"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΚΑΡΑΓΚΙΟΖΑΔΙΚΟ: Οχι απλή παράσταση· υπερπαραγωγή

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ


Μπορεί να υπήρχε πάντα· εγώ όμως τώρα το πρόσεξα για πρώτη φορά. Επιστρέφοντας αεροπορικώς στην ωραιότερη χώρα του κόσμου, εξεπλάγην με τη διαπίστωση ότι ο ευγενέστατος (ηχογραφημένος) χαιρετισμός προς τους επιβάτες της πτήσης περιλαμβάνει και την προσφώνηση «και αγαπημένα μας παιδιά». 


 Δεν λέω· ζούμε, ευτυχώς, σε εποχή όπου τα παιδιά δεν θεωρούνται πια παρακολούθημα ή αξεσουάρ των γονέων τους και, συνεπώς, χρήζουν ιδιαίτερου χαιρετισμού. Αλλά, ίσως φταίνε εκείνα τα 45άρια με τις παραστάσεις του μεγάλου Σπαθάρη, με τα οποία μεγάλωσα και τα οποία λάτρευα, ώστε τον χαιρετισμό «και αγαπημένα μας παιδιά» να τον ακούω μέσα στον νου μου όχι από τη γλυκεία και βελούδινη φωνή της εκφωνήτριας, αλλά πάντα από τη βραχνή και περιπαικτική φωνή του Σπαθάρη. Είναι μια φράση, δηλαδή, η οποία για μένα έρχεται κατευθείαν από παράσταση του Καραγκιόζη και σε μεταφέρει σε παράσταση Καραγκιόζη.


Στην αρχή, μου φάνηκε παράταιρο, κάπως σαν ανάρμοστη και ακούσια ειρωνεία. Αλλά, για σταθείτε! Ακούσια μπορεί· γιατί όμως ανάρμοστη, σκέφθηκα προς στιγμήν που επέστρεφα. 

Σε μια χώρα που την πνίγει ο καύσωνας και στην οποία τα νοσοκομεία μπορεί να μην έχουν κλιματιστικά, έχουν όμως δεκάδες καθαρίστριες στο προσωπικό τους, με τόσο περιορισμένα καθήκοντα και υποχρεώσεις ώστε τα κτίρια να πνίγονται στη βρώμα


Σε μια χώρα που έχει μεν τον τουρισμό ως βασικό πυλώνα της οικονομίας της, όμως ανέχεται να ξεχειλίζει από τα σκουπίδια καλοκαιριάτικα, επειδή ο σκοπός των δημοτικών υπηρεσιών καθαριότητας δεν είναι η καθαριότητα, αλλά η ευημερία των εργαζομένων σε αυτές και η ψηφοθηρία των δημοτικών αρχόντων. 


Σε μια χώρα, δηλαδή, όπου θεωρείται «δίκαιο», «προοδευτικό», «σωστό» και τα συναφή το κράτος να το έχουν ιδιοποιηθεί τελείως αναίσχυντα οι υπάλληλοί του σαν να ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. 


Με φρίκη συνειδητοποίησα ότι επέστρεφα στη χώρα του Πατούλη και της ΠΟΕ-ΟΤΑ...


Επομένως...
 πολύ σωστός και απολύτως αρμόζων ο χαιρετισμός με απηχήσεις Καραγκιόζη.  


Επέστρεφα σε μια μεγάλη, μια αχανή παράσταση Καραγκιόζη, σε μια υπερπαραγωγή Καραγκιόζη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: