Το ταξίδι του Ερντογάν στην Ουάσινγκτον είναι από μόνο του ένα
γεγονός που συγκεντρώνει τα βλέμματα της παγκόσμιας κοινότητας. Ο λόγος
είναι απλός. Ο Τούρκος πρωθυπουργός, κατόπιν συνεννόησης και με την
άδεια, φυσικά, της αμερικανικής κυβέρνησης και των αρμόδιων Αρχών,
ταξίδεψε στις ΗΠΑ συνοδευόμενος από το… μισό υπουργικό του συμβούλιο,
ήτοι από τους: αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς, αντιπροέδρους
του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) Νουμάν Κουρτουλμούς και
Μεβλιούτ Τσαβούσογλου, υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, υπουργό
Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Εγεμέν Μπαγίς, υπουργό Οικονομίας Ζαφέρ Τσαγλαγιάν,
υπουργό Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ, διοικητή της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν,
αντιπρόεδρο της Κ.Ο. του ΑΚΡ Αϊσενούρ Μπαχτσέκαπιλι και υπηρεσιακό
υφυπουργό Εξωτερικών Φεριντούν Σινιρλίογλου.
Στην αποστολή για τη διπλωματική υποστήριξη της επίσκεψης συμμετείχαν
και 65 διπλωμάτες, εκτός φυσικά από τον πρέσβη της Τουρκίας στην
Ουάσινγκτον Ναμίκ Ταν και τους λοιπούς διπλωμάτες της πρεσβείας! Την
αποστολή καλύπτουν δημοσιογραφικά και επικοινωνιακά δεκάδες Τούρκοι
δημοσιογράφοι, ενώ δεν λείπει και ο επιχειρηματικός κόσμος της Τουρκίας,
που εκπροσωπείται από 150 επιχειρηματίες και εκπροσώπους εταιριών!
Κάναμε αυτή τη λεπτομερή αναφορά για να δείξουμε το μέγεθος του
πολιτικού γεγονότος, αλλά και την εικόνα της αναδυόμενης υπερδύναμης που
θέλει να εκπέμψει η Τουρκία, αφού στην ουσία πραγματοποίησε κοινό
υπουργικό συμβούλιο με τις ΗΠΑ, οι οποίες στο συμβούλιο αυτό
εκπροσωπήθηκαν από τον ίδιο τον πρόεδρο Ομπάμα, τον αντιπρόεδρο Τζο
Μπάιντεν, τον υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι και τον υπουργό Αμύνης Τσακ
Χάγκελ και άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες.
Επίσης, να σημειώσουμε ότι στο κλειστό γεύμα εργασίας, όπου
συμμετείχαν ο Ομπάμα, ο Κέρι και ο Χάγκελ από πλευράς των ΗΠΑ, από
τουρκικής πλευράς συμμετείχαν ο Ερντογάν, ο Νταβούτογλου και ο διοικητής
της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στην ιστορία των
συναντήσεων κορυφής ΗΠΑ - Τουρκίας.
Αν και δεν είναι του παρόντος, στον αντίποδα της αναβάθμισης του
ρόλου της ΜΙΤ καλούμε τους αναγνώστες μας και τους διοικούντες τη χώρα
να αναλογιστούν την απαξία στην οποία έχει οδηγηθεί χρόνια τώρα η Εθνική
Υπηρεσία Πληροφοριών, η αξία και η αξιοπιστία της οποίας θυσιάστηκε,
μεταξύ άλλων, και για μικροπολιτικούς λόγους, με την καθιέρωση της
συνδιοίκησης από κομματικούς παράγοντες και συνδικαλιστές!
Για να καταλήξουμε στα συμπεράσματα της επίσκεψης, είναι απαραίτητο
να σκιαγραφήσουμε τη γεωπολιτική κατάσταση, που κατέστησε επιβεβλημένη
την επίσκεψη Ερντογάν στις ΗΠΑ.
Στην περιοχή που παρεμβάλλεται μεταξύ του Ιράν, της Αραβικής
Χερσονήσου και των ακτών της Ανατολικής Μεσογείου η Τεχεράνη ασκεί
σημαντική επιρροή, με κύριο όπλο το σιιτικό ισλαμικό δόγμα. Η επιρροή
αυτή αποτελεί σοβαρή στρατηγικού χαρακτήρα απειλή όχι μόνο για το
Ισραήλ, αλλά και για τα κράτη της Αραβικής Χερσονήσου, καθώς και για τα
συμφέροντα των ΗΠΑ και της Αγγλίας.
Επειδή, λοιπόν, η εμπειρία από την εμπλοκή σε πολεμικές επιχειρήσεις
σε μουσουλμανικές χώρες (βλ. Αφγανιστάν, Ιράκ) είναι πικρή, βρίσκεται σε
εξέλιξη σχέδιο αντιμετώπισης αυτού του στρατηγικού προβλήματος με
αντι-όπλο το σουνιτικό Ισλάμ!
Στο σχέδιο αυτό κομβικός θα είναι ο ρόλος της Τουρκίας, η οποία είναι
η μόνη χώρα της περιοχής που είναι ενσωματωμένη στους δυτικούς θεσμούς
(ΝΑΤΟ, Συμβούλιο της Ευρώπης κ.λπ.), είναι σουνιτική (ποσοστό 75%-80%)
και διαθέτει αξιόλογο στρατό σε σχέση με τις γειτονικές χώρες-στόχους.
Θα επιδιωχθεί λοιπόν να δημιουργηθεί ένα σουνιτικό μπλοκ στην
περιοχή, με επίκεντρο την Τουρκία, στο οποίο θα συμμετέχουν οι Κούρδοι,
οι σουνίτες του Ιράκ, η Ιορδανία, οι σουνίτες της Συρίας και του
Λιβάνου, για να αποδυναμώσει και σταδιακά να αποκόψει το Ιράν από το
Νότιο Ιράκ, τη Συρία και τον Λίβανο.
Δηλαδή, με απλά λόγια, σχεδιάζεται ένας θρησκευτικός πόλεμος
διαρκείας ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, έχει αρχίσει ένας τέτοιος
πόλεμος στη Συρία, ο οποίος, σε συνδυασμό με το Κουρδικό,
χρησιμοποιείται και ως μέσο πίεσης προς την Τουρκία, για να πειστεί να
παίξει τον ρόλο του «πρωταγωνιστή» στο σχέδιο αυτό.
Ο στόχος λοιπόν του ταξιδιού είναι να πειστεί η Τουρκία να εμπλακεί
σ’ αυτό το σχέδιο και να κανονιστούν όσο το δυνατόν οι πρακτικές
λεπτομέρειες που απορρέουν από την εφαρμογή του.
Αναφέραμε πιο πάνω ότι ως μέσο πίεσης -μαστίγιο- χρησιμοποιήθηκε το
Κουρδικό και ο «βάλτος» της Συρίας. Υπάρχουν όμως και τα ανταλλάγματα,
το καρότο της παροιμίας. Τα πρώτα ανταλλάγματα ήταν η συγγνώμη του
Ισραήλ και μερίδιο από τα πετρέλαια του Νότιου Κουρδιστάν. Θα πρέπει να
περιμένουμε να δούμε ποια είναι τα ανταλλάγματα που ζητεί η Τουρκία από
τις ΗΠΑ για την Κύπρο, το Αιγαίο και τη Θράκη, και πόσο είναι σε θέση να
αντισταθεί μια ούτως ή άλλως αδύναμη Κύπρος και μια Ελλάδα που παλεύει
να αποφύγει τη χρεοκοπία και δεν μπορεί να…εξασφαλίσει ένα ραντεβού του
πρωθυπουργού της με τον Ομπάμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου