ΠΑΙΔΕΙΑ στην ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΟΠΛΗΚΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο κρίσιμος ρόλος των εκπαιδευτικών που οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν...
Του Βασιλη Νεδου
Από ιδρύσεως του νεοελληνικού κράτους, ένα από τα κεντρικά, διαρκή
και ανοιχτά μέτωπα ήταν εκείνο της εκπαίδευσης. Η μεταφύτευση συστημάτων
που ήταν ξένα προς την ελληνική πραγματικότητα, η διδασκαλία μιας
κατασκευασμένης γλώσσας (της καθαρεύουσας) και η μάχη περί αυτήν, η
σύγκρουση ανάμεσα σε όσους θεωρούσαν ότι η χώρα πρέπει να αποκτήσει
πρακτική εκπαίδευση και σε εκείνους που υπερασπίζονταν την προσκόλληση
στο θεωρητικό πρότυπο. Πέρασαν σχεδόν δύο αιώνες κατά τους οποίους το
δημόσιο σχολείο, παρά τα ποικίλα προβλήματά του, υπήρξε ο κατεξοχήν
φορέας προώθησης μιας κοινωνικής κινητικότητας, που όμοιά της δύσκολα
μπορεί κάποιος να εντοπίσει στη Δύση.
Τα τελευταία 20 χρόνια, με την κυριαρχία του κρατικοδίαιτου
συνδικαλισμού και τη διάχυση ενός καθεστώτος ευημερίας σε εκτεταμένα
τμήματα του πληθυσμού, το δημόσιο σχολείο υποχώρησε.
Αν και τα ιδιωτικά
σχολεία στην Ελλάδα υπάρχουν από τον 19ο αιώνα, ουδέποτε δέχθηκαν τις
μαζικές εισροές μαθητών της τελευταίας 20ετίας. Η οικονομική κρίση
αντιστρέφει την τάση με τρόπο δραματικό για την πάλαι ποτέ μεσαία τάξη.
Χιλιάδες παιδιά «επαναπατρίζονται» στο δημόσιο σχολείο και
αντιμετωπίζουν τη διάλυση.
Οι γονείς αντικρίζουν αυτή την πραγματικότητα και έχουν δύο επιλογές:
Ή να δουλεύουν από το πρωί ώς το βράδυ, δύο και τρεις δουλειές (που δεν
υπάρχουν πια) για να πληρώσουν ένα κάποιο ιδιωτικό ή να αποδεχθούν αυτή
την de facto υποβάθμιση των προοπτικών του παιδιού τους.
Η απάντηση των
οργανωμένων εκπαιδευτικών στην προοπτική ματαίωσης της κοινωνικής
κινητικότητας στη χώρα είναι το κλείσιμο των σχολείων.
Ουδεμία ανησυχία
για τον κοινωνικό αντίκτυπο των κινήσεών τους δεν έχουν. Προφανώς, ιδίως
στην επαρχία, υπάρχουν δημόσια σχολεία με εκπαιδευτικούς οι οποίοι
τιμούν το λειτούργημά τους. Αλλά στις συνοικίες της Αθήνας, η παραίτηση
ενός εκπαιδευτικού από το καθήκον του, ισοδυναμεί με καταδίκη για τους
μαθητές.
Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία που όλοι καλούμαστε να κάνουμε
υπερβάσεις για τη χάρη ενός ευρύτερου αγαθού. Ισως αυτή η στιγμή έχει
φτάσει για τους εκπαιδευτικούς
Ετικέτες
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ,
ΕΛΛΑΔΑ,
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,
ΝΕΔΟΣ,
ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ,
ΠΑΙΔΕΙΑ,
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου