"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΝουΔοΣΥΡΙΖΑίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Από Μόρια σε Μόρια

 
Το αδιέξοδο στη Λέσβο είχε επωαστεί. Η φωτιά στη Μόρια απλώς το ολοκλήρωσε
Η φωτιά έδειξε ότι η κυβέρνηση είχε βρεθεί, μάλλον μόνη της, σε συμπληγάδες.  
 
Από τη μία, την πίεζαν οι πρόσφυγες – και το ευρωπαϊκό βλέμμα πάνω στις εικόνες του χάους.  
 
Από την άλλη, την πίεζαν οι τοπικοί παράγοντες, φουσκωμένοι μετά την επιτυχημένη ανταρσία του περασμένου Φεβρουαρίου.


Το φούσκωμα αναβαθμίστηκε σε αίσθηση παντοδυναμίας μετά την καταστροφή του καταυλισμού. Οι κυβερνητικοί βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή αντιμέτωποι με αγέρωχη αδιαλλαξία. Ή τους παίρνετε από εδώ ή τίποτε.

Η κυβέρνηση είχε υπολογίσει ότι μπορεί να έπειθε τους ντόπιους διά των αποτελεσμάτων. Ο αρμόδιος υπουργός διαφήμιζε, ως τεκμήριο αξιοπιστίας, ότι οι υποσχέσεις είχαν εκπληρωθεί. Οι αφίξεις είχαν αναχαιτιστεί. Ο πληθυσμός της Μόριας είχε μειωθεί κατά περίπου 7.000. Κανείς όμως στη Λέσβο δεν είναι σε θέση να ακούσει – ούτε τον Μηταράκη ούτε κανέναν.

Ακόμη λιγότερο πειστικό ήταν το επιχείρημα ότι τυχόν μεταφορά των αστέγων της Μόριας θα δικαίωνε τους εμπρηστές. Θα έστελνε και στα άλλα νησιά το μήνυμα ότι η φωτιά είναι ο τρόπος για να επισπεύσουν οι αιτούντες άσυλο το ταξίδι τους προς την ελληνική ενδοχώρα και την Ευρώπη.

Ο ανομολόγητος φόβος ήταν ότι, ακόμη και αν μπορούσαν να μετακινηθούν 12.000 άνθρωποι στον Πειραιά, το πρόβλημα, αντί να λυθεί, θα διασπειρόταν. Θα εκδηλώνονταν σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα οι ήδη αισθητές παρενέργειες της αποσυμφόρησης. Πλατεία Βικτωρίας επί εκατό.

Ο άλλος φόβος, που σκίασε την κυβερνητική αποστολή, ήταν η πιθανότητα αντιπαράθεσης στον δρόμο. Τι θα συνέβαινε αν απέναντι στα μπλόκα και στις κινητοποιήσεις των ντόπιων μέσω Facebook προέκυπταν αντίπαλες κινητοποιήσεις, από τους άστεγους πρόσφυγες και μετανάστες – σαν αυτές που έκαναν δειλά την εμφάνισή τους το πρωί της Παρασκευής;

Πολύ γρήγορα έγινε αντιληπτό ότι η κρίση έπρεπε να ξεπεραστεί –ή να προσπεραστεί με τα Σινούκ από αέρος– με επιχειρησιακή ταχύτητα και αποφασιστικότητα.

Εχοντας εξαντλήσει τον Φεβρουάριο το τοπικό πολιτικό της κεφάλαιο σε μια άγονη αντιπαράθεση, η κυβέρνηση δεν έχει πια πολλές επιλογές. Οση ευρωπαϊκή βοήθεια κι αν αποσπάσει, θα πρέπει, σε πρώτη φάση, να στεγάσει επιτόπου αυτούς που βρίσκονται ήδη στο νησί.

Θα πρέπει, ταυτόχρονα, να εξακολουθήσει να είναι εξίσου αποτελεσματική στο μέτωπο της αποτροπής. Δεν έχει ούτε τις πολιτικές αντοχές να αφήσει το πρόβλημα να φύγει από τη Λέσβο.

Τι απομένει;  

 Ακούγεται κυνικό, αλλά είναι μονόδρομος: 

 

 Η Μόρια κάηκε. Ζήτω η νέα Μόρια.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: