Γράφει ο Άλκης ο Απλός και Απέριττος
Aπλός και επώνυμος κόσμος συρρέει από το πρωί αυθόρμητα (φώτο), για να συγχαρεί την Περιστέρα για τα νέα «ειδικά» διδακτικά της καθήκοντα.
Η ίδια παραμένει σεμνή και μετρημένη, ενώ στο μελαγχολικό της βλέμμα καθρεφτίζεται ακόμη η θλίψη για την ταπείνωση του λαού της στο δημοψήφισμα του 2015.
Και πώς να μη συρρέει ο κόσμος, όταν η πορεία της Περιστέρας στο δημόσιο (φυσικά!), η εκτόξευσή της σα φωτοβολίδα την τελευταία τριετία, συμπυκνώνει το όραμα και την αντίληψη του μέσου Έλληνα (σίγουρα του μέσου σανοφάγου) για επαγγελματική καριέρα και ανέλιξη:
Εξασφάλιση, με κάθε πρόσφορο τρόπο, μιας όποιας θεσούλας στο δημόσιο και μετά μονιμοποίηση (αν αρχικά η θέση δεν είναι ήδη μόνιμη) και μετά μετάταξη ή απόσπαση σε μια άλλη καλύτερη θεσούλα και μετά μετάταξη ή απόσπαση σε μια άλλη καλύτερη θεσούλα και μετά...
μετάταξη ή απόσπαση σε μια άλλη καλύτερη θεσούλα ...
Απλά πράγματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου