"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΣ: Ο πόλεμος είναι προ των πυλών κι εμείς κοιμόμαστε. (και m@l@k1z0m@ste)

Γράφει το ANTINEWS


Και τώρα τι; Η πολιτική ορθότητα ανά την Ευρώπη θα ξεκινήσει νέα εκστρατεία αποσιώπησης του πολέμου που διεξάγεται μεταξύ χριστιανών και ακραίων ισλαμιστών;


Θα συνεχίσει να κλείνει τα μάτια σε μια κατάσταση που δεν πρόκειται ποτέ να εκτονωθεί, αλλά αντίθετα θα κλιμακώνεται; Που θα έχει θύματα αθώους ανθρώπους οι οποίοι περπατάνε αμέριμνοι, τρώνε σε εστιατόρια, κάνουν βόλτα τα παιδιά τους;  


Πότε θα δουν κατάματα το πρόβλημα οι ηγεσίες των χωρών; 


Πότε θα αντιληφθούν ότι ο ισλαμοφασισμός έχει βάλει στόχο να αφανίσει τους λαούς που δεν έχουν τις ίδιες απόψεις; 


  Η νέα τρομοκρατική επίθεση στο Λονδίνο δεν θα είναι η τελευταία


Ο κύκλος του αίματος δεν πρόκειται να κλείσει διότι οι Ισλαμιστές θέλουν να επιβάλουν στη Δύση τη Σαρία κι αυτό θα επιχειρήσουν να το πετύχουν με τη βία. Με σφαγές αθώων, με κομμένα κεφάλια στους δρόμους, με δολοφονημένα παιδιά σε συναυλίες, με αμέριμνους ανθρώπους να παρασύρονται από αυτοκίνητα.


Πόσο τυχαίο είναι άραγε ότι στις περισσότερες των τρομοκρατικών επιθέσεων οι δράστες είναι γνωστοί στις αρχές, έχουν ανακριθεί, έχουν παρακολουθηθεί κι έχουν αφεθεί ελεύθεροι να πράξουν το… θεάρεστο έργο τους; 


Μάλλον καθόλου τυχαίο αλλά μια πραγματικότητα που επιβάλλεται από την πολιτική ορθότητα.


Οποιος παρακολουθείται ή ανακρίνεται γιατί έχει τάσεις… εξτρεμισμού, αμέσως γίνεται θύμα. Βγαίνουν διάφορες οργανώσεις και καταγγέλλουν παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων. Βγαίνει η αριστερή διανόηση και καταγγέλλει τους άλλους ως ακροδεξιούς, ρατσιστές, φασίστες κ.λπ. Ένα ολόκληρο σύστημα κινητοποιείται κάθε φορά που γίνεται μια προσπάθεια τουλάχιστον πρόληψης τρομοκρατικών επιθέσεων από μουσουλμάνους, από ακραίες φωνές που κάνουν τα πάντα για να επιβάλλουν τη θρησκεία τους, την εγκληματική τους πλευρά.


Οι δυτικές κοινωνίες βρίσκονται ενώπιον ενός τεράστιου κινδύνου. Η αρχή γίνεται με την αύξηση του πληθυσμού μουσουλμάνων. Σιγά – σιγά απαιτούν δικαιώματα, στη συνέχεια αυξάνονται και πληθύνονται και μαζί αυξάνεται η πίεση στις τοπικές κοινωνίες και στις κυβερνήσεις. Και παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμάνων είναι φιλήσυχοι, υπάρχει ο στρατός των ακραίων φανατικών που εκμεταλλεύεται τις μεγάλες μουσουλμανικές κοινότητες που δημιουργούνται.


Ο χριστιανικός κόσμος, η Δύση είναι εκπαιδευμένη να αποδέχεται το διαφορετικό, να ανέχεται την άλλη άποψη. Είναι η θρησκεία της αγάπης που θεωρεί όλους τους ανθρώπους «παιδιά του θεού». Όμως, οι ακραίοι ισλαμιστές εκμεταλλεύονται ακριβώς αυτήν την ανοχή και μακελεύουν τον κόσμο. Εκμεταλλεύονται επίσης την ανεκτικότητα που δείχνουν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες απέναντι σε τέτοια φαινόμενα.  


Οι ηγεσίες, το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να αποδεχθεί το γεγονός ότι η Ευρώπη ζει μια νέου τύπου εισβολή: 
Μια επικίνδυνη επιδρομή στρατιωτών του Ισλάμ που θέλουν να σπείρουν τον όλεθρο. Όμως, οι συχνές επιθέσεις δείχνουν ότι έχει χαθεί και η μπάλα και το παιχνίδι. Ισως είναι πολύ αργά καθώς η εισβολή έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.


Δυστυχώς, ακόμη κι όταν κάποιοι προσπαθούν να κάνουν κινήσεις να σταματήσουν το φαινόμενο, ακόμη κι όταν κάποιοι έχουν όραμα μια κοινωνία μεν ανεκτική αλλά όχι «μπάτε σκύλοι αλέστε», χλευάζονται από τα συστήματα των δήθεν φωταδιστών, των προοδευτικών, των ευαίσθητων.


Ευαισθησία και προοδευτισμός όμως είναι η προστασία των πολιτών. Είναι να γίνεται συνεχής προσπάθεια για να αισθάνεται ο λαός ασφαλής κι όχι να τρέμει να περπατήσει στο δρόμο. Είναι χρέος των ηγεσιών να προστατέψουν πρώτα τους λαούς τους και στη συνέχεια να κοιτάξουν αν μπορούν και πόσους να αφομοιώσουν.


Η πολιτική των ανοικτών συνόρων δημιουργεί συνθήκες μπάχαλου και τελικά ενισχύουν τις ορδές των ακραίων ισλαμιστών. Γι’ αυτό και τα χτυπήματα δεν θα σταματήσουν και δυστυχώς κάποια στιγμή θα έρθουν και στην Ελλάδα. Στην αρχή με διαμαρτυρίες και απαιτήσεις για δικαιώματα στους χιλιάδες μουσουλμάνους. Στη συνέχεια με ληστείες και κλοπές ή δολοφονίες ποινικού χαρακτήρα. Και στο τέλος με την ανάπτυξη ενός ακραίου φανατισμού για την «υποστήριξη» των μειονοτήτων που δήθεν καταπιέζονται.


Ο πόλεμος είναι προ των πυλών κι εμείς κοιμόμαστε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: