Με το διαφημιστικό του σποτ στη Μακρόνησο ο Στέφανος ο Κασσελάκης επιβεβαίωσε την πίστη μου σε αυτόν και την πεποίθησή μου, που πια είναι ακλόνητη, ότι (παρότι έχει να ανταγωνιστεί έναν καταδικασμένο που κυκλοφορεί ελεύθερος με αναστολή, έναν πλούσιο χομπίστα, έναν πασόκο και την Έφη «δεν μου είχε διασχίσει το μυαλό» Αχτσιόγλου) είναι ο καταλληλότερος να ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ και κατά συνέπεια της ελληνικής αριστεράς αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι, με διαφορά, το μεγαλύτερο κομμάτι της.
Ο σπουδαίος αυτός επιχειρηματίας, πολιτικός, ινφλουένσερ ή ό,τι τέλος πάντων είναι, κατόρθωσε μέσα σε 2 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα:
Να μετατρέψει τη Μακρόνησο σε σκηνικό διαφημιστικού σποτ προορισμένου να φιλοξενήσει έναν άκρατο ναρκισσισμό μπροστά στον οποίο ακόμα και ο Γιάνης «Παγόνι» Βαρουφάκης μοιάζει σοβαρός και μετρημένος.
Να επιβεβαιώσει ότι η αριστερά, ακόμα κι αυτή που θέλει να εμφανίζεται ως εκσυγχρονιστική, είναι στην πραγματικότητα κολλημένη στο παρελθόν όπως η πεταλίδα στον βράχο. Και όχι σε ένα οποιοδήποτε παρελθόν αλλά στο παρελθόν του εμφυλιοπολεμικού μίσους το οποίο μονίμως χρησιμοποιεί ως καύσιμο.
Να επιβεβαιώσει ότι η αριστερά δεν είναι αυθύπαρκτη αλλά μπορεί να υπάρξει μόνο ως το αντί- σε κάτι άλλο που καταφέρνει να είναι αυτόνομο (εδώ ως αντιδεξιά).
Να τιμήσει την μακρά παράδοση της αριστεράς στην εκμετάλλευση σπουδαίων νεκρών αφού για να διαφημίσει την υποψηφιότητά του αραδιάζει ονόματα ανθρώπων που δεν ζουν πια και δεν μπορούν να αμυνθούν απέναντι στην εκμετάλλευση του ονόματός τους.
Να αποδείξει πόσο άσχετο με την ιστορία είναι ένα μεγάλο κομμάτι της αριστεράς (και ένα ακόμα μεγαλύτερο του ΣΥΡΙΖΑ) αφού κατάφερε ταυτοχρόνως να μιλήσει για κράτος της δεξιάς στη Μακρόνησο και να υμνήσει τους αγώνες κομμουνιστών την ώρα που ως αφετηρία της εκστρατείας του διάλεξε τους τάφους των κεντρώων Βενιζέλων. Δηλαδή του βαριά αντικομμουνιστή Ελευθέριου και του γιου του Σοφοκλή, κατά την πρωθυπουργία του οποίου η Μακρόνησος ήταν σε πλήρη λειτουργία. (δεν αναφέρω καν ότι η Μακρόνησος έκλεισε επί πρωθυπουργίας Καραμανλή γιατί δεν θέλω να βραχυκυκλώσει κανένας σύντροφος και να το έχω βάρος στη συνείδησή μου).
Να γελοιοποιήσει έναν ναύαρχο μετατρέποντάς τον σε έναν απλό κομπάρσο στο ναρκισσιστικό του έπος. Αυτό, ως κατόρθωμα, δεν θα ήταν ιδιαιτέρως σημαντικό αν ο συγκεκριμένος ναύαρχος δεν έχει διατελέσει αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού και μετά Αρχηγός συνολικά των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, αν δεν σας έπεισα με το «και μπράβο τους» πριν από λίγες ημέρες νομίζω ότι αυτό το διαφημιστικό σποτ θα σας πείσει την Κυριακή να μπείτε στον μικρό κόπο να ψηφίσετε Στέφανο Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος και επιτυχίας ελπίζω το «Ο Στέφανος στη Μακρόνησο» να είναι...
το πρώτο από μια σειρά σποτ και να ακολουθήσουν τα:
«Ο Στέφανος στο Πολυτεχνείο»,
«Ο Στέφανος στη Βάρκιζα»,
«Ο Στέφανος στον Γράμμο και στο Βίτσι»,
«Ο Στέφανος στο Μελιγαλά»,
«Ο Στέφανος στο Λούνα Παρκ»,
«Ο Στέφανος στην Πόλη»,
«Ο Στέφανος στην Εξοχή» κ.λπ.
Και μπράβο του
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου