Του Γιώργου Κράλογλου
Όταν κεφαλαιοποιείς τους Έλληνες επιστήμονες εξωτερικού στη δική σου (εμετική) παιδεία, πως να μην πεις καινοτομία και τον πιτόγυρο... Εκεί βαδίζουμε.
Διαφημίζουμε (περί αυτού πρόκειται) ένα 4ήμερο (δυστυχώς και δημοσιογραφικά), τα 5-10 ψυχανώμαλα ρεμάλια που μόνο στην Ελλάδα και πουθενά αλλού στον πλανήτη (ειδικά στην Αφρική) δεν θα είχαν την άνεση να εκτονώσουν την ανωμαλία τους, αν δεν υπήρχαν (όπως αποδείχθηκε) τα ξέφραγα ελληνικά αχούρια, γνωστά και ως Πανεπιστήμια.
Και στην ελληνική Βουλή (μόνο στην ελληνική) αν ζητήσεις απελευθέρωση των ΑΕΙ από τον σκληρό κομματικό πυρήνα (με τα ειδικά φοιτητικά σώματα ασφαλείας, τα κοντάρια και τα σημαιάκια), θα σου κρεμάσουν κουδούνια. Δεν θα βρίσκεις ούτε κυβερνητικό βουλευτή, να παρακολουθήσει τη συζήτηση.
Ρωτήστε την αλητεία των Εξαρχείων της Στουρνάρη, της Πατησίων, των αχουριών στου Ζωγράφου, ποιο είναι το ποσοστό τους σε ψήφους, στη βάση των κομμάτων. Και ειδικά στα κομματικά δεκανίκια των κυβερνήσεων.
Κλείνουμε τα εστιατόρια και τα σουβλατζίδικα (πολύ σωστά, γιατί εκεί που φθάσαμε δεν είναι να παίζεις με την υγεία) και ετοιμάζουμε άλλους 250.000 νέους άνεργους (τόσους υπολογίζει η αγορά) που θα έχουν ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη να κινηθούν συγκοινωνιακά (για μεροκάματα, εδώ και εκεί), αλλά "χάθηκαν" τα σχέδια για άνοιγμα συγκοινωνιών και στον ιδιωτικό τομέα. Άνοιγμα, με ένταξη στο συγκοινωνιακό δυναμικό και ιδιωτικών λεωφορείων. Αυτών που κάθονται, λόγω πανδημίας.
Και στην ελληνική (μόνο στην ελληνική Βουλή) έτσι και τολμήσεις να μιλήσεις για ιδιωτική συγκοινωνία θα βουίξει ο κόσμος για να μη χαθεί, το μέγα κρατικό κομμάτι... που μαζί με τον έλεγχο μεταφορών και δρόμων, κουβαλάει στις κάλπες πάνω από 15% βέβαιες ψήφους.
Ρωτήστε και τους ταξιτζήδες που το παίζουν και πολιτικά και κομματικά... αλλά, ταυτόχρονα, ξεκαρδίζονται στα γέλια με την κατάντια.
Αφήνουμε να μουχλιάζουν στα συρτάρια υπουργείων και υπηρεσιών της Περιφέρειας υποθέσεις επιχειρηματικών δράσεων (ψάξτε με προσοχή τι συμβαίνει στην Αττική και ειδικά στην Ελευσίνα, στον Ελαιώνα, στον Ασπρόπυργο, στον Πειραιά και κοντά σε περιφερειακές οδούς) "...γιατί τώρα με τον Covid -19 και τις δυσκολίες στις επαφές αδυνατούμε να κάνουμε διεκπεραιώσεις...", (απολογούνται οι κρατικοί υπάλληλοι).
Κανείς όμως δεν τολμάει να πάρει τις αρμοδιότητες αυτές από το κράτος και να τις παραδώσει σε διαπιστευμένες ιδιωτικές Εταιρείες ανοίγοντας νέο επαγγελματικό και επιχειρησιακό χώρο στην οικονομία, με υπολογίσιμες θέσεις εργασίας για άνεργους πτυχιούχους. Αυτούς που σήμερα μοιράζουν πίτσες.
Και στην ελληνική Βουλή (μόνο στην ελληνική Βουλή) ή θα σφυρίζουν αδιάφορα ή θα απουσιάζουν (σκόπιμα) έτσι και φέρεις θέμα συρρίκνωσης των αρμοδιοτήτων του κράτους. Τουλάχιστον εκεί που δεν τα καταφέρνουν ψηφιακά.
"Εμείς δεν είμαστε κομπιουτεράδες... είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι...", απαντούν οι κρατικοί υπάλληλοι στα υπομνήματα Οργανώσεων για αλλαγές στη Διοίκηση και συνεργασία της με τον ιδιωτικό τομέα. Γνωρίζουν βέβαια πως η καρέκλα τους δεν είναι απλά μόνιμη. Είναι τσιμεντένια και παντός καιρού..., με το 20-30% που προσφέρουν για να ανεβάσουν ή να κατεβάσουν κυβερνήσεις.
Ρωτήστε και την ΑΔΕΔΥ, πώς συμβαίνει, διαχρονικά στη μεταπολίτευση ως τα σήμερα και απεργούν όχι μόνο για δικά τους δικαιώματα αλλά και για την καταπίεση των λαών όλου του πλανήτη. Δεν φοβούνται μήπως χάσουν την θέση τους ή ότι θα αξιολογηθούν αυστηρά..., από τις υπηρεσίες τους;
Μέσα σε αυτό το πολιτικό και (σκόπιμα καλλιεργημένο) λαϊκίστικο περιβάλλον...
(που προχθές πέρασε κάθε όριο αίσχους και αθλιότητας) τι περιμένουμε εμείς;
Ότι το 2021 θα έρθει μόνη της η ανάκαμψη; Χωρίς πρωτοβουλίες, δράσεις και κεφάλαια της αγοράς; Και στη συνέχεια η ανάπτυξη από εισαγόμενα ιδιωτικά κεφάλαια πολυεθνικών ομίλων ή θα δούμε "ανάπτυξη" επιχειρηματικής "ευρηματικότητας", που (ευκαιριακά και για σιγουριά) θα "αξιοποιήσει" και τα "άρματα" τεχνολογίας ή της καινοτομίας;
Ρωτήστε τα υπουργεία Οικονομικών και Επενδύσεων-Ανάπτυξης (και τους συνιστούμε να μη διστάσουν να δώσουν συγκεκριμένα στοιχεία) πόσοι, απίθανοι τρακαδόροι, παριστάνουν τους επενδυτές (ανάμεσα σε σοβαρούς βεβαίως). Και τι απίθανες ιδέες προτείνουν για να χωθούν σε κρατική χρηματοδότηση (αναπτυξιακούς νόμους, ΕΣΠΑ, επιστρεπτέα προκαταβολή) υπολογίζοντας, ασφαλώς, και στα 32 δισ. των κουτόφραγκων (έτσι τους βλέπουν).
Με αυτή την οικονομία θα προχωρήσουμε; Με το πιτόγυρο ως καινοτομία;
Και δεν το λέμε τυχαία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου