Το πρόβλημα με τις επιθέσεις στο Παρίσι δεν είναι ότι ίσως κάποιοι
από τους ανθρώπους που τις οργάνωσαν να είχαν εκμεταλλευθεί την αδυναμία
της ΕΕ να ελέγξει τα εξωτερικά της σύνορα επί μήνες. To υπουργείο
Προστασίας του Πολίτη βεβαίωσε χθες ότι το διαβατήριο που είχαν βρει οι
γαλλικές αρχές κοντά στο πτώμα ενός από τους τρομοκράτες που θέλησαν να
επιτεθούν στα πλήθη του Stade de France ταυτίζεται με διαβατήριο που
είχε καταχωρηθεί στη Λέρο στο όνομα Σύριου πρόσφυγα στις 3 Οκτωβρίου. Το
πρωί της Κυριακής τα πράγματα έμοιαζαν να αλλάζουν. Όπως μετέδιδε το
Αθηναϊκό Πρακτορείο :Αμερικανός αξιωματούχος είπε στο τηλεοπτικό δίκτυο
CBS News ότι το διαβατήριο αυτό μπορεί να είναι πλαστό. Ο αριθμός του
δεν αντιστοιχεί σε κανένα διαβατήριο που έχει εκδοθεί από τις αρχές της
Συρίας και η φωτογραφία δεν αντιστοιχεί στο όνομα του κατόχου, εξήγησε.
Σύμφωνα, πάντως, με την αποκάλυψη σερβικής εφημερίδας, ο άνθρωπος αυτός πέρασε από τη Σερβία, την Κροατία και έφτασε στην Αυστρία.
Φυσικά σε κάθε τέτοια κατάσταση τα ερωτήματα είναι περισσότερα από
εκείνα που απαντιούνται από τα στοιχεία.
Ο άνθρωπος που μπήκε στη Λέρο
ήταν ο ίδιος με εκείνον που είχε επάνω του το διαβατήριο στο Παρίσι; Και
πως εξηγείται ότι αυτός ο τελευταίος ο δράστης είχε επάνω του και
δεύτερο, αιγυπτιακό διαβατήριο.
Οι ελληνικές αρχές δεν είναι οι μόνες που χρωστάνε «απαντήσεις» στο
ευρωπαϊκό δράμα της Παρασκευής. Ούτε και τα ερωτήματα που απευθύνονται
σε αυτές είναι τα κρισιμότερα.
Στις 5 Νοεμβρίου η αστυνομία στο Ρόζενχαιμ της Γερμανίας συνέλαβε
έναν οδηγό με διαβατήριο Μαυροβουνίου καθ οδόν στο Παρίσι με ένα αμάξι
γεμάτο όπλα. Τρεις από τους πέντε επιτιθέμενους ήρθαν από το προάστιο
των Βρυξελλών Μολενμπεκ που η βέλγικη αστυνομία θεωρεί προπύργιο
τζιχαντιστικής δραστηριότητας.
Λογιστικά μπορείς να κάνεις την δουλειά σχετικά «εύκολα» στην Ευρώπη
των ανοιχτών συνόρων. Αυτό είναι γνωστό. Είναι ωστόσο ακόμα αποδεκτό ότι
δεν είναι δυνατόν να μπαίνουν και να κυκλοφορούν στην Ευρώπη άνθρωποι
που δεν ξέρουμε ποιοι είναι. Και στην Ευρώπη σε αντίθεση με τις ΗΠΑ μετά
τις 11 Σεπτέμβρη κυκλοφορούν και δραστηριοποιούνται στους κύκλους του
ακραίου πολιτικού Ισλάμ παρά πολλοί τέτοιοι άνθρωποι. Όποιος δεν το
βλέπει απλά είναι τυφλός.
Ασφαλώς το πρόβλημα πρέπει να λυθεί με ένα
τρόπο που δεν θα αλλάζει ριζικά τον τρόπο ζωής μας. Αλλά για την ώρα
αμφιβάλλων ότι δεν θα τον αλλάξει καθόλου. Θα ήταν σαν να μην ακούγαμε
τις εκρήξεις και τους πυροβολισμούς στο Παρίσι και να συνεχίζαμε όπως
πριν.
Το συμπέρασμα αυτό αφορά και την ελληνική κυβέρνηση.
Το πρόβλημα είναι ότι:
Eνώ το έχουμε δεχθεί το πρόβλημά μας-πως δεν
είμαστε σε θέση να καταγράψουμε real time το ποιός μπαίνει και το ποιός
βγαίνει από την Ελλάδα - κάνουμε ακόμα λίγα για να το λύσουμε.
Επανειλημμένα έχουμε γράψει ότι το σύστημα καταγραφής πχ
στη Λέσβο δεν έχει τη δυνατότητα στη Μόρια να στέλνει σε real time όλα
τα δακτυλικά αποτυπώματα στους Ευρωπαίους μέσω του Eurodac. Μέχρι τον
Σεπτέμβριο η αστυνομία κατηγορούσε την δυνατότητα των γραμμών να
«σηκώνουν» τα στοιχεία από την Μόρια και ο υπογράφων είχε δεχθεί αυτή
την επιχειρηματολογία. Αδικώντας και τον ΟΤΕ.
Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Η διεύθυνση πληροφορικής της αστυνομίας
είχε φτιάξει ένα interface για το πέρασμα των στοιχείων που δεν
προσφέρεται για την εξυπηρέτηση του λογισμικού και την διοχέτευση των
στοιχείων. Η ηγεσία της αστυνομίας και ο υπουργός γνωρίζουν εδώ και
μήνες το πρόβλημα.
Θα μου πείτε «και αυτά να είχαν γίνει θα αποτρέπονταν οι επιθέσεις αν
κάποιος από τους επιτιθέμενους είχε μπει στην χώρα με τις καραβιές των
προσφύγων και των λαθρομεταναστών;»
Όχι. Πιθανά όμως μια καλύτερη
καταγραφή των στοιχείων θα έδινε τη δυνατότητα για μια καλύτερη
εποπτεία. Σήμερα ούτε ξέρουμε τι μπαίνει ούτε τι κινείται μέσα στην
Ευρώπη. Αν δεν υπάρξουν εξωτερικά σύνορα με αξιοπιστία πρέπει να
επανέλθουν τα εσωτερικά σύνορα τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.
Την Τρίτη ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στην Άγκυρα για να πείσει τους
Τούρκους –μεταξύ των άλλων- να κάνουν την δουλειά μας:
Να καταγράφουν
σωστά και έγκαιρα όσους κινούνται προς τη Δύση.
Έτσι «χαρίζει» την
έννοια των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης στην Τουρκία στο όνομα βεβαίως
της ασφαλούς διέλευσης των προσφύγων.
Προσωπικά νομίζω ότι είναι
αφέλεια. Αλλά αυτό θα φανεί αργότερα.
Σε ό,τι αφορά εμάς τώρα εκείνο που επείγει είναι επιτέλους να λύσουμε
το πρόβλημα της καταγραφής αυτών που μπαίνουν με επαγγελματικά επαρκή
τρόπο μιας χώρας που θέλει να λέγεται ευρωπαϊκή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου