Μεταμεσονύκτια κυβέρνηση

Tου Παντελη Μπουκαλα

Ούτε οι κυβερνήσεις που σχηματίζονται ύστερα από εξεγέρσεις και επαναστάσεις δεν ανακοινώνονται περί τις δύο μετά τα μεσάνυχτα. Οσο μεγάλη και αν είναι η αγωνία τους μήπως κινηθούν τίποτε αντεπαναστάτες και όσο σφοδρή η επιθυμία τους «να ξαναφτιάξουν τον κόσμο», περιμένουν να χαράξει η μέρα, να κατακάτσει ο κουρνιαχτός των αισθημάτων τους, να ηρεμήσει η σκέψη τους. 

Ετσι που αργούσε να εμφανιστεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, να πάει στα μικρόφωνα που τον περίμεναν έρμα κι ορφανά και στα κανάλια που από την αδημονία τους μηρύκαζαν «πληροφορίες» για να περάσει η ώρα, για να αναγγείλει επιτέλους ότι ετέχθη νέο κυβερνητικό σχήμα, μου πέρασε η σκέψη ότι καθυστερούσε επειδή δεν έβρισκε την κατάλληλη επαναστατική στολή, ζώνες, φυσεκλίκια, μπερέ και τα τοιαύτα. 

Δεν εμφανίστηκε βέβαια με παρτιζάνικη εξάρτυση ο κ. Πεταλωτής. Με το γνωστό ξινό του ύφος παρουσιάστηκε ή μάλλον σαν είχε βγει μόλις από μια κινηματογραφική αίθουσα, όπου είχε παρακολουθήσει πολύωρο εξουθενωτικό θρίλερ και δυσκολευόταν να συνέλθει. Ποιος ξέρει, ίσως έβλεπε και αυτός στον ορίζοντα την πιθανότητα να χαρακτηριστεί η κυβέρνηση που εκπροσωπεί «Κυβέρνηση της Νύχτας» και να παραδοθεί στη μικροαθανασία των επόμενων μηνών ή λίγων ετών με αυτό το καταδικαστικό παρανόμι. Εξίσου πιθανά είναι βεβαίως και άλλα παρωνύμια. Λόγου χάρη, «κυβέρνηση της κ. Μπατζελή», δηλαδή της αποπομπής της κ. Μπατζελή, η οποία τιμωρήθηκε και αποπέμφθηκε όχι επειδή ήταν η πλέον αποτυχημένη υπουργός, αλλά για να πιστοποιηθεί ότι η παλαιά ρήση «στον άνακτα δεν αρνείται κανείς και τίποτα» ισχύει και επί δημοκρατίας. 

Αντίθετα, η κ. Φώφη Γεννηματά ανήλθε από τον ταπεινό υφυπουργικό θώκο της Υγείας στον λαμπρότερο θώκο της αναπληρώτριας υπουργού της Παιδείας. Γιατί; Οχι επειδή έπρεπε να ανταμειφθεί για το λαμπρό έργο της στην Υγεία, αλλά για να αποζημιωθεί για το αυτοθυσιαστικό της πνεύμα εν σχέσει με τη δημαρχία Αθηνών που τόσο ποθούσε.

Επειδή, ωστόσο, εκτός από την υφυπουργό Υγείας, αναβαθμίστηκε και η υπουργός Υγείας, η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, τίθεται το εξής ερώτημα: Για να θεωρηθούν και οι δύο επαινετέες και αναβαθμιστέες, πάει να πει, σύμφωνα τουλάχιστον με τα λογικά εξωπολιτικά κριτήρια, ότι τα πήγαν καλά στη μέχρι τώρα δουλειά τους. Αφού, λοιπόν, ο πρωθυπουργός έκρινε πως υπήρξαν αποτελεσματικές στην Υγεία, γιατί δεν τους επέτρεψε να συνεχίσουν το έργο τους εκεί και να το ολοκληρώσουν;  

Αν πάλι τις μετακίνησε επειδή μέτρησε, ζύγισε και βρήκε ότι απέτυχαν, γιατί τους πρόσφερε καινούργιο αξίωμα, ανώτερο μάλιστα, και δεν τους έδωσε τη δυνατότητα του κατ’ οίκον ή του εν κόμματι αναστοχασμού; 

Αλλά, αν κρίνουμε και από την αναβάθμιση του επίσης λίαν επιτυχημένου κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, φαίνεται ότι η βάση του δέκα καταργήθηκε και στην κυβέρνηση. Μπορείς λοιπόν να περάσεις σε κάποια σχολή, σε κάποιο υπουργείο δηλαδή, ακόμα και αν κόπηκες στις εξετάσεις.