Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ
To να προτείνεις μία «λαμπρή προσ
Πρώτον επειδή αν
δεν δείχνεις και το πρόσωπο είναι σαν να διατυπώνεις αιτήματα μέσω
προσευχής.
Και δεύτερον επειδή ακόμα και αν υπήρχε το πρόσωπο, δεν
υφίσταται το κατάλληλο πλαίσιο για να κινηθεί.
Θυμίζω ότι την τελευταία
φορά που το πολιτικό σύστημα «τόλμησε» και επέλεξε μία «λαμπρή
προσωπικότητα», η Ελλάς υπέστη τον Κύριο Χρήστο Σαρτζετάκη και ο Ζαν
Λουί Τρεντινιάν ένα σοκ, όταν είδε τι έγινε ο ήρωας που υποδύθηκε στο
«Ζήτα».
Θα πείτε ότι ο Κύριος Χρήστος ήταν μία ειδική περίπτωση. Και θα σας
απαντήσω ότι όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι ειδικές. Δεδομένων των
συνθηκών που διέπουν το πολιτικό μας σύστημα, ο άνθρωπος που θα τεθεί
επικεφαλής του κράτους όχι μόνο πρέπει, αλλά και οφείλει να επιδείξει τη
μέγιστη δυνατή προσαρμοστικότητα σε όρους και κανόνες. Δεν μπορείς να
βάλεις μία Αρσακειάδα να λειτουργήσει ένα καμπαρέ. Και αν το κάνει, θα
έχει ξεχάσει τους καλούς τρόπους που έμαθε στο σχολείο.
Η «λαμπρή
προσωπικότητα» που αναζητούμε είτε θα ενσωματωθεί στο σύστημα, είτε θα
θέσει προσκόμματα στη λειτουργία του. Αν μάλιστα θέλει να παραμείνει
«λαμπρή», τότε εκ των πραγμάτων θα εξελιχθεί σε προβληματική μεταβλητή
μέσα σε μiα πολύπλοκη εξίσωση. Α, ναι, δεν θα υπογράψει προεδρικά
διατάγματα. Σας παρακαλώ τώρα... Αυτά τα λες πρωί στην τηλεόραση και
μεσημέρι στο ραδιόφωνο. Δεν τα λες ποτέ στα σοβαρά.
Όσο το πολιτικό μας σύστημα έχει στο κέντρο του τον πρωθυπουργό, η
καλύτερη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει ο πρόεδρος προς τον τόπο είναι
να ισορροπεί και να ελίσσεται, απορροφώντας εντάσεις και κραδασμούς.
Και να μη μιλάει;
Να μιλάει. Αλλά γλώσσα χωρίς χέρια στο τέλος δεν λέει
τίποτα.
Η «λαμπρή προσωπικότητα» και ο «σπουδαίος Έλληνας» θα πρέπει να
αναζητηθούν όταν το πολιτικό σύστημα δημιουργήσει χώρο και περιβάλλον
για να τους φιλοξενήσει.
Μέχρι τότε, ο Κουβέλης παραμένει μία έντιμη,
ρεαλιστική λύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου