Του Γιώργου Κράλογλου
Όταν η στάση πληρωμών του δημοσίου στο εσωτερικό της χώρας «βγάζει μάτι» μόνο με αναφορά στη γνωστή ελληνική ιδιαιτερότητα, για να μην πούμε προχειρότητα, μπορεί να δικαιολογηθεί η αντιφατική έως ακατανόητη πολιτική επενδύσεων που επωμίσθηκε ο, κατά τα άλλα, ρεαλιστής υπουργός Επικρατείας κ. Χαρ. Παμπούκης. Αυριανό θύμα, του εμφανούς αδιεξόδου της κυβέρνησης στην υπόθεση της ανάπτυξης.
Γιατί ο κ. Παμπούκης ανέλαβε να συντονίσει ένα είδος επιθετικής επενδυτικής πολιτικής προσφέροντας ευκαιρίες και κίνητρα στους νέους επενδυτές όταν, από το άλλο χέρι, το ελληνικό δημόσιο εφαρμόζει συστηματική τακτική στάσης πληρωμών σε όλες σχεδόν τις υποχρεώσεις του έναντι όλων των επενδυτών!!!
Το ελληνικό δημόσιο δεν έχει αυτή τη στιγμή στον κορβανά του ούτε μέρος από τα ποσά που χρειάζεται για να επιστρέψει τον ΦΠΑ σε επιχειρήσεις που το δικαιούνται. Το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί και δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του σε εταιρίες που ανέλαβαν εργολαβίες για τεχνικά και άλλα έργα. Το υπουργείο Οικονομικών αδυνατεί να καταβάλει τις επιδοτήσεις που οφείλει σε επιχειρήσεις που έκαναν επενδύσεις μέσω των προγραμμάτων του ΚΠΣ. Αδυνατεί ακόμη να εξοφλήσει τα οφειλόμενα σε επιχειρήσεις που δικαιούνται επιδότηση εργασίας. Δεν καταβάλει ακόμη τα όσα οφείλει από προμήθειες και από έργα συγχρηματοδότησεις με τον ιδιωτικό τομέα γιατί απλούστατα δεν έχει τα χρήματα αυτά. Το ελληνικό κράτος δεν πληρώνει ακόμη τις υποχρεώσεις του σε επιστροφές φόρων και σε οφειλόμενα από φορολογικούς διακανονισμούς γιατί επίσης δεν έχει το Ταμείο του τα χρήματα αυτά.
Δεν υπάρχουν ακόμη χρήματα να πληρωθούν συμβασιούχοι, εργαζόμενοι σε κρατικά νοσοκομεία, προμηθευτές φαρμάκων σε κρατικά νοσοκομεία, συνταξιούχοι του δημοσίου που δικαιούνται εφ άπαξ και θα το πάρουν μετά από 5-6 χρόνια.
Ο δημόσιος κορβανάς δεν έχει ακόμη τη δυνατότητα να καλύψει τα δάνεια και τις επιδοτήσεις τις οποίες έχει εγγυηθεί. Είναι αδύνατον ακόμη να δώσει κεφάλαια για να καλυφθούν οι ανάγκες σε Τραπεζικούς και πιστωτικούς Οργανισμούς που ελέγχει.
Το κράτος εξηγεί ότι δεν έχει, ούτε πρόκειται να έχει, πόρους για να καλύψει και τη μικρότερη ανάγκη ασφαλιστικών Ταμείων έξω από όσα έχουν προγραμματιστεί.
Και ενώ στο εσωτερικό της χώρας έχουμε εμφανέστατη ήδη στάση πληρωμών. Ενώ τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου χαρακτηρίζονται σκουπίδια από τις ξένες αγορές, αναζητούμε επενδυτές να αξιοποιήσουν τις επενδυτικές ευκαιρίες που δήθεν θα διασφαλίσει η νέα αναπτυξιακή νομοθεσία. Ευκαιρίες που θα προκύψουν, λέει, από τα προγράμματα που θα εφαρμόσει το υπουργείο Ανάπτυξης σε συνεργασία με τις Τράπεζες.
Που λοιπόν θα βρει τα κεφάλαια ο κ. Παμπούκης να καλύψει τις επιδοτήσεις που θα δικαιούνται οι επενδυτές ώστε να καταστήσει αξιόπιστη (μετά από πολλά χρόνια) η ελληνική επενδυτική πολιτική;
Πού θα βρει τα κεφάλαια να χρηματοδοτήσει τις επενδύσεις έστω και με αναγκαία έργα υποδομής που έχει ανάγκη η χώρα όσο το υπουργείο Οικονομικών συντηρεί αναγκαστικά την στάση πληρωμών;
Πως θα δικαιολογήσει τα χρωστούμενα σε δεκάδες επιχειρήσεις και επενδυτές που κρατούν ακόμη με τα δόντια τις επιχειρήσεις τους όταν εκταμιεύει (αν βρει να εκταμιεύσει) πόρους για να καλύψει επιδοτήσεις σε νέες επενδύσεις και νέους επενδυτές;
Ξεπερνάει λοιπόν κάθε όριο αντίφασης η επενδυτική πολιτική που επικαλείται η κυβέρνηση ως νέο ορίζοντα της οικονομικής της πολιτικής μέσα στην κρίση.
Αντίθετα από αυτά τα απραγματοποίητα όνειρα που σερβίρει και στην αγορά και στους εργαζόμενους και ανέργους ο κ. Παπανδρέου θα ήταν προτιμότερο να δει κατάματα την πραγματικότητα.
Να δει τι συμβαίνει σήμερα στη βιομηχανική αγορά και τι συμβαίνει με την ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας που έφθασε κάτω από την Ονδούρα και την Μποτσουάνα ώστε να προσπαθήσει να διορθώσει ότι μπορεί. Και να πως.
Να δώσει την ευκαιρία στις επιχειρήσεις που ακόμη λειτουργούν να διορθώσουν τη ρευστότητά τους καλύπτοντας τις υποχρεώσεις του δημοσίου σε οφειλές. Εάν όντως ο κρατικός κορβανάς είναι εντελώς άδειος ας κάνει το απλούστατο που του προτάθηκε και στο γραφείο του και σε ιδιαίτερες συναντήσεις του με επιχειρηματίες. Να συμψηφίσει τα χρέη των επιχειρήσεων προς το δημόσιο με τις οφειλές των ίδιων επιχειρήσεων προς κάθε δημόσιο Ταμείο. Ακόμη και προς τα Ταμεία της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Και όταν κινηθεί η οικονομία με τον παραγωγικό δυναμικό που διαθέτει τότε ας καλέσει και τους επενδυτές να αξιοποιήσουν τις επενδυτικές ευκαιρίες που θα προσφέρει ο αναπτυξιακός νόμος ο οποίος ακόμη «μαγειρεύεται» και θα «μαγειρεύεται» όσο η κυβέρνηση δεν αλλάζει νοοτροπία αλλά μόνο πρόσωπα.
Όλα αυτά ασφαλώς και δεν σημαίνουν ότι δεν θα δεχόμαστε τους νέους επενδυτές. Σημαίνουν όμως ότι πρέπει να τους υποδεχόμαστε μέσα σε ένα περιβάλλον που θα μπορούν να συμβιώσουν με άλλες υγιείς επιχειρήσεις της οικονομίας μας. Έγκαιρα όμως. Πριν φθάσουν όλες οι λειτουργούσες (ακόμη) επιχειρήσεις στα εκτός ελέγχου όρια και θεωρήσουν ως μονόδρομο επίλυσης των προβλημάτων τους τη Βουλγαρία, την Αλβανία, την Τουρκία και τα Σκόπια.
Γείτονες με τους οποίους ήδη φλερτάρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου