"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Κύριε υπουργέ μου, που θα βρούμε το "μοντέλο"?

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΖΑΡΙΔΗ

Κύριε υπουργέ μου, αξιαγάπητε και πολυπουργεύοντα, μπήκαμε στο φθινόπωρο και το όμορφο καλοκαίρι, αυτό τέλος πάντων το όσο «όμορφο» μας άφησαν να το περάσουμε οι «τροϊκανοί» μας κηδεμόνες, έφτασε στο τέρμα του θερινού μας χαλαρώματος. Καιρός να σοβαρευτούμε λιγάκι, αν και εσείς συμφωνείτε.

Αντιγράφω λοιπόν, από αξιόπιστη εφημερίδα, τη δήλωση σας, όπως την κάνατε στο Κανάλι 1 του Πειραιά, σχετικά με την εκλογή του νέου προέδρου της ΕΡΤ αλλά και των λοιπών προβλημάτων που την απασχολούν και που τη λύση τους αναμένουν από το χέρι σας.

Είπατε λοιπόν ότι «σκοπός της κυβέρνησης είναι η ΕΡΤ να μην είναι κυβερνητικό κανάλι» και ότι «το έχετε αποδείξει αυτό πέρα από οτιδήποτε άλλο» και ότι «δεν στοχεύετε να κάνετε την ΕΡΤ κανάλι κυβερνητικό».

Ομολογώ ότι αυτό το «μη κυβερνητικό κανάλι» δεν το κατάλαβα όσο και αν εθαύμασα την πρωτοτυπία του και που σε περίπτωση που θα το πραγματοποιήσετε, θα έχετε ξεπεράσει και την αξιοπιστία του BBC, για να μην πω έστω και της RAI που χρόνια παλεύει να πείσει τους καλούς μας γείτονες ότι είναι «υπεράνω κρατικών θέσεων» και Μπερλουσκονικών συμφερόντων. 

Και ας πούμε ότι θα προχωρήσετε σ' αυτήν την παγκόσμια καινοτομία που, ενώ θα είναι κρατικοδίαιτη, θα μπορεί να διατηρεί και την ανεξαρτησία της, χωρίς να ανέχεται μύγα στο σπαθί της, έτσι ώστε να μπορεί σε πλήρη ισοτιμία ο καθένας να διατυπώνει την άποψή του ελεύθερα, μέχρι και σε σημείο απόλυτα αντιπολιτευτικό.

Απορία μου πρώτη λοιπόν: Αυτόν τον τηλεοπτικό ηγέτη ΠΟΙΟΣ θα τον επιλέγει κάθε φορά; Έτσι ώστε και ανεξάρτητος να είναι και αποδεσμευμένος από κάθε κυβερνητική και κομματική εξάρτηση και αλώβητος από προσωπικά συμφέροντα; Αυτόν, τέλος πάντων, τον ΑΝΘΡΩΠΟ ποιος θα τον ανακαλύπτει και θα του δίνει το τηλεοπτικό πηδάλιο με το απόλυτο δικαίωμα των αποφάσεων, χωρίς να πρέπει να δίνει λογαριασμό για τις αποφάσεις του και τις επιλογές του, διότι αυτό θα πει «μη κυβερνητικό κανάλι».

Ας πούμε λοιπόν, για να σας βοηθήσω με τις μικρές μου δυνάμεις, ότι θα γίνεται κάθε φορά μια διακομματική επιτροπή, με πολιτικούς και πολιτιστικούς εκπροσώπους, που με απόλυτη συμφωνία θα τον διαλέγουν. Και επ' αυτού αν συμβεί έστω και μια φορά, περίπου σαν το θαύμα εν Κανά, αυτή η διακομματική επιτροπή να συμφωνήσει, εμένα να μου τρυπήσετε τη μύτη, αξιαγάπητε κύριε υπουργέ μου, να μου περάσετε χαλκά και να αναλάβει κάποιος γύφτος να με περιφέρει ως Μάρκο στους δρόμους!

Και πάμε και στα άλλα που είπατε στο Κανάλι 1 του Πειραιά, αντιγράφοντας πάντα κατά γράμμα: «Ήταν τεράστιο λάθος στρατηγικής να προσπαθήσει η ΕΡΤ να κάνει το εμπορικό κανάλι για να ανταγωνιστεί τους ιδιωτικούς σταθμούς».

Δηλαδή, επειδή τώρα περάσαμε στο κεφάλαιο της κριτικής, ποιο ήταν αυτό το «τεράστιο λάθος»; Το ότι προσπάθησε να ανεβάσει τις ακροαματικότητες βάζοντας στο πρόγραμμα και μερικά ψυχαγωγικά πρόγραμμα ή εν πάση περιπτώσει αυτά που τραβάνε το ενδιαφέρον του «κοσμάκη»; Και χρησιμοποιώ τον ορισμό του «κοσμάκη» επειδή διακρίνω την προτίμησή σας για θεατές που να ανήκουν στις υψηλότερες βαθμίδες της διανόησης, όχι ότι είναι κακό, αλλά να μην ξεχνάμε ότι και οι «κοσμάκηδες» είναι και αυτοί πελάτες που κάθε μήνα καταθέτουν τα ευρουλάκια τους στη ΔΕΗ για να πληρώνονται μέχρι και τα πλουσιοπάροχα «μπόνους» των εργαζομένων.

Να μην έχει λοιπόν και ο «κοσμάκης» τις προτιμήσεις του; Όπως και το BBC δεν παραλείπει μέσα στον σοβαρό του προγραμματισμό να περιλαμβάνει και τη Γιουροβίζιον, όπως παλαιότερα φιλοξενούσε και τις μπαλαφάρες του Μπένι Χιλ, αν τις έχετε ακουστά. Και δεν νομίζω ότι αυτό αποτελεί κακή «ανταγωνιστικότητα» με τα άλλα εμπορικά κανάλια, από τη στιγμή που η πανοραμική ματιά επί των πάντων αποτελεί θεμελιακό κανόνα για το τηλεοπτικό θέαμα, την ενημέρωση, την ψυχαγωγία και την απαραίτητη κουλτούρα.

Διαφορετικά ένα κανάλι χωρίς το «αλατοπίπερό» του θα έμοιαζε σαν τη γυναίκα που σου ζητάει να ξαπλώσεις μαζί της, χωρίς να έχει φροντίσει και τα απαραίτητα προκλητικά στοιχεία που θα σου ανάψουν τα ενδιαφέροντα. Ένα κάποιο αρωματάκι για να φύγει από επάνω της η «κουζινίλα» και που εδώ που τα λέμε η «κουζινίλα» αποτελούσε και παραμένει ένα από τα τρωτά της κρατικής.

Και πάμε και στο άλλο, πάντα αντιγράφοντας τα δικά σας λεχθέντα, όταν καταλογίσατε «ευθύνες στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και στη διοίκηση που όρισε στην ΕΡΤ για τη δυσμενή θέση στην οποία περιήλθε η κρατική ραδιοτηλεόραση το προηγούμενο διάστημα».

Εδώ ειδικά, κύριε υπουργέ μου, για τις αυστηρές εκτιμήσεις σας και τις απαξιωτικές αποφάσεις σας, όπως άλλωστε κάνατε και με την κατάργηση του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι μόνο η νεότερη ηλικία σας και πιθανόν και η απουσία σας στο εξωτερικό, δεν σας επιτρέψανε να θυμάστε ότι στα 36 χρόνια της μεταπολίτευσης, η ΕΡΤ λειτούργησε με τις επιλογές και των δύο ηγετικών κομμάτων και μάλιστα σε αναλογία σημαντικά μεγαλύτερη του ΠΑΣΟΚ. Και πάνω σ' αυτό, χωρίς καμιά διάθεση απαλλαγής ευθυνών για τη ΝΔ, ότι τα ίδια σημεία και τέρατα είχαν διαπράξει οι διορισμένες και από το ΠΑΣΟΚ τηλεοπτικές ηγεσίες. Μήπως θέλετε να τις θυμηθούμε, αλλά γιατί τώρα να ξύνουμε παλιές πληγές;

Δεν έχετε όμως παρά να ρωτήσετε όσους θυμούνται -και δεν είμαστε λίγοι- για να επιβεβαιωθεί του λόγου το αληθές. Όχι ότι δεν έχουν περάσει άξιοι άνθρωποι και των δύο παρατάξεων, εξυπηρετώντας βέβαια και πάντα το κομματικό συμφέρον, αλλά όχι και να λησμονούμε και τους κατά καιρούς υπευθύνους.

Το κακό για την ώρα είναι το ότι κλείνουμε σε λίγο 10 μήνες και ακόμα δεν μας έχετε πληροφορήσει για το τι κρύβει αυτή η περίφημη κυβερνητική ατζέντα, που κι αυτή την αναφέρατε. Εκτός αν πρέπει να εφοδιαστούμε εγκαίρως με μικρά καλάθια για να μη μας περιμένουν νέες απογοητεύσεις. 

Καλό φθινόπωρο, κύριε υπουργέ μου, και άραγε μας διαβάζετε καμιά φορά ή άδικα χαλάμε την ώρα μας; Και πάντα με την παρηγορά ότι τα γραπτά μένουν. 

Υγιαίνετε.
Γιώργος Λαζαρίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια: