Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ
Είναι φανερό πια ότι οι υπουργοί Κ. Γαβρόγλου και Ν. Τόσκας είναι
εκείνοι που έχουν αναλάβει την υψηλή αποστολή να κρατήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ
τις ψήφους των «νέων».
Το θέτω σε εισαγωγικά, επειδή η γενίκευση σίγουρα
θα αδικούσε το σύνολο των νέων. Αλλά και για τον λόγο ότι οι νέοι στους
οποίους στοχεύουν οι προσπάθειες των δύο καλών υπουργών δεν είναι στην
πραγματικότητα και τόσο νέοι. Προτάσσουν οπωσδήποτε ένα μοντέρνο
ψευδοθεωρητικό επικάλυμμα αντισυστημικής υστερίας, από πίσω όμως
αναπαράγουν τη γνωστή νοοτροπία του δημοκρατικού κεκτημένου, της ήσσονος
προσπαθείας, της ανευθυνότητας, της εξίσωσης προς τα κάτω.
Οι
«νεογέροντες», όπως τους έχουν πει, είναι χρήσιμοι στην Αριστερά· όχι
μόνον ως ψηφοφόροι και ακτιβιστές, αλλά και ως οιονεί φάρμα αναπαραγωγής
της επαγγελματικής τάξης του χώρου. Θυμηθείτε μόνο ποιον έχουμε
πρωθυπουργό, θυμηθείτε το εύρος και το βάθος των γνώσεών του για τον
κόσμο· και ελπίζω ότι υπήρξα σαφής. Ρωτήστε και την κυρία Θεανώ, που
ξέρει «πόσο καλό παιδί είναι» και πάντα το έλεγε...
Ο Ν. Τόσκας φροντίζει να κρατάει ήσυχα τα «παιδιά» στα Εξάρχεια (με
την ευρεία και όχι μόνο με τη γεωγραφική έννοια). Εχει πάψει από καιρό
να είναι είδηση και είναι πια κομμάτι μιας ρουτίνας που τη συνηθίζουμε
επικίνδυνα, ότι η Αστυνομία έχει εντολές να αφήνει τους αναρχικούς στην
ησυχία τους, στο κέντρο της Αθήνας. (Της «πόλεως των Αθηνών», όπως θα
έλεγε ο μεγαλοπρεπής, που τόσο μας λείπει!..) Τον σκοπό που ανέλαβε ο
υπουργός τον υπερασπίστηκε με το πείσμα και την αυταπάρνηση του
επαγγελματία στρατιώτη, αρνούμενος σθεναρώς και απολύτως και αυτή την
ύπαρξη του φαινομένου!
Ποια τρομοκρατία και ποιες ταραχές;
Αυτά πάντα
συνέβαιναν. Αυτή ήταν η θέση του, αλλά και η θέση της κυβέρνησης,
διατυπωμένη από τον πρωθυπουργό στη Βουλή. Ωσπου έγινε η απόπειρα κατά
της ζωής του Λ. Παπαδήμου – και αυτό, ναι, ήταν είδηση.
Τώρα, αντιλαμβάνομαι ότι ο υπουργός ψάχνεται μες στην παραζάλη του,
διότι όλο το σχέδιό του κατέρρευσε –για να θυμηθούμε τον Μόλτκε– στην
πρώτη επαφή με τον εχθρό. Μόνο στην ΕΡΤ τόλμησε να μιλήσει και όποιος
τον άκουσε να τα μασάει κατάλαβε. Πού ο στρατηγός εκείνος που έλεγε
στους άνδρες των ΜΑΤ «όταν μιλάω εγώ, δεν μιλάει κανείς»;
Ποιος Σταύρος
και κυρ Σταύρος και αφέντης τσουτσουλομύτης;
Είπε τα γνωστά παραμύθια –
ότι δεν υπάρχει νέα τρομοκρατία, ότι η Αριστερά ήταν πάντα στόχος της
τρομοκρατίας –το γνωστό ρεπερτόριο– και κατέληξε με πατρική διδασκαλία,
που λένε στην εκκλησιαστική γλώσσα, προς τους τρομοκράτες: Πρέπει να
καταλάβουν ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί τη ζωή του άλλου
και τέτοια ηθικοπλαστικά. Εκείνη την ώρα δεν ήταν ο Τόσκας· ήταν ο Πάπας
Βονιφάτιος Η΄ και απηύθυνε το ιστορικό Ausculta Fili προς τον βασιλέα
της Γαλλίας...
Ο ρόλος του Κ. Γαβρόγλου στην υπόθεση δεν είναι κρυφός. Κάνει τα
πάντα για να κολακεύσει τη νέα γενιά ψηφοφόρων. Οπως και ο συνάδελφός
του στην κυβέρνηση, ούτε αυτός διστάζει να αυτοεξευτελίζεται. Ανησυχεί
πολύ για το άγχος των νέων και θα ήθελε να συμβάλει στη δημιουργία
συνθηκών οι οποίες θα τους επέτρεπαν τη δυνατότητα ομαλής εξέλιξης της
ερωτικής ζωής τους. Είναι φίλος τους! Είναι ο καλός θείος! Πάντως, τους
διαφθείρει υποσχόμενος ένα κοντινό μέλλον που όλα θα είναι εύκολα και το
οποίο, ασφαλώς, δεν μπορεί να υπάρξει. Σε τρία χρόνια, π.χ., υπόσχεται
ότι δεν θα υπάρχουν εξετάσεις για την εισαγωγή στην ΑΕΙ· πώς, όμως, τα
ΑΕΙ θα επιλέγουν όσους μπορούν να απορροφήσουν δεν ξέρει!
Και τώρα, ο Τουρνεσόλ φθάνει στο χειρότερο, για το οποίο τουλάχιστον
(αν αυτό ήταν το πρόβλημά του) έχει μια πιθανότητα να δει το όνομά του
σε μια αράδα της Ιστορίας:
Ισως ο σοφός καθηγητής είναι τόσο σοφός, ώστε έχει
καταλάβει ότι μόνο με ένα μεγάλο έγκλημα περνάς στην Ιστορία.
Ποιος
ήξερε τον Ηρόστρατο πριν από τον εμπρησμό;
Ενώ σήμερα, ενδέχεται ακόμη
και ο Αλ. Τσίπρας να έχει ακούσει το όνομα. (Θα νομίζει ότι είναι ομάδα
του μπάσκετ...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου