Η Ελλάδα, με τόσες αληθινές απειλές, τους Τούρκους και τα αλλεπάλληλα κύματα επιδρομών των παράνομων μουσουλμάνων που μας στέλνει, θα έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να είχε γίνει ένα Χριστιανικό Ισραήλ, ένοπλο Εθνος, κάστρο ελληνικού εθνισμού, υπερασπιστής του λαού μας εδώ και σε Β. Ηπειρο, Πόλη, Ιμβρο, Τένεδο, Κύπρο, στην Ιστορική Περιφέρεια και στη Διασπορά.
Να μας τρέμουν οι εχθροί και να μας σέβονται οι φίλοι, προσδοκώντας τη συνεργασία μας.
Αντί γι’ αυτό, αφήσαμε τα σκουπίδια της παρακμής, τους Αποστόλους του Μαρασμού, να διαβρώσουν τα πάντα και, αντί για τα λιοντάρια μας, να μας κυβερνούν κατά καιρούς διεφθαρμένα και μουνουχισμένα βόδια, επαίτες των Βρυξελλών.
Το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι ο αργός θάνατος του Εθνους από την υπογεννητικότητα, εμείς όμως επιδοτούμε τις εκτρώσεις και όχι τις εξωσωματικές.
Αντί να δώσουμε κίνητρα, με διδαχή μιας άλλης νοοτροπίας, υπέρ της οικογένειας, με ολοήμερα σχολεία, φοροαπαλλαγές και άλλα κίνητρα για να γεννιούνται περισσότερα Ελληνόπουλα, ξοδεύουμε πόρους και θεσμούς και ενέργεια για να παντρεύονται ο Μήτσος με τον Μπάμπη -που να είναι καλά οι άνθρωποι-, αλλά παιδιά από αυτούς χλομό να δούμε, και για να στεγάζουμε και να επιδοτούμε αναφομοίωτους παράνομους αλλοδαπούς, που πιο πιθανό είναι να γίνω ιμάμης στο τζαμί στον Βοτανικό παρά να γίνουν αυτοί Ελληνες με αγάπη και σεβασμό στον τόπο, στην Ιστορία και στις αξίες του. Διότι απλούστατα ανήκουν σε μια άλλη, πολύ ισχυρή κουλτούρα, παντελώς ασύμβατη με τον πολιτισμό και τις αξίες μας.
Με λίγα λόγια, αυτοκτονούμε και, μάλιστα, όποιον αντισταθεί και ονοματίσει το κακό οι Απόστολοι του Μαρασμού τον συκοφαντούν με απύθμενο θράσος και μίσος.
Έτσι τώρα φτάσαμε επί ξυρού ακμής και με πολύ δυσμενέστερες συνθήκες από ό,τι θα μπορούσαμε προσπαθούμε να αντισταθούμε στην επέλαση των βαρβάρων, οι οποίοι δεκαετίες μας προειδοποιούσαν πως θα ‘ρθουν, αλλά εμείς είχαμε μια ψωροελίτ που χλεύαζε, μας έλεγε «Ελληναράδες», «πολεμοκάπηλους», «ακροδεξιούς». Αγαπητή Ντόρα κ.λπ. που παρελαύνατε στα κανάλια, που παραμυθιαζόσασταν για φιλίες και πράσινα άλογα με τους Γενοκτόνους εδώ και στην Κύπρο, τώρα «κουνήστε το αραπάκι», που λέγανε οι παλιοί.
Τώρα προέχει να αντιμετωπίσουμε την απειλή, οι Τούρκοι ήρθαν και μπορεί ανά πάσα στιγμή να συμβεί αυτό που οι αναλυτές εκ του προχείρου, τα βαριά διδακτορικά και οι «peace, love and business» μας λέγανε πως δεν θα γίνει ποτέ. Έτσι λέγανε και σε κάποιους άλλους στην Κύπρο το 1974: «Άσκηση είναι, πάτε για ύπνο».
Είθε όλα να πάνε καλά. Να μη γίνει τίποτε. Και αν γίνει, να νικήσουμε, να τους κάνουμε να γονατίσουν. Όμως έπειτα πρέπει να λογαριαστούμε μεταξύ μας. Αυτοί που μας εξέθεσαν σε τόσους κινδύνους, αυτοί που έστω και ακουσίως γίνονταν αντηχεία του εχθρού θα συνεχίσουν άνετοι και ωραίοι να είναι στα κόλπα, να μας κουνάνε το δάχτυλο;
Ποιος ευθύνεται για τα καθηλωμένα Mirage;
Ποιος ευθύνεται για την κατάσταση των C-130;
Ποιος ευθύνεται για την υστέρηση σε προγράμματα εξοπλισμών, για τη μη αξιοποίηση της εφεδρείας, για τις αλλεπάλληλες μειώσεις και τη γελοία θητεία των εννέα μηνών;
Ποιος ευθύνεται για το «κάθε πέρσι και καλύτερα», για την κατάντια της Αμυντικής Βιομηχανίας, όταν η αντίστοιχη τουρκική καλπάζει στο μέλλον;
Ποιοι άρχισαν από το 2009 το «άρατε πύλας» και γίναμε χρήσιμοι ηλίθιοι του Ερντογάν και των διακινητών, και πλημμυρίσαμε επικίνδυνα τη χώρα με τους αναφομοίωτους μουσαφιραίους του Ερντογάν;
Ποιοι άφησαν ασύδοτες τις ΜΚΟ και ξένους να εποικίζουν τη χώρα, να κάνουν εφαρμοσμένο ρατσισμό σε βάρος των Ελλήνων και εν γένει των νόμιμων πολιτών της χώρας – διότι υπάρχουν και νόμιμοι μετανάστες που και αφομοιώνονται, και δεν ζουν παρασιτικά. Γιατί αυτοί να έχουν την ίδια μεταχείριση με αυτούς που τους στέλνει με ιδιοτελή σκοπό μια ξένη δύναμη και θεωρούν κεκτημένο δικαίωμα να κάθονται σταυροπόδι, να φουμάρουν ναργιλέ και να τους ταΐζουμε;
Εάν είναι σφόδρα πιθανό να γίνει το «τσαφ», διότι, ξέρετε, για να αρχίσει ένας πόλεμος, αρκεί να το θέλει ο ένας, γιατί δεν υπογράψαμε συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας και άμεσης στρατιωτικής συνδρομής με τη Γαλλία;
Τι κερδίσαμε υπακούοντας στο αδιάφορο ΝΑΤΟ και σε εκείνον τον τζιτζιφιόγκο υπουργό Αμυνας της Γερμανίας και την αφεντικίνα του;
Η στάση της Γερμανίας και του μαγαζιού που ελέγχει, της μετασοβιετικής Ε.Ε., ενθαρρύνει την τουρκική επιθετικότητα και δεν προσθέτει ούτε μία σφαίρα στην ισχύ μας. Επειδή αυτοί πουλάνε όπλα και ό,τι άλλο στα Μεμέτια, δεν θα αυτοκτονήσουμε, δεν θα καταλύσουμε τα αποτελέσματα της Ελληνικής Επανάστασης. Ο,τι είναι να γίνει θα γίνει με τον ημίτρελο γιαλαντζί «σουλτάνο», όμως μετά δεν μπορεί να είναι «business as usual».
Δεν γίνεται να συνεχίσουμε με την αριστερίλα που βρομάει απλυσιά, μπάφο, μηδενισμό, ανομία, με την άλωση της χώρας και τη διάρρηξη του εθνικού και του κοινωνικού ιστού από την παράνομη μετανάστευση.
Δεν θα συνεχίσουμε με αυτούς που μας έφεραν σε τέτοιο έσχατο κίνδυνο με τη μαλακία που τους δέρνει από ιδεοληψία, με αυτούς που εγκατέλειψαν ή και πριόνισαν το ηθικό και την αμυντική ισχύ της χώρας.
Εάν τη γλιτώσουμε και αυτή τη φορά δεν αλλάξουμε σκοπό και νοοτροπία και δεν τιμωρηθούν έστω ηθικά και πολιτικά όσοι υπονόμευσαν από ανικανότητα, μηδενισμό ή δόλο το Έθνος, τότε...
είμαστε ανάξιοι της ελευθερίας μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου