Η διεξαγωγή του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας και Τουρκίας στην Αθήνα, όπως και να το δει κανείς, συνιστά ήττα για τη Θεσσαλονίκη.
Οι λόγοι ασφαλείας που προβλήθηκαν για τη μετάθεση της προγραμματισμένης να γίνει στη Θεσσαλονίκη, όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί, διμερούς συνόδου προϋπήρχαν – το είχε προτείνει εξάλλου ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το είχε δεχθεί ο Ταγίπ Ερντογάν.
Τι συνέβη λοιπόν και άλλαξε την ύστατη ώρα ο αρχικός σχεδιασμός;
Μήπως έγειραν την πλάστιγγα το βαρύ κλίμα στην πόλη μετά και τις πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν για τη Θεσσαλονίκη και οι διαφαινόμενες αντιδράσεις, με συγκεντρώσεις και πορείες από την Ακροδεξιά που θα έσπευδε να εργαλειοποιήσει και να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά την παρουσία του ισλαμιστή ηγέτη, διεκδικώντας δάφνες «αντίστασης;».
Αν, όπως συζητείται, η κυβέρνηση (μπορεί να) έκανε πίσω μόνο και μόνο για να μη δώσει χώρο επίδειξης «πατριωτισμού» στην Ακροδεξιά, τότε έχει καταφέρει η ίδια πλήγμα στην εικόνα της πόλης, στερώντας της την ευκαιρία διεθνούς προβολής από την παρουσία ενός τόσο σημαντικού πολιτικο-διπλωματικού γεγονότος.
Αν, πάλι, ισχύει πράγματι ότι δεν βρέθηκε χώρος κατάλληλος για τη διεξαγωγή της συνάντησης, αποκαλύπτεται σε όλο της το εύρος η ανικανότητα της πόλης να ανταποκριθεί σε στοιχειώδεις προκλήσεις.
Αποδεικνύεται ότι η Θεσσαλονίκη παρότι έχει ούριους τους ανέμους για τη φυγή της προς το μέλλον, εξακολουθεί να παραμένει καθηλωμένη σε βήμα σημειωτόν – της λείπουν οι «βατήρες» που θα την εκτοξεύσουν.
Δεν νοείται μια πόλη που θέλει να διεκδικεί κομβικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις, να μην μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες υψίστης σημασίας για τη χώρα διοργανώσεων.
Ας υποθέσουμε όμως ότι οι εργασίες του Συμβουλίου διεξάγονταν στη Θεσσαλονίκη και στην πόλη κατέφθανε ο Ερντογάν με τριακόσιους «νοματαίους», υπουργούς, μεγαλοεπιχειρηματίες, διπλωμάτες κ.ά. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη δική του πολυμελή αντιπροσωπεία.
Μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα γινόταν, εάν χρειαζόταν ...
να μετακινηθούν όλοι αυτοί από το εκτός πόλης ξενοδοχείο, το μοναδικό που μπορεί να ανταποκριθεί κάπως στις ανάγκες για τέτοια εκδήλωση;
Και ακόμη χειρότερα εάν ο Τούρκος πρόεδρος εκδήλωνε την, θεμιτή, επιθυμία του να επισκεφθεί το τουρκικό προξενείο στο κέντρο της πόλης για να «προσκυνήσει» με αφορμή τα εκατό χρόνια από την ίδρυση του τουρκικού κράτους, στο σπίτι του ιδρυτή Κεμάλ Ατατούρκ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου