"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Κουρουμπλοναυάγια!



Το ατύχημα είχε συντελεστεί πριν από το ατύχημα. Πριν από το ναυάγιο, το πολιτικό ατύχημα ήταν η κατά τύχη απονομή ενός χαρτοφυλακίου σε ένα στέλεχος που θα μπορούσε να κρατά οποιοδήποτε –δηλαδή κανένα– χαρτοφυλάκιο.


Πρωτοπόρος της μετάταξης στον ΣΥΡΙΖΑ εκείνων των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που επί πασοκοκρατίας δεν απέκτησαν ποτέ status «υπουργήσιμου», ο Παναγιώτης Κουρουμπλής έφτασε να σταδιοδρομεί στις τσιπρικές κυβερνήσεις ως απαραίτητος.  


Απαραίτητος, αλλά όχι αμετακίνητος. Εχει αλλάξει τρία χαρτοφυλάκια – Υγείας, Εσωτερικών, Ναυτιλίας. Το γεγονός αυτό από μόνο του μπορεί να εκληφθεί και ως σιωπηρή βαθμολόγηση των επιδόσεών του από τον πρωθυπουργό.


Πρόκειται για έναν πρωθυπουργό που στα αντανακλαστικά του θυμίζει όντως έναν από τους προκατόχους του, του οποίου η βραδύτητα δικαιολογούνταν με τον στερεοτυπικό ευφημισμό ότι «ο πρόεδρος δεν παίρνει ποτέ αποφάσεις εν θερμώ».


Ξεπερνώντας εκείνο το πρότυπο, ο Τσίπρας διατηρεί ένα κυβερνητικό σχήμα με πρόσωπα που «αξιολογούνται» όχι επιχειρησιακά, αλλά ζυγίζονται ως συστατικά ενός πολιτικού μείγματος: Νομιμόφρονες και λιγότερο νομιμόφρονες συριζαίοι, καμένοι, οικολόγοι, πασοκογενείς και κρυφοπασοκογενείς με δικές τους αυτόνομες «κινήσεις». Χημεία μπετόν. Χημεία που για να επιτύχει τη σύσταση του μπετόν προϋποθέτει περισσότερες δεσμεύσεις για τον πρωθυπουργό απ’ όσες αφήνει να φανούν, καθώς έχει καταλήξει να καθιερώσει μια σειρά από «αναντικατάστατους».


Σε αυτό το μείγμα, ο Κουρουμπλής μετακινείται μένοντας και μένει μετακινούμενος όχι μόνο λόγω της πολιτικής του καταγωγής, αλλά και λόγω ταμπεραμέντου. Ανήκει στην κατηγορία εκείνων που είναι καλύτερα να σε κηλιδώνουν μέσα από το φράγμα, παρά να σε πετροβολούν ακροβολισμένοι νυχθημερόν στα τηλεπαράθυρα.


Στο ναυάγιο της Σαλαμίνας, πάντως, ο Κουρουμπλής δεν πρωτοτύπησε


 Ακολούθησε πιστά το μοτίβο της κυβέρνησής του: Αφιέρωσε όλες του τις δυνάμεις όχι τόσο στην αντιμετώπιση του προβλήματος, όσο στη διαχείριση του αντικτύπου. 


Ετσι κατέληξε να «καίει» τις πολύτιμες υπουργικές του εργατοώρες στην τηλεόραση και στα ραδιόφωνα.  


Ετσι πλάστηκε πάλι ένα αφηγηματικό σύμπαν όπου ένοχα είναι τα ρεύματα και το μαζούτ που ταξιδεύει υποβρυχίως· όπου φταίνε τα «νομοθετικά κενά» και η εξάρτηση του παγκόσμιου καπιταλισμού από τους υδρογονάνθρακες.


Οχι, ο Κουρουμπλής δεν αυτοσχεδίασε. Θυμήθηκε μέχρι και το «Sea Diamond», που «δεν έχει ακόμη στεγανοποιηθεί».  


Οπως και πριν από ένα μήνα στον Κάλαμο, το μήνυμα έχει την ίδια γόμωση – το δόγμα μιας κυβέρνησης που αντιλαμβάνεται ως λόγο νομιμοποίησής της την αντιπολίτευση στο παρελθόν:  

 

Οι πυρκαγιές μας δεν είναι τόσο καταστροφικές όσο οι πυρκαγιές των προηγούμενων. 


Τα ναυάγιά μας είναι καλύτερα ναυάγια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: