Του Ν. ΜΕΛΕΤΗ
Το αυριανό δημοψήφισμα αποτελεί ένα κρίσιμο τεστ για τον Ταγίπ Ερντογάν, στην προσπάθειά του να εκτοπίσει από την πυραμίδα εξουσίας το κοσμικό στρατιωτικοπολιτικό κατεστημένο και να καλύψει το κενό ο ίδιος και το ισλαμικό κόμμα του, ΑΚΡ.
Οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες καλούνται να εγκρίνουν οι Τούρκοι πολίτες, καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό τις προϋποθέσεις που έχει θέσει η ΕΕ. Δεν πρέπει, όμως, να υποβαθμίζεται η ανησυχία ότι το μεταρρυθμιστικό πακέτο δεν αντιμετωπίζει το πιο σημαντικό πρόβλημα της χώρας, το Κουρδικό, αλλά και η κριτική από την κοσμική ελίτ της χώρας ότι με τις προτάσεις για το δικαστικό σύστημα ο κ. Ερντογάν επιχειρεί να διασφαλίσει ότι η εξουσία του δεν θα υπόκειται σε κανένα έλεγχο, ούτε καν δικαστικό.
Συνεπώς θα είναι πλέον απερίσπαστος να εφαρμόσει την ισλαμική ατζέντα του, η οποία -όπως όλα δείχνουν- κρύβεται πίσω από τη νεοθωμανική αντίληψη για την υπόσταση και τον διεθνή ρόλο της Τουρκίας.
Το αυριανό δημοψήφισμα έχει, όμως, και άλλη διάσταση. Η Τουρκία απαλλάσσεται από τη σταθερή πίεση της Ε.Ε. για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και τυπικά τουλάχιστον κάνει ένα σημαντικό βήμα για την εκπλήρωση των κριτηρίων της Κοπεγχάγης.
Μετά το δημοψήφισμα θα επανέλθει η πίεση σε Λευκωσία και Αθήνα για άρση των «περιττών εμποδίων» στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας με το γνωστό επιχείρημα ότι δεν πρέπει να διακοπεί το μεταρρυθμιστικό εγχείρημα στη γειτονική χωρα.
Υπάρχει, όμως, κάτι ακόμη: με την πλήρη επικράτησή του, ο κ. Ερντογάν χάνει και το τελευταίο άλλοθι που προέβαλλε για να δικαιολογήσει την έλλειψη κινήσεων καλής θέλησης προς την Ελλάδα και την Κύπρο.
Δεν θα υπάρχουν πια οι «κακοί» στρατηγοί και ο «καλός» Ερντογαν. Και τότε θα πρέπει να πάρουν τις αποφάσεις τους και οι δικές μας ηγεσίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου