Προχθές ζήσαμε το ρεσιτάλ της μυστακοφόρου αθωότητας. Ο κ. Τόσκας, με
τα καραβανάδικα ελληνικά του και το αντίστοιχο ύφος, περιστοιχισμένος
από ένστολους, παρατρεχάμενους και τον πολιτικό κομισάριο Τζανακόπουλο,
μιλούσε επί δύο ώρες για να αποδείξει επί χάρτου την αποτελεσματικότητα
της διοίκησής του.
Οι 85 έως τότε νεκροί, και όσοι δυστυχώς προστίθενται
καθημερινά στον απολογισμό της φρίκης, ήσαν απόντες από τη συζήτηση.
Την ευθύνη του θανάτου τους ας την αναλάβουν οι ίδιοι και οι επιζήσαντες
συγγενείς τους. Εδώ μιλάμε επιστημονικά, με αριθμούς, με
μετεωρολογικούς χάρτες, μετράμε τη δύναμη του νοτιοδυτικού ανέμου, τις
υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν.
Είναι η ανοησία του αμόρφωτου
ανθρώπου. Οταν μάθει πέντε αριθμούς, αρχίζει και τους αραδιάζει, τους
επαναλαμβάνει, γιατί και του ίδιου τού φαίνονται μαγικοί.
Το ίδιο κάνει
και ύστερα από κάθε χτύπημα του «Ρουβίκωνα», όποτε σκάει το σπυρί της
εγκληματικότητας ή το απόστημα της παραβατικότητας. Αραδιάζει αριθμούς
για να σκεπάσει με τη σκόνη τους αυτό που ο καθένας βλέπει με τα ίδια
του τα μάτια.
Μόνον που εδώ έχει να κάνει μ’ αυτήν τη μαύρη σκιά των
απανθρακωμένων νεκρών που καμία σκόνη δεν μπορεί να τους σκεπάσει. Το
μόνο που του απέμενε ήταν να αποσιωπήσει την παρουσία τους στη διάρκεια
της συζήτησης. Γι’ αυτό και δεν ζήτησε συγγνώμη. Αν ζητούσε συγγνώμη, θα
ήταν αναγκασμένος να παραδεχθεί την ύπαρξή τους.
Δεν είναι κακός
άνθρωπος ο κ. Τόσκας. Μια πονηρούτσικη ψυχούλα είναι, που έχει μάθει να
τιμά το συμβόλαιο αναξιοπιστίας το οποίο έχει υπογράψει η κυβέρνησή του
με τους ψηφοφόρους του.
Προχθες ο κ. Τσίπρας ανέλαβε την «πολιτική ευθύνη» της καταστροφής.
Οπως
αναλάμβανε την «πολιτική ευθύνη» της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρώπη
όταν ζητιάνευε από το Καράκας ώς τη Μόσχα και το Πεκίνο κάτι λεφτουδάκια
για να βγάλει το καλοκαίρι και μετά βλέπουμε.
Οπως ανέλαβε την
«πολιτική ευθύνη» για το δημοψήφισμα του 2015 και την ανατροπή του
αποτελέσματός του.
Οπως ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για την κατάργηση
των θαλασσίων συνόρων και την πλημμυρίδα των προσφύγων και των
μεταναστών.
Με τέτοιο όγκο πολιτικής ευθύνης μαζεμένης στο συρτάρι του
γραφείου του, δικαίως θεωρείται...
ο πιο υπεύθυνος πολιτικός εν ζωή.
Κι
αυτός είναι καλός άνθρωπος. Γι’ αυτό δεν θέλει να αδικήσει κανέναν.
Οπότε, προκειμένου να βρει τις αληθινές ευθύνες, θα σκάψει βαθιά. Και
δεν αποκλείεται να διαπιστώσουμε ότι το Μάτι ήταν προορισμένο να καεί
από την Ιουρασική περίοδο, οπότε και ξεκίνησε η άναρχη δόμηση της
περιοχής.
Η οπερέτα της αθωότητας στη σκιά των απανθρακωμένων πτωμάτων.
Γιατί
θρηνούμε τόσους νεκρούς;
Μα επειδή όσοι μας κυβερνούν είναι αθώοι. Αν
ήταν κάποιος ένοχος, μπορεί να είχαν γλιτώσει μερικοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου