Η μανία της φύσης είναι τέτοια που μας έχει αποδείξει πολλάκις πως
όσο κι αν προσπαθεί ο άνθρωπος, δεν μπορεί να την περιορίσει. Η
περίπτωση της Ελλάδας ωστόσο είναι ξεχωριστή.
Κάθε
χρόνο τέτοια εποχή μιλάμε για το πρωτοφανές του να παραλύει η χώρα από
την πρώτη κακοκαιρία, ωστόσο σήμερα είναι μία μαύρη μέρα.
Οι
απίστευτες καταστροφές στην Μάνδρα, την Νέα Πέραμο και την Μαγούλα που
είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους συνάνθρωποί μας (την ώρα που
γράφεται το άρθρο ο αριθμός τους είχε φτάσει τους 7) αποδεικνύουν πως η
Πολιτεία δεν είναι ικανή να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση,
πόσω μάλλον να προνοήσει γι αυτήν.
Οι απεγκλωβισμοί και οι διασώσεις, όλα, επαφίενται στον προσωπικό ηρωισμό των πυροσβεστών και των ομάδων διάσωσης.
Παρατηρώντας
τα ρεπορτάζ, βλέπεις δεκάδες πολίτες να είναι σοκαρισμένοι από την
καταστροφή που βιώνουν. Οι περισσότεροι, όμως, από αυτούς, έθιξαν στην
κάμερα ένα μεγάλο ζήτημα: το μπάζωμα των ρεμάτων. Αν και δεν έχουν
ξαναζήσει τέτοιες στιγμές φάνηκε να περίμεναν πως θα τις βιώσουν.
Ο
κρατικός μηχανισμός, όχι μόνο πήγε ενάντια στην φύση εδώ και δεκαετίες,
αλλά φάνηκε πραγματικά ανίκανος να προνοήσει και να προστατεύσει τους
πολίτες από το ενδεχόμενο μίας έντονης κακοκαιρίας που θα δημιουργούσε
αλυσιδωτές αντιδράσεις. Ο συνεχόμενος βιασμός της φύσης έχει συνέπειες.
Θα
πει κάποιος πως καταστροφές βλέπουμε σε πολλά μέρη του κόσμου, ωστόσο
πρέπει να αντιληφθούμε πως δεν θέλουμε να συγκριθούμε ούτε με χώρες της
Αφρικής ούτε με χώρες των οροπεδίων της Λατινικής Αμερικής. Ανήκουμε
γεωγραφικά στην Ευρώπη, ιστορικά στην Ευρώπη, και πολιτικοοικονομικά
στην Ευρώπη.
Δεν είναι δυνατόν με την πρώτη νεροποντή να
πλημμυρίζουν οι εθνικές οδοί, να γκρεμίζονται τσιμεντένιοι φράχτες από
τους χειμάρρους, να σκάνε οι δρόμοι, να καταστρέφονται περιουσίες
δεκαετιών και να πεθαίνουν άνθρωποι.
Αλλά τι να περιμένεις από μία χώρα που μπαζώθηκε πάνω σε ρουσφέτια που αγόραζαν ψηφαλάκια.
Την
ίδια ώρα...
οι άνθρωποι της Πυροσβεστικής και των σωστικών συνεργείων
καταθέτουν την ψυχή τους, κάνοντας δεκάδες απεγκλωβισμούς και σώζοντας
ό,τι είναι δυνατόν να σωθεί.
Οι παθογένειές μας θα συζητηθούν, θα σχολιαστούν και σε λίγες μέρες θα τα ξεχάσουμε όλα.
Μέχρι τον επόμενο Νοέμβριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου