Θα το επαναλάβω για μία ακόμη φορά. Από όλους τους διαμαρτυρόμενους επαγγελματικούς κλάδους οι συμπαθέστεροι, καθότι και οι ασθενέστεροι, είναι οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών και οι σχολικοί φύλακες. Οσο κι αν το επιχείρημα ότι η τάση είναι τη φροντίδα των δημόσιων κτιρίων να την αναλαμβάνουν ιδιώτες είναι πειστικό, δεν μπορώ να μην αισθάνομαι αλληλέγγυος με αυτές τις γυναίκες οι οποίες μένουν στον δρόμο από τη μια μέρα στην άλλη χωρίς να έχουν και πολλές δυνατότητες να βρουν αλλού απασχόληση. Εκτός των άλλων δεν διαθέτουν και τρόπους να εκβιάσουν, παρά μόνον να κατασκηνώσουν έξω από το υπουργείο και να υπενθυμίζουν την παρουσία τους παλεύοντας κάθε τόσο με την αστυνομία, και πάλι από θέση αδυναμίας.
Σε αντίθεση με τους καθηγητές της Μέσης Εκπαίδευσης οι οποίοι εκπροσωπούνται, όσο εκπροσωπούνται από την ΟΛΜΕ, η οποία ΟΛΜΕ με ανακοίνωσή της χθες μας καλούσε όλους στα «εγκαίνια της σκηνής» με την οποία το συνδικάτο θα συμμετάσχει στην κατασκήνωση έξω από το υπουργείο Οικονομικών. Δεν ξέρω με ποιον τρόπο γιόρτασαν τα «εγκαίνια» της σκηνής, αν δηλαδή προέβησαν σε συμβολικές καταλήψεις και λοιπά ομαδικά παιχνίδια συναναστροφής τα οποία από μικρό με απωθούσαν, όπως και η ιδέα της κατασκήνωσης με τις διελκυστίνδες και τα τραγούδια γύρω από τη φωτιά. Ομως, όπως και να είναι, την έκφραση «εγκαίνια της σκηνής» τη βρίσκω άκρως γαργαλιστική, ελπίζω δε να έχουν προνοήσει και τρόπους προσέλκυσης ενηλίκων.
Η ΟΛΜΕ βέβαια έχει τον τρόπο να εκβιάζει για να επιβάλλει τις θέσεις της, ακόμη και εκτός σκηνής και κατασκήνωσης, εκεί όπου τα μέλη της έχουν τη δύναμη και τον τελευταίο λόγο, στις σχολικές αίθουσες.
Τελευταίο δε επίτευγμα των άλκιμων της εκπαίδευσης, όπως διάβασα σε ρεπορτάζ του Απόστολου Λακασά («Κ», 30/5/2014), είναι ότι σε σχολεία της Αττικής –λόγω των πολύ δύσκολων θεμάτων της Τράπεζας Θεμάτων– άφησαν μαθητές να αντιγράψουν «για να μη βρεθούν σε μειονεκτική θέση έναντι των συνομηλίκων τους».
Δεν έχω καμία διάθεση να υπερασπιστώ την Τράπεζα Θεμάτων από την οποία ήδη απεσύρθησαν θέματα λόγω ασάφειας και δυσκολίας, γεγονός που δηλοί ότι πρόκειται για μία ακόμη πρόχειρη κατασκευή των εθισμένων στην προχειρότητα εγκεφάλων του υπουργείου. Οφείλω όμως να υπερασπιστώ την ηθική παράμετρο της εκπαίδευσης, η οποία έχει να κάνει με την αντιγραφή. Αν αληθεύει αυτό που αναφέρεται στο ρεπορτάζ, η ΟΛΜΕ έχει προκαλέσει μια βλάβη στους μαθητές πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που θα προκαλούσε η ενδεχόμενη απόρριψή τους. Εχει εισαγάγει με τον πιο επίσημο τρόπο, και από θέση ισχύος, τη λούφα και τη λογοκλοπή, κοινώς έχει υπονομεύσει δύο από τους ηθικούς πυλώνες της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Είναι ο τρόπος που διάλεξε για να μην επιτρέψει «να εκδιωχθούν οι μαθητές, κυρίως από τις λαϊκές οικογένειες, από την εκπαίδευση και να οδηγηθούν στην εφήμερη κατάρτιση και την απλήρωτη μαθητεία, βορά στα χέρια των εργοδοτών». Προτιμούν τα παιδιά αμόρφωτα, προτιμούν να έχουν νομιμοποιήσει στη συνείδησή τους τη λογοκλοπή προκειμένου να παραμείνουν στην εκπαίδευση. Κι αν κόπτονται τόσο για τις «λαϊκές οικογένειες», γιατί δεν παροτρύνουν τα μέλη τους να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά που δεν έχουν χρήματα για ιδιαίτερα και φροντιστήρια;
Αντί να εγκαινιάζουν σκηνές γιατί δεν προσφέρουν δωρεάν μαθήματα σε αυτά
τα παιδιά ώσπου να γίνει η επανάσταση, να καταργηθεί η βαθμολογία και
να εφαρμοστεί και για τους μαθητές η σημαντικότερη πολιτική κατάκτηση
του εκπαιδευτικού μας συστήματος, η απουσία αξιολόγησης;
Κι αν δεν θέλουν να το κάνουν πραγματικά, για να μη χαλάσουν την πιάτσα των φροντιστηρίων, ας το κάνουν συμβολικά, όπως τις καταλήψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου