ΣΥΡΟΖOΚΑΘΑΡΜΑΤΑΔΙΚΟ: Γράμμα προς έναν λοβοτομημένο θρύλο

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του Θοδωρή Γιάνναρου

Κανείς δεν έπιασε απευθείας το πιστόλι στα χέρια του. 

Πρώτα ξεκινάς να μεταλλάσσεις το μυαλό σου, κατόπιν επιλέγεις τα πρότυπα και τις ιδέες που πρεσβεύουν, στη συνέχεια μαθαίνεις να κατασκευάζεις μολότοφ και, αφού αποκτήσεις εμπειρία στους εμπρησμούς, τις καταστροφές και τις λεηλασίες, προχωράς στην κατασκευή και την τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών σε κατσαρόλες και σακούλες και όταν αποφοιτήσεις με καλό βαθμό, τότε πιάνεις στα χέρια σου και πιστόλια και καλάσνικοφ και ρουκετοβόλα... και όποιον φουκαρά πάρει ο χάρος.

Έλα μου όμως, που αργά ή γρήγορα οι καλοί αστυνομικοί κάποιον θα πιάσουν και αφού για λίγο το παίξει αμίλητος και σκληρός επαναστάτης, στο τέλος θα κελαηδήσει και θα σε δώσει... 

Τότε, μεγάλε μου επαναστάτη, θα προσγειωθείς στην μπουζού και τα συντρόφια σου απέξω θα αλυχτούν παρέα με το κλάμα σου πίσω από τα σίδερα... Σίγουρα τα κάγκελα της μπουζούς δεν είναι χουχουλιαστά όπως έχεις μάθει... Δεν θα κοιμάσαι με πουπουλένια παπλωματάκια, όπως αυτά που αγόραζες με τα κλεμμένα... με τη λεία από τις ληστείες στο όνομα της ανύπαρκτης επανάστασης που σκαρφίστηκες για να βιοποριστείς βουτηγμένος στο αίμα αθώων... 

Βέβαια, τα συντρόφια απ' έξω μεγαλώνουν, διαδηλώνουν και σκαρφίζονται μεθόδους και τρόπους για να σε βγάλουν έξω.

Έχεις σκοτώσει πολλούς και στον "κώδικα" των "θρασύδειλων" - τον οποίον έχεις ασπαστεί όσο περισσότερους έχεις σκοτώσει, σαν τον αρουραίο που παραφυλάει πίσω από τα "απόσκατα" της βρωμερής κοινωνίας που ονειρεύεσαι εσύ και οι όμοιοί σου, τόσο πιο φημισμένος γίνεσαι στους κύκλους των βρωμερών τρωκτικών... και εσύ κατάφερες να φθάσεις στην κορυφή του επαναστατικού "απόπατου" - έγινες "καθοδηγητής" όλων των αποβρασμάτων που παραφυλάνε σε σκοτεινές γωνίες, περιμένοντας το επόμενο θύμα, που το βαφτίζουν "μεγαλοαστό-φασίστα", για να νιώθουν καλύτερα όταν πατούν τη σκανδάλη!

Έρχεται κάποια στιγμή που τα συντρόφια απέξω βρίσκουν και άλλους μεταλλαγμένους και σχηματίζουν αγέλη... και πολλές αγέλες μεταλλαγμένων, δημιουργούν τον "όχλο", που καταφέρνει να σφετεριστεί κάποια στιγμή την εξουσία μιας χώρας στα νότια Βαλκάνια, με την αμέριστη συμπαράσταση πληθώρας μη μεταλλαγμένων ευκολόπιστων ιθαγενών...

Έτσι έρχεται η στιγμή που τα συντρόφια σου απέξω καταφέρνουν με μία υπογραφή να σε βγάλουν έξω, κάτι που δεν μπόρεσαν να καταφέρουν, τόσα χρόνια, όσο και αν προσπάθησαν... 

Σε έβγαλαν έξω  -βόλτα το ονόμασαν-, για να δείξουν πως ούτε μετάνιωσες, ούτε συγγνώμη ζήτησες και δεν έκανες πίσω όλα αυτά τα χρόνια που περίμενες τη λύτρωση. Οι " φράξιες"  και οι "οργανώσεις" έχουν πια σχεδόν διαλυθεί, εκτός από κάποιες ερασιτεχνικές της πλάκας, που δεν κάνουν και μεγάλες ζημιές. 

Ελπίζουν πως το "κουφάρι" σου που βγήκε έξω από τα σίδερα της μπουζούς θα συσπειρώσει όλα τα υπολείμματα του "πάλαι ποτέ..." και θα προσελκύσει και νέα φυντάνια, ώστε όταν οι άλλοι έρθουν πίσω στην εξουσία, να μην ξέρουν από που τους έρχεται...

Ως "ανάσα λευτεριάς" χαρακτήρισε τη 48ωρη άδεια για βόλτα, που σου δόθηκε, η αγέλη εφόδου των συντρόφων σου της εξουσίας, με ανάρτηση που έκανε και που την κατέβασε κατόπιν εντολής "άνωθεν", μερικά λεπτά αργότερα... για να μην εκτεθούν οι... αξιωματούχοι-εμπνευστές του εγχειρήματος τούτου.

Ειδικότερα, στην ανάρτησή τους, τα "Ρουβίκια" αναφέρουν ότι η άδεια -ενώ τη δικαιούσουν-, άργησε πολύ, δίνοντας την εξήγηση ότι αυτό συνέβη επειδή δεν έδωσες τη "δήλωση μετανοίας" που σου ζητούσε η συντεταγμένη κοινωνία που εσείς ονομάζετε..."καθεστώς".

Δεν βγήκες, λένε, να αποκηρύξεις τη δράση σου. Δεν είπες "έκανα λάθος". Δεν λύγισες, παρότι δεν υπάρχει τίποτε πιο δελεαστικό για έναν αιχμάλωτο πολέμου, όπως σε βάφτισαν,  απ' την... έστω ολιγόωρη απελευθέρωση. 

Δεν εμφάνισες τις ιδέες σου σαν "σφάλματα του παρελθόντος". Δεν τις ξεφτίλισες. Έτσι τις κράτησε ζωντανές, τονίζουν με περηφάνια τα "Ρουβίκια"... για να συμπληρώσει ο κάθε υγιής πολίτης... "...και για να ξανανοίξει ο αέναος κύκλος του αίματος!".

Η άδεια που έλαβες προκαλεί οργή στον πολιτικό κόσμο της χώρας αλλά και στα εκατομμύρια των υγιών πολιτών, που νοερά σε φτύνουν, ιδίως όταν παρακολούθησαν πώς έγινες δεκτός, βγαίνοντας από την μπουζού, με χειροκροτήματα και συνθήματα, από λοβοτομημένους ηλιθίους, μεταξύ των οποίων και ο γιος μεγαλοστελέχους της ελληνικής Βουλής, που έκλαιγε από ηδονή και απειλούσε θεούς και δαίμονες.

Είσαι ο θρύλος των λοβοτομημένων ηλιθίων και το ξέρεις... Είσαι το ηγετικό στέλεχος που ευθύνεται για τις περισσότερες δολοφονίες στην Ελλάδα και είμαι σίγουρος πως το απολαμβάνεις με όλη αυτή την "κάτι σαν ψυχή" που διαθέτεις.

Στα διά ταύτα τώρα: 

 

 Επιστρέψεις δεν επιστρέψεις, δεν παίζει και κανέναν ιδιαίτερο ρόλο! Η αποστολή σου εξετελέσθη με τον καλύτερο τρόπο για αυτούς που σ' έβγαλαν, με μια ειδοποιό διαφορά: είσαι πλέον αναγνωρίσιμος, προβλέψιμος και ως εκ τούτου... απόλυτα αναλώσιμος.

Σε ένα σημείο, που είναι και το μοναδικό που βλέπω, πως μας κέρδισες, όλους εμάς που αποτελούμε την συντεταγμένη κοινωνία... Εμείς, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έχουμε στις τάξεις μας φτηνούς λοβοτομημένους δολοφόνους για να ρεφάρουμε. Δεν διαθέτουμε ούτε καν συναδέλφους σου τέτοιους από τις τάξεις μας πίσω από κάγκελα, για να απελευθερώσουμε.

Ναι, εδώ μας κέρδισες, αλλά στο τέλος και εσύ και οι υπόλοιποι λοβοτομημένοι, όσο ψηλά και αν κατάφεραν να συρθούν, θα χάσουν - θεώρησέ το ως νομοτέλεια!

ΥΓ: Φρόντισε να γυρίσεις γρήγορα πίσω στα σίδερα! Είναι τα μόνα που σου δίνουν ακόμα λίγη θαλπωρή και ασφάλεια... γιατί τα πράγματα έξω είναι πολύ δύσκολα για ξεπεσμένους "θρύλους".