Όπως έχω πει (και γράψει) η σχέση μου με τη θρησκεία και την εκκλησία είναι από ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Για κάποιο λόγο που πιθανόν να έχει να κάνει με τις υπερβολές της μακαρίτισσας της μάνας μου, αλλά και των μανάδων της συντριπτικής πλειοψηφίας των παιδιών της γενιάς του ’40 (τάματα, κεριά, λιβάνια, καντήλια, ολονυχτίες κλπ) δεν έγινα αυτό που γράφει η ταυτότητα μου.
Να όμως που, για κάποιο λόγο που έχει να κάνει με τις επιλογές των πολιτικά ορθών λαπάδων (τους βλέπω στα κανάλια και θέλω να σπάσω τη τηλεόραση), το τελευταίο καιρό αισθάνομαι την υποχρέωση να σταθώ δίπλα σε όλους εκείνους που αγωνίζονται για τα θρησκευτικά τους «πιστεύω».
Με απλούστερα λόγια αν έχω να διαλέξω μεταξύ του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΝ και του αρχιεπισκόπου διαλέγω τον δεύτερο με κλειστά μάτια! Όχι βέβαια για πάντα, αλλά για να γλιτώσω από το κακό που μπορεί να με βρει αν, ο μη γένοιτο, κάποιο από αυτά τα σωμών άτομα κληθεί να λάβει κρίσιμες για το παρόν και το παρόν και το μέλλον της χώρας αποφάσεις.
Στα, κοντά 40 χρόνια της δημοσιογραφικής μου ζωής, ελάχιστες φορές αναφέρθηκα σε πρόσωπα και δη σ’ εκείνα του ροζ ή σωμών χώρου. Το γεγονός ότι ποτέ δεν αποφάσισαν αν θέλουν να βαδίζουν αριστερά ή δεξιά και επέλεγαν πάντα το ναι μεν μου την «έδινε» σε βαθμό ….κακουργήματος! Για όλα είχαν (και έχουν) μισές απόψεις.
Θέλουν τον «εξοστρακισμό» των «γιωταχί» αλλά οδηγούν τα ακριβότερα και μεγαλύτερα 4Χ4 της αγοράς. Σχίζουν τα ιμάτια τους για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και για τις απάνθρωπες πόλεις, αλλά διαμένουν στις κομητείες της Φιλοθέης, της Εκάλης και του Παλαιού Ψυχικού. Δεν θέλουν τον πόλεμο αλλά, ευλογούν τις βάρβαρες επιθέσεις εναντίον της Γιουγκοσλαβίας. Κόπτονται για την εθνική ανεξαρτησία, αλλά έχουν βγάλει τον σκασμό για τη κατοχή της Κύπρου απ’ τη Τουρκία. Διαδηλώνουν και δηλώνουν για τα δικαιώματα των εργαζομένων στη καθαριότητα, αλλά δεν βγάζουν άχνα για τις εκατοντάδες παράνομες χωματερές που πνίγουν τη χώρα. Τους ενοχλεί το γεγονός ότι η Ολυμπιακή Αεροπορία χρέωσε τον ελληνικά λαό με 2 τρις, αλλά δεν λένε λέξη για τη τοποθέτηση του κ. Καλόφωνου στη θέση του ….γενικού διευθυντή (αν ΕΙΝΑΙ δυνατόν!).
Τις τελευταίες ημέρες τους παρακολουθώ να επελαύνουν λάβροι εναντίον της εκκλησίας, του συμβόλου της πίστης των Ορθοδόξων, ακόμα και της ελληνικής «αλφαβήτας» οι ψοφοδεείς, και παρ’ όλο ότι ουδεμία σχέση έχω με θρησκείες και θεούς και οι κάθε λογής θεούσες μου φέρνουν αλλεργία, μου έρχεται να λάβω μέρος σε …λαοσύναξη!
Ας σκεφτούμε λοιπόν… Για αιώνες η ορθόδοξη πίστη κράτησε αυτό το λαό ενωμένο και τους έδωσε κουράγιο να περάσει μέσα από πολέμους και λοιπές καταστροφές. Όταν τα έβρισκε σκούρα στην εκκλησία πήγαινε και στο θεό άνοιγε (και πιστεύω ότι ακόμα ανοίγει τη καρδιά του). Όταν χάνει τους δικούς του τον Χριστό παρακαλεί να πάρει τη ψυχή του και να την πάει κάπου καλά (στον Παράδεισο ας πούμε). Κι’ όταν τον σημαδεύουν τα εκτελεστικά αποσπάσματα των ναζί, των φασιστών και των λοιπών αναμορφωτών-δολοφόνων, τη Παναγία καλεί για βοήθεια.
Καλώ όλους τους αναγνώστες της στήλης να υποθέσουν ότι περνούν μία κακή στιγμή (αρρώστια, ατύχημα) και να σκεφτούν από που θα ζητήσουν βοήθεια.
Μήπως από τους «προοδευτικούς» και ανεπάγγελτους σωτήρες, ή μήπως από τα κουστουμάκια της συντήρησης;
Ούτε από τους μεν ούτε από τους δε:
Όπως οι Καθολικοί, οι Βραχμάνοι, οι Ινδουιστές, οι Ισλαμιστές έτσι και οι Ορθόδοξοι από τους αγίους της ιστορίας και της παράδοσης τους θα ζητήσουν και, μπορεί κανείς να μη δέχεται ότι υπάρχουν θεοί και δαίμονες, αλλά από την άλλη ΣΕΒΕΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ.
Γκέγκε κοπελίτσες μου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου