ΤΗΕ NEW YORK TIMES
Οταν, το 1980, ο Τενγκ Ξιάο-Πινγκ επέβαλε αυστηρή πολιτική ελέγχου των γεννήσεων στην Κίνα, το έπραξε με βάση τη στοιχειώδη μαλθουσιανή λογική ότι η Κίνα θα παρέμενε φτωχή εκτός εάν κάθε οικογένεια περιοριζόταν σε ένα μόνο παιδί...
Βεβαίως, η πολιτική του αυστηρού ελέγχου των γεννήσεων επέφερε μερικές σοβαρές, μη σκοπούμενες, συνέπειες. Η επιλογή του φύλου και οι εκτρώσεις των θηλυκών εμβρύων στην Κίνα έχουν συνέπεια ότι, μέσα σε μία δεκαετία, 40 εκατομμύρια νέοι άνδρες δεν θα είναι σε θέση να βρουν νύφη. Οι αρχές κατά κάποιο τρόπο απέτυχαν να προβλέψουν ότι η απουσία μητέρων θα δημιουργούσε πρόβλημα αναπαραγωγής. Η απαγωγή παιδιών είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, όπως και η πρακτική της λαθραίας εισαγωγής συζύγων από γειτονικές χώρες. Η αναλογία εξάρτησης παραπαίει αφού τα μοναχοπαίδια πρέπει να στηρίξουν γονείς και παππούδες...
Υφίσταται επίσης μία αντίθεση στην πολιτική ελέγχου των γεννήσεων ως παραβίαση της ελευθερίας. Το έργο του Αμάρτια Σεν έχει δείξει ότι η ελευθερία από μόνη της μπορεί να αποτελέσει μια καλή πολιτική ανάπτυξης. Σε κάθε κοινωνία όπου οι γυναίκες μορφώνονται και ενθαρρύνονται να εργαστούν, ο δείκτης των γεννήσεων έχει υποχωρήσει. Η καλύτερη δημογραφική πολιτική είναι να παίρνεις ευθύνες από το κράτος και να τις δίνεις στη μητέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου