"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΟΛΑΓΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Κούφος πρύτανης, κακός πρωθυπουργός και... κατσαπλιάς λαός

Του Μανόλη Καψή 


Πολύ καλή η ιδέα της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων να διαλέξει κείμενο του Γ. Θεοτοκά για το μάθημα της έκθεσης στις πανελλήνιες. Και πολύ κακή η ιδέα να τον διορθώσει φυσικά... αντικαθιστώντας τον "κούφο πρύτανη και τον κακό πρωθυπουργό" με τον "κακό επιστήμονα". Αλλά δεν νομίζω οτι υπήρχε κακή πρόθεση. Μην πάει δηλαδή το μυαλό των μαθητών στον "κακό πρωθυπουργό"... όπως υπέθεσαν ορισμένοι.


Αν υπήρχε τέτοια πρόθεση, μικροπολιτική, μικροκομματική θα είχαν αλλάξει την εισαγωγή του κειμένου. Εκεί που ο Θεοτοκάς απευθύνεται στον γιο του και του μιλάει για την αξία να κάνεις καλά τη δουλειά σου, οποία κι αν είναι αυτή, όσο καλά ή κακά αμείβεται, όποια "κοινωνική αξία" κι αν έχει... Γιατί αυτό το απόσπασμα κι αν λειτουργεί υπονομευτικά για το οικοδόμημα του ΣΥΡΙΖΑ.


Γράφει ο Θεοτοκάς: "Να είσαι αυτό που είσαι. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Ακουσέ με. Ένας άξιος μαραγκός που κατέχει καλά τη δουλειά του και πιστεύει σ' αυτήν, είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος και αξιοσέβαστος άνθρωπος από έναν κουφό πρύτανη ή έναν κακό πρωθυπουργό".


Δηλαδή αν κανείς καλά τη δουλειά σου, με αξιοπρέπεια, την πονάς και επενδύεις σε αυτήν, δημιουργείς μια αρμονία στη ζωή σου. Κι αν όλοι κάνουν με ευσυνειδησία και προσοχή, με επάρκεια τη δουλειά τους, δημιουργούν μια αρμονική κοινωνία που λειτουργεί προς όφελος όλων.


Και να πώς από τη δεκαετία του '50 ερχόμαστε στο σήμερα. Αμφιβάλει κανείς ότι βρεθήκαμε στη δύσκολη θέση που βρισκόμαστε, γιατί όλοι μας, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι, επιχειρηματίες και δημόσιοι υπάλληλοι, δεν σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων; 

Δεν κάναμε καλά τη δουλειά μας; 

Δεν ήμασταν άξιοι μαραγκοί;


Εμπιστευτήκαμε και ψηφίσαμε λάθος πολιτικούς, πιστέψαμε σε ανόητες υποσχέσεις, υποδαυλίσαμε "κούφιες παροχές", διεκδικήσαμε άδικες ρυθμίσεις σε βάρος άλλων και σε βάρος των παιδιών μας.  


Αμφιβάλει πια κανείς, εκτός της Ζωής Κωνσταντοπούλου... ότι η χρεοκοπία είναι έργο δικό μας; 


Ότι δεν μας φταίνε οι ανάλγητοι ξένοι, οι οίκοι αξιολόγησης, οι συνωμοσίες της Νέας Τάξης Πραγμάτων για το χρέος που δημιουργήσαμε; Αλλά ο κακός μας εαυτός; Ο "κακομαθημένος εαυτός μας".


Και γι' αυτό βρεθήκαμε να έχουμε "κούφο Πρωθυπουργό"! Γιατί θελήσαμε να αποφύγουμε την αυτοκριτική. Δώσαμε μάχη οπισθοφυλακής, προσπαθήσαμε να αποφύγουμε να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, θελήσαμε να πιστέψουμε πως όλα μπορούσαν να συνεχίσουν να είναι όπως παλιά.


Κι εκεί "ποντάρισε" ο ΣΥΡΙΖΑ. Στην άρνηση μας να αλλάξουμε. Να ξεβολευτούμε. 


Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κακός μας εαυτός. Είναι...
 η πίστη μας ότι μπορούμε να ζούμε καλά χωρίς να εργαζόμαστε σκληρά, χωρίς να παράγουμε, με δανεικά, με προσλήψεις στο δημόσιο, με χαριστικές ρυθμίσεις και πάει λέγοντας.


Γι' αυτό δεν πιστεύω ότι η Εθνική Επιτροπή Εξετάσεων διόρθωσε με κακή πρόθεση, για λόγους "συριζαικούς",  το κείμενο του Θεοτοκά. Αν είχε τέτοια πρόθεση το εγκώμιο στον άξιο μαραγκό θα είχε διορθώσει. Αυτό κι αν υπονομεύει το οικοδόμημα του ΣΥΡΙΖΑ.


Υ.Γ. Ναι φυσικά, η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη. Ναι υπαρχουν οι δυσλειτουργείες του ευρώ, οι ανισότητες, οι εθνικοί εγωισμοί, τα πλεονάσματα της Γερμανίας κτλπ. Προφανώς. Πολλα ομως θα είχαμε αποφύγει, παρά τις δυσκολίες, αν ήμασταν καλύτεροι μαραγκοί...

Δεν υπάρχουν σχόλια: