ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΥΡΙΖΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ιούλης ήτανε καυτός που φύγαν τα Μνημόνια

Toυ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΕΡΡΗ

Ιούλης ήτανε καυτός που φύγαν τα Μνημόνια
της ξένης της εξάρτησης που λιώσανε τα χιόνια.
 

Με τη γροθιά και το μυαλό -ποιότητες που σπανίζουν-
περήφανα απαιτήσαμε λεφτά να μας δανείζουν.
 

Αλλιώς θα τιμωρούσαμε την άσπλαχνη Ευρώπη 
νεκρό θα ήταν το ευρώ, οι τραπεζίτες ζόμπι.
 

Μόλις ακούσαν «γκόου μπακ» τρέμαν σαν να ’ταν ψάρια
τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε τους κάναμε κουβάρια.
 

«Είστε φασίστες, ναζιστές», είπαμε και λουφάξαν 
μαζί με τη Χρυσή Αυγή τα φώτα τους αλλάξαμ'.
 

Τον Βαρουφάκη στείλαμε, μα όχι σαν ικέτη
αλλά σαν άσετ, σαν θεριό, παγκόσμιο Ηγέτη.
 

Στους ξένους μίλησε σκληρά, τους έπιασε απ' τις μούρες
μετά φωτογραφήθηκε τρώγοντας δύο τσιπούρες. 
 

Έτσι είναι οι αριστεροί, γιορτάζουν με τσιμπούσι 
λίγη ρετσίνα, μια ελιά, άντε και λίγο σούσι.
 

Μαζί του χόρευε ο λαός σε δρόμους και πλατείες
είναι γνωστό πως τσάμικα θεν οι δημοκρατίες.  
 

Τα νέα φτάσαν στον Φιντέλ, το γιόρτασε με πούρο
«μπράβο» μας είπε η Λεπέν, χάρηκε και ο Μαδούρο. 
 

Μόνο οι Ποδέμος άργησαν έναν περίπου μήνα
αγώνες τότε δίνανε να βρουν σωστή πισίνα. 
 

Άφθονο χρήμα έρεε, ρούβλια στέλναν οι Ρώσοι
το ξανθό γένος έμελλε και πάλι να μας σώσει. 
 

Όμως δεν το επέτρεψε του ΝΑΤΟ το αρχηγείο
είχαμε όμως το πλαν μπι: νομισματοκοπείο!
 

Ντόπια ευρώ θα τύπωναν τώρα οι μηχανές μας
το σχέδιο καταστρώσαμε επίνοντας το νες μας. 
 

Ούτε αυτό επέτρεψαν του κόσμου οι αφέντες
οι άθλοι καπιταλιστές πρέπει να κλάσαν μέντες.
 

Το πλάνο μας δεν δούλευε, μα πριν μας πιάσουν άγχη
ο Πάνος επιτέθηκε ντυμένος σαν βατράχι!
 

Τους κοίταξ' απειλητικά, «το θέμα είναι μείζον»
τους είπε, και κατέλαβε σουίτα στο φορ σίζον. 
 

Όμως αυτοί επέμεναν να μη μας δίνουν φράγκο 
Σκληροί αυτοί; Σκληροί κι εμείς, τους κάναμε εμπάργκο!
 

Τις γκούντες πια δε βάζαμε στα αριστερά ψυγεία
ορούς και γάζες διώξαμε από τα νοσοκομεία. 
(Κάποιοι ίσως να πέθαναν μέσα στην αγωνία, έτσι όμως γλιτώσανε από την αυτοκτονία).
 

Ο ανθρωπισμός θριάμβευε, μπράβο, Αλέξη μάγκα
μέχρι που...

 την αντίσταση την έφαγε η μαρμάγκα. 
 

Ο Γιούνκερ φίλος έγινε, η Μέρκελ σύντροφός μας,
τον Σουλτς τον αγαπήσαμε, ευρήκαμε το φως μας.
 

Έτσι είμαστε οι κομμουνιστές, κακία δεν κρατάμε εκεί που πρώτα φτύναμε μετά παρακαλάμε. 

Χρονάκια τρία πέρασαν. Τέρμα η επαιτεία!
Πηγαίνουμε πλησίστιοι για νέα εφταετία.