε ότι ένα χάρτινο αεροπλανάκι θα µπορούσε να εκτοξευθεί στο Διάστηµα, µε τη βοήθεια µόνο ενός µεγάλου µπαλονιού. Κι όµως, το κατάφεραν τρεις Βρετανοί, οι οποίοι εξασφάλισαν επίσης φωτογραφίες της Γης χάρις στην ενσωµατωµένη µικροκάµερα.

Το αεροπλανάκι που έβαλε τα γυαλιά στα διαστηµόπλοια της NASA κατασκευάστηκε από καλαµάκια και χαρτί. Οι δηµιουργοί του, τρεις Βρετανοί που ασχολούνται µε το Διάστηµα από χόµπι, το βάφτισαν Vulture 1 (γύπας). Αν και το µήκος των φτερών τουδεν ξεπερνάει το ένα µέτρο, το χάρτινο αεροσκάφος κατάφερε σε µιάµιση ώρα να φθάσει σε ύψος περίπου27 χλµ. από την επιφάνεια της Γης.  

Η επιχείρηση PARIS (PaperAircraft Released IntoSpace) κόστισε µόλις 10.000 ευρώ και βασίστηκε σ’ ένα πολύαπλό σχέδιο.

Στην ουρά µεγάλου µπαλονιού, παραγεµισµένου µεήλιο, δέθηκε το αεροπλάνο, στοοποίο ενσωµατώθηκε και µικροκάµερα. Στη συνέχεια,τα µέλη της οµάδας εκτόξευσαν το µπαλόνι από αποµονωµένη περιοχή, 80 χλµ. δυτικά τηςΜαδρίτης– αφού βέβαια έλαβαν άδεια από τις ισπανικέςαρχές.

Τα επόµενα 90λεπτά, το αεροπλάνοακολουθούσε την ανοδική του κατεύθυνση έωςότου το µπαλόνι έσκασε. Κατά την αντίστροφη πορεία του προς τη Γη – που του πήρε άλλα 90 λεπτά – η ενσωµατωµένη µικροκάµερα τραβούσε φωτογραφίες.

Με τη βοήθεια GPS, οι κατασκευαστές του πρωτοποριακού αεροπλάνου το εντόπισαν σε δασική περιοχή, σε απόσταση 160 χλµ. από το σηµείο εκτόξευσης. Εκτός από µια µικρή τρύπα στο ένα φτερό, το δηµιούργηµά τους ήταν σώο και αβλαβές.

Ολα άρχισαν από µια πλάκα. Τον περασµένο Ιούλιο, µια οµάδα τυροπαραγωγών εκτόξευσε ένα κοµµάτι τσένταρ στην ανώτερη ατµόσφαιρα για να σηµατοδοτήσει την 40ή επέτειοαπό την απόβαση στη Σελήνη. 
«Το βρήκαµε κάπω γελοίο. Σκεφτήκαµε όµως ότι θα µπορούσαµε να δηµιουργήσουµε κάτι ανάλογο µηχανολογικής φύσης», εξηγεί στους «Τάιµς» ο 42χρονος Στιβ Ντάνιελς, ένας εκ των δηµιουργών. «Δεν το πίστευα ότι θα το βρίσκαµε. Θαµπορούσενα έχει γίνει κοµµάτια και να καταλήξει ένας θεός ξέρει πού», συµπληρώνειο 39χρονος Οατς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: