Χθες το πρωί, στο ταξί στη λεωφόρο Αλεξάνδρας διασταυρώθηκα με μια μεγάλη ουρά ανθρώπων που βάδιζαν προς τα δικαστήρια. Πολλοί κρατούσαν τη σημαία του Ουράνιου Τόξου. Ζητούσαν την καταδίκη των δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου.
Λίγο αργότερα είδα τη μεγάλη φωτεινή φωτογραφία του στην πρόσοψη του Ωνάσειου Ιδρύματος Πολιτισμού. Προς στιγμήν νόμισα πως επρόκειτο για τον αποκεφαλισθέντα δάσκαλο Σαμιέλ Πατί, όμως, εννοείται, είχα πέσει έξω. Ο καθείς και οι ήρωές του. Με όλον τον σεβασμό στον άτυχο Ζακ Κωστόπουλο, δυσκολεύομαι να αντιληφθώ ποιο είναι το αποτύπωμα που άφησε στον πολιτισμό μας ώστε να δικαιούται την αναγόρευσή του σε σύμβολο. Αν δεν κάνω λάθος, δεν έχασε τη ζωή του επειδή ήταν ομοφυλόφιλος oύτε επειδή έδινε μάχη για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Την έχασε σε μια γειτονιά της Αθήνας όπου η παραβατικότητα είναι καθημερινότητα.
Κακώς έγινε ό,τι έγινε. Oμως η σύγκριση της δολοφονίας του με τη δολοφονία του Φύσσα ή των «νοικοκυραίων» με τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής εντάσσεται στην επικράτεια της προοδευτικής σαχλαμάρας που πιάνεται από τα μαλλιά της για να σωθεί.
Από τον πολιτισμό μας δεν λείπουν ούτε τα βιβλία, ούτε οι ταινίες, ούτε τα θέατρα, ούτε οι μουσικές, ούτε οι σπασμένες καρέκλες. Εκείνο που λείπει είναι η συγκίνηση που κάποτε προκαλούσαν. Αυτή η ιδιαίτερη ποιότητα της συγκίνησης που γεννούν όσοι οδηγούν την ανθρώπινη συνθήκη στα όριά της αναδεικνύοντας τις δυνατότητές της.
Ο Γάλλος δάσκαλος Πατί, κακοπληρωμένος όπως όλοι οι δάσκαλοι, που έχασε τη ζωή του επειδή υπερασπιζόταν τις αξίες του, έχει τις προδιαγραφές του ήρωα. Δεν ήταν καν διάσημος όπως οι σκιτσογράφοι τους οποίους πρόβαλε στους μαθητές του. Δεν είχε να κερδίσει τίποτε εκτός από την εντιμότητα της συνείδησής του.
Μία από τις αιτίες της κατάθλιψης από την οποία πάσχει η ελληνική κοινωνία είναι η αδυναμία μας να παράγουμε ηρωισμό. Πρότυπα που προκαλούν τον θαυμασμό μας και με τα οποία μπορούμε να ταυτιστούμε. Κακό για τον ναρκισσισμό μας, άρα ιδανική συνθήκη για κατάθλιψη.
Εν τη απελπισία μας ψάχνουμε ήρωες κάνοντας...
όσο μπορούμε μεγαλύτερες εκπτώσεις στην αντίληψή μας για τον ηρωισμό.
Ωσπου να τον αγοράσουμε εμείς οι ίδιοι σε τιμή ευκαιρίας.
Οσοι διαδήλωναν μπροστά στο Εφετείο για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, που την είχε ήδη αναλάβει το δικαστήριο, τον φθηνό ηρωισμό τους υπερασπίζονταν.
Αντιστοίχως και όσοι σήμερα αναδεικνύουν σε ήρωα τον άτυχο Ζακ Κωστόπουλο για να αισθανθούν ήρωες οι ίδιοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου