Ένα επικίνδυνο σχέδιο είναι σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα από πλευράς Τουρκίας.
Το σχέδιο αυτό σχετίζεται με το θέμα της στρατιωτικοποίησης των νησιών του Β. Αιγαίου και της Δωδεκανήσου, το οποίο, ειδικά το τελευταίο διάστημα, επικαλούνται οι Τούρκοι αξιωματούχοι, καταγγέλλοντας την Ελλάδα ότι παραβιάζει τις σχετικές συνθήκες που προβλέπουν την αποστρατιωτικοποίηση.
Μάλιστα, το επικίνδυνο του πράγματος είναι ότι οι Τούρκοι θεωρούν ότι η «παραβίαση» των συνθηκών από πλευράς της Ελλάδος στοιχειοθετεί δικαίωμα στρατιωτικής επέμβασης στα νησιά αυτά για την Τουρκία, κατά τα πρότυπα της παραβίασης της Συνθήκης Εγγυήσεων στην Κύπρο, με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, που «στοιχειοθέτησε το δικαίωμα» στην Τουρκία να εισβάλει στη Μεγαλόνησο.
Όσον αφορά τη στρατιωτικοποίηση, το καθεστώς των ελληνικών νησιών του Β. Αιγαίου διέπεται από διεθνείς συνθήκες.
Ειδικότερα:
-το καθεστώς των νήσων Λήμνου και Σαμοθράκης διέπεται από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923, η οποία αντικαταστάθηκε από τη Σύμβαση του Μοντρέ του 1936,
-το καθεστώς των νήσων Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923.
-το καθεστώς των Δωδεκανήσων διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.
Όσον αφορά τα νησιά του Β. Αιγαίου, η Συνθήκη της Λωζάννης, στο άρθρο 13, αναφέρει τα εξής: «Προς εξασφάλισιν της ειρήνης, η ελληνική κυβέρνησις υποχρεούται να τηρή εν ταις νήσοις Μυτιλήνη, Χίω, Σάμω και Ικαρία τα ακόλουθα μέτρα:
-Αι ειρημέναι νήσοι δεν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως ή εις ανέργερσιν οχυρωματικού τινος έργου.
-Θα απαγορευθεί εις την ελληνικήν στρατιωτικήν αεροπλοΐαν να υπερίπταται του εδάφους της ακτής της Ανατολίας. Αντιστοίχως, η οθωμανική κυβέρνησις θα απαγορεύση εις την στρατιωτικήν αεροπλοΐαν αυτής να υπερίπταται των ρηθεισών νήσων.
-Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των διά την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζωνται επί τόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον προς την εφ’ ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσαν τοιαύτην».
Όσον αφορά τα Δωδεκάνησα, τα οποία παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα «κατά πλήρη κυριαρχία» από τη Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, που συνομολογήθηκε μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων τον Απρίλιο του 1947, οι σχετικές διατάξεις της προβλέπουν την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων αυτών: «Αι ανωτέρω νήσοι θα αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραμείνωσιν αποστρατιωτικοποιημέναι».
Σημειώνεται ότι η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος σε αυτή τη Συνθήκη του 1947, η οποία, επομένως, αποτελεί «res inter alios acta» για αυτήν, δηλαδή ζήτημα που αφορά άλλα κράτη. Σύμφωνα δε με το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιένης για το Δίκαιο των Συνθηκών, «μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες» εκτός των συμβαλλομένων.
Άρα, όσον αφορά τα Δωδεκάνησα, η Τουρκία δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να διαμαρτύρεται και να επικαλείται παραβίαση της Συνθήκης των Παρισίων, αφού δεν την έχει υπογράψει και άρα δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος.
Το σχέδιο αυτό σχετίζεται με το θέμα της στρατιωτικοποίησης των νησιών του Β. Αιγαίου και της Δωδεκανήσου, το οποίο, ειδικά το τελευταίο διάστημα, επικαλούνται οι Τούρκοι αξιωματούχοι, καταγγέλλοντας την Ελλάδα ότι παραβιάζει τις σχετικές συνθήκες που προβλέπουν την αποστρατιωτικοποίηση.
Μάλιστα, το επικίνδυνο του πράγματος είναι ότι οι Τούρκοι θεωρούν ότι η «παραβίαση» των συνθηκών από πλευράς της Ελλάδος στοιχειοθετεί δικαίωμα στρατιωτικής επέμβασης στα νησιά αυτά για την Τουρκία, κατά τα πρότυπα της παραβίασης της Συνθήκης Εγγυήσεων στην Κύπρο, με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, που «στοιχειοθέτησε το δικαίωμα» στην Τουρκία να εισβάλει στη Μεγαλόνησο.
Όσον αφορά τη στρατιωτικοποίηση, το καθεστώς των ελληνικών νησιών του Β. Αιγαίου διέπεται από διεθνείς συνθήκες.
Ειδικότερα:
-το καθεστώς των νήσων Λήμνου και Σαμοθράκης διέπεται από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923, η οποία αντικαταστάθηκε από τη Σύμβαση του Μοντρέ του 1936,
-το καθεστώς των νήσων Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923.
-το καθεστώς των Δωδεκανήσων διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.
Όσον αφορά τα νησιά του Β. Αιγαίου, η Συνθήκη της Λωζάννης, στο άρθρο 13, αναφέρει τα εξής: «Προς εξασφάλισιν της ειρήνης, η ελληνική κυβέρνησις υποχρεούται να τηρή εν ταις νήσοις Μυτιλήνη, Χίω, Σάμω και Ικαρία τα ακόλουθα μέτρα:
-Αι ειρημέναι νήσοι δεν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως ή εις ανέργερσιν οχυρωματικού τινος έργου.
-Θα απαγορευθεί εις την ελληνικήν στρατιωτικήν αεροπλοΐαν να υπερίπταται του εδάφους της ακτής της Ανατολίας. Αντιστοίχως, η οθωμανική κυβέρνησις θα απαγορεύση εις την στρατιωτικήν αεροπλοΐαν αυτής να υπερίπταται των ρηθεισών νήσων.
-Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των διά την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζωνται επί τόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον προς την εφ’ ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσαν τοιαύτην».
Όσον αφορά τα Δωδεκάνησα, τα οποία παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα «κατά πλήρη κυριαρχία» από τη Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, που συνομολογήθηκε μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων τον Απρίλιο του 1947, οι σχετικές διατάξεις της προβλέπουν την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων αυτών: «Αι ανωτέρω νήσοι θα αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραμείνωσιν αποστρατιωτικοποιημέναι».
Σημειώνεται ότι η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος σε αυτή τη Συνθήκη του 1947, η οποία, επομένως, αποτελεί «res inter alios acta» για αυτήν, δηλαδή ζήτημα που αφορά άλλα κράτη. Σύμφωνα δε με το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιένης για το Δίκαιο των Συνθηκών, «μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες» εκτός των συμβαλλομένων.
Άρα, όσον αφορά τα Δωδεκάνησα, η Τουρκία δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να διαμαρτύρεται και να επικαλείται παραβίαση της Συνθήκης των Παρισίων, αφού δεν την έχει υπογράψει και άρα δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος.
Όσον αφορά τα νησιά του Β. Αιγαίου, πρέπει να σημειώσουμε ότι μέχρι το 1974 η Ελλάδα τηρούσε κατά γράμμα το σχετικό άρθρο της Συνθήκης της Λωζάννης.
Όταν όμως η Τουρκία, μετά την εισβολή στην Κύπρο, έδειξε τις πραγματικές της διαθέσεις για κατάληψη των νησιών του Αν. Αιγαίου, τότε, κάνοντας χρήση του αναφαίρετου δικαιώματος της νόμιμης άμυνας, η Ελλάδα προέβη σε εκείνες τις ενέργειες που εξασφάλιζαν και εξασφαλίζουν την άμυνα των νησιών έναντι της τουρκικής επιβολής.
Σημειώνεται ότι, ακριβώς έναν χρόνο μετά την εισβολή στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1975, η Τουρκία ίδρυσε τη Στρατιά του Αιγαίου, μια στρατιά με έδρα τη Σμύρνη και καθαρά επιθετικό χαρακτήρα, αφού στη συγκεκριμένη περιοχή δεν αντιμετωπίζει καμία στρατιωτική απειλή.
Επίσης, στην περιοχή της Φώκαιας υπάρχει βάση του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, στην οποία εδρεύουν σχηματισμοί της Διοίκησης Νότιας Θαλάσσιας Περιοχής, που έχουν κύρια αποστολή την απόβαση και κατάληψη ελληνικών νησιών. Πρόκειται για τη Διοίκηση Ομάδος Αμφίβιας Αποστολής, που αποτελείται από την Ταξιαρχία Πεζοναυτών, τη Διοίκηση Αμφίβιων Σκαφών και Ομάδες Υποβρύχιων Καταστροφών.
Σημειώνεται ότι η Διοίκηση Αμφίβιων Σκαφών διαθέτει τα περισσότερα αποβατικά σκάφη που υπάρχουν σε ναυτική βάση της Ευρώπης. Και κανείς στον κόσμο δεν πιστεύει ότι η Τουρκία διατηρεί αυτή την τεράστια αποβατική δύναμη για να κάνει απόβαση σε νησιά του… Ειρηνικού ή του Ατλαντικού Ωκεανού.
Αυτές οι διοικήσεις, η Στρατιά Αιγαίου, η Ναυτική Διοίκηση Νότιας Θαλάσσιας Περιοχής και τα τμήματα που σταθμεύουν στον ναύσταθμο της Φώκαιας, μαζί με σχηματισμούς του στρατού ξηράς που μετακινούνται από άλλες στρατιές, κάθε χρόνο πραγματοποιούν τη διακλαδική αποβατική άσκηση μεγάλης κλίμακας με πυρά Efes, η οποία προφανώς αφορά την κατάληψη ελληνικής νήσου.
Και αυτό δεν το βγάζουμε από το κεφάλι μας – το λένε οι ίδιοι στις ενημερώσεις που κάνουν κάθε χρόνο σε διεθνείς παρατηρητές που καλούνται από το τουρκικό γενικό επιτελείο, ανάμεσα στους οποίους και Ελληνες.
Επειδή ίσως μερικοί από τους αναγνώστες δεν είναι δυνατόν να το πιστέψουν, το επαναλαμβάνουμε: Η Τουρκία, κάθε χρόνο (τα τελευταία χρόνια, μερικές φορές γίνεται χρόνο παρά χρόνο), καλεί, μεταξύ άλλων, και τις συμμαχικές μας χώρες και την Ελλάδα, και τους δείχνει ξεδιάντροπα πώς θα καταλάβει ελληνική νήσο.
Και, αντί η Ελλάδα να σηκώσει τον κόσμο στο πόδι, ειδικά τις χώρες της συμμαχίας μας στο ΝΑΤΟ, αντί να κάνει διαβήματα στις χώρες που στέλνουν παρατηρητή σε μια τέτοια εξοφθάλμως επιθετική ενέργεια εις βάρος της, στέλνει η ίδια παρατηρητή.
Όταν όμως η Τουρκία, μετά την εισβολή στην Κύπρο, έδειξε τις πραγματικές της διαθέσεις για κατάληψη των νησιών του Αν. Αιγαίου, τότε, κάνοντας χρήση του αναφαίρετου δικαιώματος της νόμιμης άμυνας, η Ελλάδα προέβη σε εκείνες τις ενέργειες που εξασφάλιζαν και εξασφαλίζουν την άμυνα των νησιών έναντι της τουρκικής επιβολής.
Σημειώνεται ότι, ακριβώς έναν χρόνο μετά την εισβολή στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1975, η Τουρκία ίδρυσε τη Στρατιά του Αιγαίου, μια στρατιά με έδρα τη Σμύρνη και καθαρά επιθετικό χαρακτήρα, αφού στη συγκεκριμένη περιοχή δεν αντιμετωπίζει καμία στρατιωτική απειλή.
Επίσης, στην περιοχή της Φώκαιας υπάρχει βάση του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, στην οποία εδρεύουν σχηματισμοί της Διοίκησης Νότιας Θαλάσσιας Περιοχής, που έχουν κύρια αποστολή την απόβαση και κατάληψη ελληνικών νησιών. Πρόκειται για τη Διοίκηση Ομάδος Αμφίβιας Αποστολής, που αποτελείται από την Ταξιαρχία Πεζοναυτών, τη Διοίκηση Αμφίβιων Σκαφών και Ομάδες Υποβρύχιων Καταστροφών.
Σημειώνεται ότι η Διοίκηση Αμφίβιων Σκαφών διαθέτει τα περισσότερα αποβατικά σκάφη που υπάρχουν σε ναυτική βάση της Ευρώπης. Και κανείς στον κόσμο δεν πιστεύει ότι η Τουρκία διατηρεί αυτή την τεράστια αποβατική δύναμη για να κάνει απόβαση σε νησιά του… Ειρηνικού ή του Ατλαντικού Ωκεανού.
Αυτές οι διοικήσεις, η Στρατιά Αιγαίου, η Ναυτική Διοίκηση Νότιας Θαλάσσιας Περιοχής και τα τμήματα που σταθμεύουν στον ναύσταθμο της Φώκαιας, μαζί με σχηματισμούς του στρατού ξηράς που μετακινούνται από άλλες στρατιές, κάθε χρόνο πραγματοποιούν τη διακλαδική αποβατική άσκηση μεγάλης κλίμακας με πυρά Efes, η οποία προφανώς αφορά την κατάληψη ελληνικής νήσου.
Και αυτό δεν το βγάζουμε από το κεφάλι μας – το λένε οι ίδιοι στις ενημερώσεις που κάνουν κάθε χρόνο σε διεθνείς παρατηρητές που καλούνται από το τουρκικό γενικό επιτελείο, ανάμεσα στους οποίους και Ελληνες.
Επειδή ίσως μερικοί από τους αναγνώστες δεν είναι δυνατόν να το πιστέψουν, το επαναλαμβάνουμε: Η Τουρκία, κάθε χρόνο (τα τελευταία χρόνια, μερικές φορές γίνεται χρόνο παρά χρόνο), καλεί, μεταξύ άλλων, και τις συμμαχικές μας χώρες και την Ελλάδα, και τους δείχνει ξεδιάντροπα πώς θα καταλάβει ελληνική νήσο.
Και, αντί η Ελλάδα να σηκώσει τον κόσμο στο πόδι, ειδικά τις χώρες της συμμαχίας μας στο ΝΑΤΟ, αντί να κάνει διαβήματα στις χώρες που στέλνουν παρατηρητή σε μια τέτοια εξοφθάλμως επιθετική ενέργεια εις βάρος της, στέλνει η ίδια παρατηρητή.
Εν πάση περιπτώσει, ήλθε η ώρα...
η Ελλάδα να περάσει στην αντεπίθεση στο θέμα της στρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου.
Να ετοιμάσει φάκελο με αδιάσειστα στοιχεία που αποδεικνύουν την απαράδεκτη επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας και αποδεικνύουν επίσης την αδήριτη και αδιαμφισβήτητη ανάγκη και δικαίωμα περαιτέρω ενίσχυσης της άμυνας των νησιών του Αιγαίου, να τον καταθέσει ειδικά στα αρμόδια όργανα του ΝΑΤΟ και να καταγγείλει την απαράδεκτη επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας.
Και, αντί να στείλει παρατηρητή στην επόμενη άσκηση Efes, να ξεσηκώσει τον κόσμο, να καταγγείλει την Τουρκία σε όλα τα διεθνή φόρα και να στείλει διαβήματα στην ίδια την Τουρκία, αλλά και σε όλες τις χώρες που στέλνουν παρατηρητή.
Ήλθε η ώρα της αντεπίθεσης, να κινηθούμε γρήγορα και με αποφασιστικότητα, για να μη βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Να ετοιμάσει φάκελο με αδιάσειστα στοιχεία που αποδεικνύουν την απαράδεκτη επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας και αποδεικνύουν επίσης την αδήριτη και αδιαμφισβήτητη ανάγκη και δικαίωμα περαιτέρω ενίσχυσης της άμυνας των νησιών του Αιγαίου, να τον καταθέσει ειδικά στα αρμόδια όργανα του ΝΑΤΟ και να καταγγείλει την απαράδεκτη επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας.
Και, αντί να στείλει παρατηρητή στην επόμενη άσκηση Efes, να ξεσηκώσει τον κόσμο, να καταγγείλει την Τουρκία σε όλα τα διεθνή φόρα και να στείλει διαβήματα στην ίδια την Τουρκία, αλλά και σε όλες τις χώρες που στέλνουν παρατηρητή.
Ήλθε η ώρα της αντεπίθεσης, να κινηθούμε γρήγορα και με αποφασιστικότητα, για να μη βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου