Το πρότυπο του πολίτη για το Κράτος - Νταβατζή

Γράφει ο ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ

Δεν καπνίζω. Πίνω ελάχιστα. Και δεν τζογάρω. Δεν με αφορούν προσωπικά όσα συμβαίνουν γύρω, με το ίδιο το κράτος να συμπεριφέρεται κανονικά ως «νταβατζής» που βγάζει μεροκάματο από τις εξαρτήσεις των πολιτών του.  

Σκέφτομαι, όμως, τι μπορεί να σου συμβεί αν είσαι ένας άνθρωπος που κάνει όλα τα παραπάνω, δηλαδή πίνει, καπνίζει και τζογάρει. Το κράτος σού απαγορεύει το τσιγάρο, αλλά σου προσφέρει περισσότερο τζόγο. Δεν σε αποτρέπει από το να πίνεις, αλλά σου προσθέτει περισσότερους φόρους. Επίσης δεν σου επιτρέπει να προσφύγεις στα άλλα ναρκωτικά (μόνο νικοτίνη και αλκοόλ) μήπως και βρεις την ηρεμία σου. 

Και φαντάσου τώρα να είσαι επιρρεπής στον τζόγο και μανιώδης καπνιστής. Να ρίχνεις τα κέρματα στο μηχάνημα και να βγαίνεις έξω για να καπνίσεις με το ποτό στο χέρι. Είσαι ακριβώς το πρότυπο πολίτη που αναζητεί αυτό το κράτος.  

Ένα πρεζάκι που πληρώνει φόρους. 

Θυμάμαι ότι την εποχή που ζούσαν ακόμα οι ιδέες τα κράτη προσπαθούσαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να επιβάλλουν κάποια πρότυπα συμπεριφοράς. Η Σοβιετία, για παράδειγμα, τύπωνε αφίσες με χαμογελαστούς εργάτες και ευτυχισμένες αγρότισσες, που παρέμεναν ελκυστικές παρά την πλήρη αποχή τους από την αποτρίχωση. Η Δύση περνούσε τα αντίστοιχα μηνύματα μέσα από τις διαφημίσεις των τραπεζών: Το πρότυπο ήταν ο οικογενειάρχης που δημιουργεί. Ο υγιής οικογενειάρχης. Μέχρι που έχεις μπροστά σου το ελληνικό κράτος στην περίοδο της κρίσης...

Τι σου λέει το κράτος; Πάρε ναρκωτικά, αλλά αυτά από τα οποία κερδίζω κι εγώ. Εθίσου στον τζόγο, μήπως επιβιώσω κι εγώ από τις εξαρτήσεις σου. 

Αν το ελληνικό κράτος έκανε αφίσα με το πρότυπο του πολίτη, τι θα έδειχνε; Έναν τύπο με τσιγάρο στο στόμα, ποτήρια στο ένα χέρι και ζάρια στο άλλο. Αυτός είναι ο καλός έλληνας πολίτης, ο πατριώτης που συμβάλλει στην υπέρβαση της κρίσης. Και όλα αυτά από μια κυβέρνηση που, υποτίθεται, κομίζει ηθική και αξίες. 

 Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με έναν από τους τύπους που δούλεψαν αρκετά επάνω στο νομοσχέδιο για τα φρουτάκια και τον τζόγο. Ήταν από τους ανθρώπους που έδωσαν κάποιες συμβουλές και προσπάθησαν να προβλέψουν την εικόνα που θα δημιουργηθεί. Μου είπε μετά βεβαιότητας ότι τα φρουτάκια θα εμφανιστούν και στα βενζινάδικα, ειδικά σε μια μεγάλη αλυσίδα. Είναι επίσης πιθανό να εμφανιστούν και σε σούπερ μάρκετ. Ασφαλώς θα βρίσκονται και περιφερειακά των σχολείων. Το θέμα είναι πότε θα μπουν και μέσα στο σχολείο, να δίνεις στο παιδί χαρτζιλίκι και για να τζογάρει.  

Υποθέτω πως μέχρι σήμερα τα τεχνικά θα έχουν γίνει γνωστά από εδώ και από εκεί. Επίσης είναι μάλλον απίθανο το θέμα να απασχολήσει εντόνως τα τηλεοπτικά δίκτυα αφού στο μικρό μας χωριό οι κλωστές είναι κοντές και όλοι συνδέονται μεταξύ τους. Είναι δηλαδή αυτονόητο ότι και τα media θα τσιμπήσουν το τυράκι τους, κατά προτίμηση ροκφόρ, διότι ο τζόγος γεννά τον μύκητα που δίνει την ξεχωριστή γεύση.