Ο ανταρτοπόλεμος μεταξύ του τουρκικού κράτους και του Εργατικού
Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) χρονολογείται από το 1984.
Οσες φορές η
κυβέρνηση έχει θεωρήσει ότι βρίσκεται κοντά σε ολοκληρωτική στρατιωτική
νίκη, βλέπει το PKK να επιβιώνει.
Ο ηγέτης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν
κρατείται στις τουρκικές φυλακές από το 1999, όμως το PKK παραμένει η
κυρίαρχη πολιτική δύναμη μεταξύ των Κούρδων της Τουρκίας, οι οποίοι
υπολογίζονται σε περίπου 14 εκατομμύρια, δηλαδή στο 18% του πληθυσμού
της Τουρκίας.
Το PKK είναι μια οργάνωση με αυστηρή πειθαρχία και με τα
στρατηγεία του βαθιά μέσα στα απρόσιτα βουνά Καντίλ του ιρακινού
Κουρδιστάν κοντά στα σύνορα με το Ιράν. Στις κουρδικές περιοχές εντός
της Νοτιοανατολικής Τουρκίας πραγματοποιεί συχνά ένοπλες επιθέσεις, ενώ
ταυτόχρονα δραστηριοποιείται και μέσω διαφόρων πολιτικών και
πολιτιστικών οργανώσεων βιτρίνας. Εχει μεγάλη επιρροή στους Κούρδους της
διασποράς, οι οποίοι ζουν κυρίως στη Δυτική Ευρώπη.
Η πιο έντονη
φάση του αντάρτικου του PKK, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις
αρχές της δεκαετίας του 1990, τελικά απέτυχε, αφήνοντας πίσω του περίπου
40.000 νεκρούς κυρίως Κούρδους. Ολόκληρα χωριά Κούρδων στη
Νοτιοανατολική Τουρκία ισοπεδώθηκαν από τον τουρκικό στρατό και πολλοί
Κούρδοι αναγκάστηκαν να διαφύγουν στο Ντιγιαρμπακίρ και σε άλλες πόλεις
της περιοχής. Η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει κάνει ποτέ αρκετές
παραχωρήσεις, ούτως ώστε να μειώσει την υποστήριξη του PKK. Τα τελευταία
χρόνια, μάλιστα, το PKK έχει αυξήσει τη δύναμη του εξαιτίας της
αδιαλλαξίας της τουρκικής κυβέρνησης.
Στο παρελθόν συνομιλίες σαν αυτές που έχουν
ξεκινήσει μεταξύ του Οτσαλάν και της τουρκικής κυβέρνησης έχουν απλώς
δημιουργήσει ελπίδες, οι οποίες ποτέ δεν υλοποιούνται. Ο Ερντογάν και το
κόμμα του ίσως αισθάνονται ότι έχουν κυριαρχήσει στην τουρκική πολιτική
χωρίς να κάνουν παραχωρήσεις στους Κούρδους και ότι δεν υπάρχει κανένας
λόγος να το κάνουν αυτό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου