"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΥΡΙΖΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η Μερόπη και τα γίδια…



Πέτυχα σήμερα το πρωί στη στάση την παλιά σπιτονοικοκυρά μου την Μερόπη, που αν και αναμπάμ μπαμπαντάμ νεοδημοκράτισσα, ψήφισε Σύριζα για να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ που είχε επιβάλλει ο «προδότης» Σαμαράς για να τσακίσει τους νοικοκυραίους.


Η Μερόπη είναι κληρονόμος 5-6 ακινήτων, διαζευγμένη μητέρα, και ζούσε άνετα μια ζωή από τα νοίκια, αλλά και από τη διατροφή του πρώην, καθότι συνειδητά άνεργη…


Όταν την πρωτογνώρισα το 2009 ζούσε μέσα στα λούσα, με τα σκι της, τα ταξίδια της, τα εξοχικά της, και τα μπουζούκια κάθε σαββατοκύριακο.


Το 2012 άρχισε να εκφράζεται πολιτικά, παπαγαλίζοντας, όταν με έβλεπε στο ασανσέρ, τις κορώνες των αγαναΧτιστών της εποχής.


Κατά το 2014 είχε ήδη αγριέψει, και για πρώτη φορά στη ζωή της, όπως παραδέχονταν, άρχισε να παρακολουθεί ειδήσεις και την επικαιρότητα. Ήταν η εποχή που την έβλεπα όλο και πιο μελανιασμένη, να επαναλαμβάνει ατάκες του Καζάκη, και να κλίνει όλο και πιο πολύ κατά τη μεριά του Καμένου… που «παρέμενε γνήσιος δεξιός».


Στις εκλογές του ‘15, όταν σκοτωνόμουν μαζί της επειδή έβριζε τον Σαμαρά και είχε ρίξει όλες τις ελπίδες της στον Πάνο και στο γελαστό παιδί, το μόνο που μου έλεγε ως επιχείρημα ήταν «θα δεις…».


Δεν καταλάβαινε τίποτα… δεν είχε ιδέα ούτε για το έγινε το 2008-09, τι ήταν ο Σύριζα, τι πρέσβευαν οι συνιστώσες του, ποιοι αποτελούσαν το τσίρκο που θα έσκιζε τα μνημόνια, κ.ο.κ.


Το μόνο που ήξερε ήταν ότι οι ξένοι τοκογλύφοι μας ρημάζουν σε συνεργασία με τους σαμαροβενιζέλους, και πως μόλις βγει ο Αλέξης με τον Πάνο θα σκίσουν το μνημόνιο, θα καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ, τους φόρους, και τα διόδια, και όλοι μαζί θα τραγουδάμε το «Κουμπαγιά» στα καταπράσινα λιβάδια…


Και αν τυχόν πάμε στη δραχμή, έλεγε, όλα καλά… σάμπως με δραχμή δεν προκόψαμε; Με δραχμούλα δεν έφτιαξε όλη αυτή την ακίνητη περιουσία ο μπαμπάς της και της την άφησε για να ζει μπέικα;


Είχα να τη δω τρία χρόνια. Τρόμαξα να τη γνωρίσω.


Ήταν άβαφη κι απεριποίητη, ενώ έμοιαζε δέκα χρόνια μεγαλύτερη από τότε που έδωσε ραντεβού με την ελπίδα.


-Τι έγινε Μερόπη; Όλα καλά; Μας έσωσε ο Τσίπρας;


-Δεν πάει στο διάολο κι αυτός; Όλοι ίδιοι είναι…


-Και ο Πάνος;


-Αυτός να ψοφήσει σαν σκυλί…


Για να μη τα πολυλογώ, τα είπαμε ένα δεκάλεπτο εκεί στα όρθια, και όπως έμαθα, εδώ και τρία χρόνια η ζωή της ήρθε τα πάνω κάτω.


Αντί για την ελπίδα, συνάντησε την άβυσσο.


Κάτι μαγαζιά που νοίκιαζε μένουν χρόνια ανοίκιαστα, και τα διαμερίσματα της κοστίζουν, είπε, πιο πολύ απ’ ότι αν τα είχε βάλει φωτιά να τα κάψει.


Η κόρη της μόλις έγινε 18 την παράτησε και πήγε να βρει τη τύχη της στα ξένα παρέα με έναν «μαλλιά», ενώ η ίδια χρωστάει τα μαλλιοκέφαλά της στο κράτος, αφού μετά από ελέγχους που της έγιναν διαπιστώθηκε ότι τόσα χρόνια, τότε που ήταν φανατική δεξιά και πατριώτισσα, δεν δήλωνε ούτε νοίκια ούτε τίποτα. Για πολλά χρόνια μάλιστα δεν έκανε καν δήλωση στην εφορία… της δέσμευσαν μάλιστα και τις καταθέσεις.


Σταμάτησε και την διατροφή ο πρώην λόγω ενηλικίωσης του παιδιού, και ποιος είδε την Μερόπη και δεν έβαλε τα κλάματα.


Για την Μακεδονία, την δολοφονία του παλικαριού στην Αλβανία, και για τον κίνδυνο να μας τσακίσει ο Ερντογάν δεν είχε πάρει χαμπάρι, ούτε και την ενδιέφερε όταν της τα ανέφερα προγκίζοντάς την για τον Αλέξη και τον Μπάνο που θα μας έσωζαν.


Το μόνο που την άγγιξε όταν το ανέφερα ήταν η έξαρση της εγκληματικότητας, αφού πριν από μερικούς μήνες ξύπνησε το βράδυ και βρήκε έναν μελαμψό άνδρα να την φωτίζει με το κινητό του, κρατώντας στο λαιμό της ένα μαχαίρι… Της πήρε, λέει, όλα τα χρυσαφικά που είχε κρυμμένα σε τάπερ μέσα στην κατάψυξη!
Αν την βίασε ή όχι δεν μου είπε, και ντράπηκα να τη ρωτήσω.
Όσο για την αστυνομία, ακόμη λέει, την περιμένει να την καλέσουν στο τμήμα για να δώσει κατάθεση…


Την ρώτησα πως και στήθηκε στη στάση περιμένοντας το λεωφορείο, αυτή που είχε τζιπάρα BMW, και που στο κέντρο κατέβαινε πάντα με ταξί;


Παρέδωσε τις πινακίδες προ πολλού, μου είπε, και όσο για ταξί… δεν υπάρχει μία, ψέλλισε περίλυπη.


-Μετάνιωσες τελικά που ψήφισες Σύριζα, την ρώτησα. Δεν αισθάνεσαι γίδι;


Αγρίεψε… τον Καμένο ψήφισε, μου διευκρίνισε, και επανέλαβε με ύφος πως όλοι το ίδιο είναι…


-Κι αν αύριο γίνουν εκλογές, τι θα ψηφίσεις; Θα ξαναγυρίσεις στο μαντρί της ΝΔ, να τιμήσεις τον μπαμπά σου που ήταν και μητσοτακικός;


-Κανέναν κερατά δεν ξαναψηφίζω, απάντησε.


-Κι αν κάποιος πει πως θα σου δώσει το κράτος κανένα επίδομα ως άνεργη ζωντοχήρα, ή κάποια ελάφρυνση στον ΕΝΦΙΑ; Ή να σε προσλάβει πουθενά ως μετακλητή για να κατοχυρώσει καμιά σύνταξη;


-Ε… αν το κάνει αυτό ίσως τον ψηφίσω.


-Όποιος και να είναι;


-Φυσικά… εξάλλου ίδιοι δεν είναι όλοι τους;


Να πως θα ξαναπάρει 25-30% ο Σύριζα… γατάκια.


ΥΓ1: 


- Αν στις δεκάδες χιλιάδες «μισθοφόρων» της κάλπης, όπως η παραπάνω περίπτωση της Μερόπης, προστεθούν και οι δεκάδες (ίσως εκατοντάδες) χιλιάδες μετακλητών, συμβούλων, γκόμενων Σβίγγου, και λοιπών προσωρινά βολεμένων αφισοκολλητών, συν οι χιλιάδες των νέων «μελαμψών» ψηφοφόρων από το Μάγκρεμπ, τότε εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως οι επόμενες εκλογές θα είναι ντέρμπι…
Ειδικά αν ο παμπόνηρος Αλέξης μοιράσει τελευταία στιγμή κανένα έκτακτο επίδομα στους συνταξιούχους, ή σε κάποια άλλη κοινωνικά αδύναμη ομάδα…


ΥΓ2- Ξέρω περίπτωση κυράτσας, που το ’93 δήλωνε ψηφοφόρος της ΠΟΛΑΝ και φανατική υπέρμαχος της ελληνικότητας της Μακεδονίας, και που επί Σημίτη διορίστηκε στο δημόσιο, είδε το φως, και έγινε πασόκα, ενώ τα τελευταία χρόνια, αυτά της κρίσης εντάχθηκε κι αυτή στην άφθαρτη αριστερά του Σύριζα, και η οποία όχι μόνο βρίζει τους παλιούς που μας κατέστρεψαν, αλλά ήταν παρούσα, και στολισμένη σαν λατέρνα στη τελετή υπογραφής της συμφωνίας των Πρεσπών, χειροκροτώντας με πάθος τον Αλέξη… την έδειξε και η τηλεόραση.
Δατς ολ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: