Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ
Τέτοια ευαισθησία εκ μέρους της Μαντάμ Σουσούς του ΣΥΡΙΖΑ αρχικά με κατέπληξε.
Να παραιτηθεί από την υποψηφιότητά της στις εκλογές για κάτι που η ίδια είχε αντιμετωπίσει με τόση ελαφρότητα;
Θυμίζω ότι η ίδια είχε παραδεχθεί, με τρόπο όχι ιδιαιτέρως κολακευτικό για την κόρη της, ότι η τελευταία δεν είχε τα τρομερά προσόντα, ώστε να βγει η Βουλή να την ψάχνει για να εργασθεί εκεί. Παραδέχθηκε ότι, για να μεθοδευθεί η μετάταξή της στη Βουλή, υπήρξαν «κάποιες γνωριμίες, διασυνδέσεις και τα λοιπά». Το παραδέχθηκε με την ίδια αφ’ υψηλού φυσικότητα που μας είπε κάποτε ότι οι μετανάστες λιάζονται στις πλατείες και μετά δεν ξέρει πού πάνε ούτε πώς εξαφανίζονται.
Τι μύγα την τσίμπησε ξαφνικά και παραιτήθηκε εκ των υστέρων; (Εκτός του ότι, βεβαίως, δεν υπήρχε περίπτωση να επανεκλεγεί, οπότε γλίτωσε τα έξοδα και τους κόπους μιας άσκοπης προεκλογικής εκστρατείας...)
Στη δήλωσή της, η Μαντάμ Σουσού δεν ζητάει συγγνώμη από καμία κοινωνία. Μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ, την κυβέρνηση, τους φίλους και τους συνεργάτες της δηλαδή, από τους δικούς της, γιατί τους άλλους τους έχει προφανώς γραμμένους εκεί που φανταζόμαστε: στα ηθικά πλεονεκτήματα της Αριστεράς.
Συνειδητοποίησε μάλλον η Μαντάμ ότι το να διορίζει την κόρη της στη Βουλή, τελευταία εβδομάδα μάλιστα πριν το σώμα διαλυθεί, μπορεί μεν να διαφέρει ως προς τη μορφή, αλλά ως προς την ουσία είναι ακριβώς το ίδιο που έκανε ο Τσίπρας με το κότερο της συνεργάτιδός του.
Με τη στάση της, δηλαδή, επανέλαβε το μάθημα που δίδαξαν Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ στον κόσμο τα τελευταία πέντε χρόνια:
Οι αριστεροί βασίζουν την εξουσία τους στα κορόιδα (γι’ αυτό και δημιουργούν συνθήκες ευνοϊκές για την αναπαραγωγή τους...), αλλά οι ίδιοι δεν είναι κορόιδα.
Ενα επάγγελμα ήταν και αυτό του αριστερού, που γνώρισε την ακμή του μετά τη Μεταπολίτευση.
Ελπίζω να ξεμπερδέψαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου