Δεν έχουν ιδέα

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

Μόνον οι αφελείς πιστεύουν ότι η οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα αποσκοπεί στη σωτηρία της χώρας.

Πρώτον διότι δεν πρόκειται για βοήθεια αλλά για δανεισμό. Και μάλιστα με το ιδιαιτέρως υψηλό επιτόκιο 5% από την Ευρώπη και το αρκετά πιο φυσιολογικό 3,5% από το ΔΝΤ.

Δεύτερον, και κυριότερο, διότι ο δανεισμός συνοδεύεται από σύμβαση, το περίφημο Μνημόνιο, που συμβάλλει στην ύφεση αντί για την ανάπτυξη και οδηγεί προς την καταστροφή αντί να διασφαλίζει τη σωτηρία.

Τι προσπαθούν λοιπόν να σώσουν οι Ευρωπαίοι, αν όχι την Ελλάδα, δηλαδή μία χώρα-μέλος της Ε.Ε.; Η απάντηση είναι τόσο τετριμμένη που μπορεί να φανεί απλοϊκή: τα λεφτά τους.

Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να αποπληρώνει το δυσβάστακτο χρέος της. Δανειστές της είναι κυρίως γαλλικές και γερμανικές τράπεζες. Και εδώ υπεισέρχεται ο άγραφος νόμος της τοκογλυφίας που υπαγορεύει ότι δεν εξοντώνεις τον οφειλέτη σου. Ετσι η χώρα μας ανανέωνε τον δανεισμό της προκειμένου να εξυπηρετήσει παλαιότερα χρέη. Ως μη παραγωγική χώρα, η Ελλάδα, και με ελλειμματικούς προϋπολογισμούς, επιβάρυνε το δημόσιο χρέος με νέο δανεισμό, προκειμένου να πληρώνει τους τόκους παλαιών χρεών. Ετσι προοδευτικά αυξανόταν το χρέος, αυξανόταν το κόστος εξυπηρέτησής του και μοιραία διευρύνονταν τα ελλείμματα.

Σκοπός των τραπεζών είναι να δανείζουν. Ετσι ζουν και αναπτύσσονται. Τους δανειστές μας δεν τους ενδιαφέρει να πάρουν πίσω τα κεφάλαιά τους, όσο το να εξακολουθούν να εισπράττουν τους τόκους των δανείων. Καλύτερος πελάτης τους είναι εκείνος που θα αναγκαστεί να δανείζεται επ' άπειρον, διατηρώντας όμως το χρέος του διαχειρίσιμο. Γι' αυτό δεν δίσταζαν να μας προσφέρουν νέα δάνεια, αφού θα κέρδιζαν από την πληρωμή παλαιών και νέων τόκων. Οπως είπαμε, οι δανειστές δεν θέλουν τον οφειλέτη σκοτωμένο. Απλώς δεν τον θέλουν τόσο φτωχό που να μην μπορεί να πληρώνει τόκους και δεν τον επιθυμούν τόσο πλούσιο ώστε να μη χρειάζεται να δανείζεται. Τόσο απλά.

Τι συνέβη λοιπόν; Η Ελλάδα φτώχυνε κάτω του επιτρεπτού για τους δανειστές της ορίου. Η αγορά έπαψε να δανείζει την Ελλάδα, φοβούμενη ότι δεν θα εισπράττει πλέον τόκους. Στην ουσία, η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει από την ανοιξη. Τα περί κερδοσκόπων είναι μπούρδες. Οι κερδοσκόποι δεν προκαλούν τη χρεοκοπία. Απλώς κοιτάζουν να επωφεληθούν από κάτι για το οποίο εμείς ευθυνόμαστε.

Και εδώ υπεισέρχεται η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και λέει: δεν το σκοτώνουμε το ζωντανό. Το διατηρούμε στη ζωή, με τεχνητό σύστημα υποστήριξης, ίσα ίσα για να εξακολουθούμε να το αρμέγουμε. Αυτό ήταν το πακέτο σωτηρίας των 110 δισ. για το οποίο σεμνύνεται ο πρωθυπουργός: τεχνητή καρδιά και μίζερη ζωή.

Οταν το σύστημα «παίρνω νέα δανεικά για να πληρώνω παλαιότερα χρέη» βραχυκυκλώσει, δηλαδή ο οφειλέτης πιάσει πάτο, αυτό που χρειάζεται είναι νέος δανεισμός και μία καλή ιδέα. 

Για τον δανεισμό φρόντισε ο Τρισέ, όχι βέβαια για το καλό μας, αλλά αυτό λίγο μας νοιάζει. 

Για την ιδέα, δυστυχώς, υποτίθεται ότι θα φροντίσει η ελληνική κυβέρνηση. Μία κυβέρνηση που δεν έχει ιδέα.