Οι σημαίες θα κυματίζουν μεσίστιες, η μέρα θα είναι αργία, όχι μόνο φέτος αλλά και για τα επόμενα οκτώ εκατομμύρια χρόνια, τα τείχη των Αθηνών θα γκρεμιστούν στα όρια του Περιστερίου (θα κάνει το μερεμέτι μετά ο Παχατουρίδης) ενώ το στεφάνι από κλαδί αγριελιάς θα του το φορέσει ο Πρόεδρος (ένας δεν είναι ο Πρόεδρος;).
Έχουν δρομολογηθεί όλες οι ενέργειες. Θα σβηστούν τα φώτα σε όλη την πόλη, θα φωτιστεί το Καλλιμάρμαρο, τα διεθνή δίκτυα θα καλύψουν το ιστορικό γεγονότο live. Σκηνικό από Κάννες και βάλε για τον μπαρουτοκαπνισμένο πολιτικό.
Τα κλαδιά για το στεφάνι θα κοπούν από την Καλλιστέφανο ελιά, νοτίως του ναού του Διός (που θα μετονομαστεί σε Δημητρός).
Ένας «παις αμφιθαλής» (που είναι δηλαδή στη ζωή οι γονείς του, αλλά κυρίως αυτός χάρη στις από δεκαετίας και βάλε ενέργειες του τότε Υπουργού της Υγείας, της Πρόνοιας και των Κοινωνικών Ασφαλίσεων) με χρυσό ψαλίδι θα κόψει τα κλαδιά.
Στη συνέχεια θα τα πάει στο ναό της Ήρας και θα τα ακουμπήσει πάνω σε μία χρυσελεφάντινη τράπεζα.
Από εκεί θα τα πάρουν οι Ελλανοδίκες και άλλοι χασοδίκες που θα τα δώσουν στον πρώτο πολίτη για να στεφανώσει το νικητή της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, τον άνθρωπο που...
Έτσι λιτά και απέριττα θα επανέλθει ο Δημήτρης στις ζωές μας: ο Υπουργός, ο Δήμαρχος, ο αρχηγός του ΚΕΠ, μα πάνω από όλα ο άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου